Ja tylko uprzejmie zauważę, że nikomu, i niczego, nie zakazano. Pismo się ukazało i zdaje się że w elektronicznym dostępie jest nadal, kto chce może czytać Komudę do upojenia. Więc te krzyki i szlochy o cenzurze są z deczka na wyrost. A że paru pisarzy fantastów i paru redaktorów ze zdumieniem odkryło, że części czytelników nie odpowiada buraczana homofobia - no cóż, chłopcy, taki mamy klimat.

Bo widzisz @Chassefierre w naszym kraju nie ma niczego pośredniego, niczego po środku, zawsze jest jakaś skrajność . Która czasami przechodzi w fanatyzm . Nie czytałam artykułu Pana Pilipiuka i szczerze mówiąc nie bardzo rozumiem o co ten cały raban. ?? Jeśli chodzi o ich literacki dorobek , to czytam Dehnela (i zupełnie mnie nie obchodzi co robi w sypialni i czy chodzi do kościoła czy nie) . I ewentualne obsmarowanie go przez kogokolwiek , zupełnie nie wpłynie na to czy go będę czytać dalej , czy nie , gdyż uważam że należy się kierować własnym rozumem, a nie tym co kto gdzieś tam nasmaruje na kogo . Jeśli chodzi o Pilipiuka, jego czytam trochę mniej , gdyż uprawia on gatunek za którym nie przepadam . Niemniej kilka jego książek przeczytałam (dokładnie 5) w tym '' Wampira z MO '' , który mi się bardzo podobał :) i co, czy przez to jestem gorsza ? Gorszy sort ?? . Nie można tak po prostu traktować pisarzy jak pisarzy i oceniać ich po tym co piszą , a nie po tym z kim chodzą do łóżka ?
A jeśli chodzi o ''Mniejszości są bardziej świadome swoich praw i bardziej konsekwentne w dążeniu do ich uzyskiwania. I to tyle. ''

To rzeczywiście, '' mniejszości '' niedługo zmienią się w '' większości '' ich konsekwentne dążenie do celu powoduje to że są już wszędzie . Mój mąż ostatnio powiedział że jeszcze trochę i otworzy lodówkę a z niej gej wyskoczy (pewnie za te lodówkę , zostanie okrzyknięty krzewicielem mowy nienawiści 😁) . I wszyscy oni są baaaardzo dobrymi ludźmi , ciemiężonymi przez tych co ich odczłowieczają , stygmatyzacją i wszystko dla nich jest mową nienawiści , bardzo dobrze ujęła to@Jagrys, w komentarzach pod artykułem @Johnsona '' List otwarty polskich autorów fantastyki do redakcji "Nowej Fantastyki", a który to komentarz pozwolę sobie zacytować , gdyż podpisuję się pod nim wszystkimi możliwymi kończynami 😉

'' Na chwilę obecną strach jest powiedzieć głośno cokolwiek, by ktoś w swoich racjach i zacietrzewieniu nie poczuł się urażony/obrażony/ideologicznie sponiewierany (niepotrzebne skreślić).
Celują w tym zwłaszcza środowiska LGBT przeginające pałę i poprawność multi-kulti przekraczająca granice absurdu. Co ciekawe, te same środowiska, moje uczucia i moje poglądy mają za kupę śmieci i wymaga się, a wręcz żąda, że to ja, domyślnie: agnostyk, kobieta, biała, heteronormatywna, mam szanować, klękać i przepraszać za to, kim jestem, co myślę i mówię. Zgadzam się z duchem i intencją polskich pisarzy fantastyki. To jest chore.''

Dobrej nocy życzę
@Chassefierre :)

:)

Ah! Przypomniałaś mi, żeby uzupełnić tomy opowiadań Pilipiuka w domowej biblioteczce.

A szkoda, bo to pisarz jeśli chodzi o fantastykę polską wybitny.

Czytam i zastanawiam się, kto przekreślił i za pomocą którego tekstu swój dorobek literacki: Dehnel czy Pilipiuk? Obaj zrobili to samo: zajęli wyraźnie stanowisko w dyskusji pozaliterackiej na tematy społeczno-polityczne. Różnica polega na tym, że zajęli przeciwstawne stanowiska i na stylu, w jakim to robią. To, że ktoś pisze o kimś, że ów "deklaruje się" zamiast "jest", to zwykły środek stylistyczny, kiedy autor wypowiedzi chce pokazać, iż sam (choćby na razie, w tej chwili, z powodu niesprawdzenia informacji) dystansuje się od przyjęcia, czy tak jest istotnie, czy nie. Tego zabiegu używa się powszechnie w dziennikarstwie (w sprawozdaniach i raportach) i TO NIKOGO NIE OBRAŻA. Kto z tego czyni zarzut, jest raczej przeczulony? Ja uważam, że nie powinno być cenzury prewencyjnej w żadnej formie - czy to medialnego terroru wobec wydawnictw, czy też napiętnowania autorów z politycznych trybun za LITERATURĘ (w sensie: fiction). Dziś bierze się ją zdecydowanie nazbyt serio, podobnie jak sztukę w XIX w. Artysta-demiurg...co za bzdury! Demiurg może w znaczeniu stwarzania samego siebie, ale w wymiarze społecznym to nonsens! Literatura nie powinna nikogo na poważnie obchodzić, ponieważ w życiu ma znaczenie głównie rozrywkowe (choć przy tym, zwłaszcza dla młodych, także poznawcze i wychowawcze) - i tam jest jej miejsce. Naprawdę literatura (sztuka, teatr itp.) nikogo nie może (bo nie jest w stanie) obrażać - na "niegrzeczne" wypowiedzi ma swoją licencia poetica, która powinna pozwalać jej powiedzieć wszystko (a odbiorca ma prawo spontanicznie zareagować). Chyba, że zaczną się w to mieszać - nie, nie "ci na górze", czyli politycy, ale właśnie "inżynierowie ludzkich dusz" (socjolodzy albo cenzorzy), którzy autorytarnie (kto ich upoważnił?!) zaczną mówić, co wolno powiedzieć, a co nie. I to już dla mnie za wiele. Bo krytykować mogą publicyści i krytycy literaccy (nie chodzi o to, że zawodowi, lecz o FORMĘ - literacką - i miejsce polemiki - na łamach literackich), a cenzorom, ideologom i socjotechnikom od literatury wara! Nie mają prawa decydować, że coś trzeba zakazać, bo jakieś sformułowanie uraża wybraną grupę społeczną, lub że coś trzeba napisać na nowo, wykreślając całe ustępy, albo pozmieniać skórę bohaterom. Do tego ma prawo tylko autor, a jak się komuś nie podoba - niech nie czyta! Także sądzenie pisarza czy wydawcy ex post za powieść czy reportaż to też przecież jakaś porażka - relikt opresyjnego komunizmu. Niech go sądzą czytelnicy i krytycy! Kto zaś jako autor zaprzęga literaturę do polityki, z literatury robi tworzywo dla propagandy, ten sam staje się propagandzistą, a przestaje być literatem.

Zdaję sobie sprawę, że nie jest do końca tak, że utwory literackie rozpatruje się w zupełnym, oderwaniu od autora - jego życia i wyborów politycznych - ale naprawdę kiedy czytamy coś, co nas nie nudzi, więc nie pozostawia czasu na takie myśli, nie zastanawiamy się, ani z kim autor chodzi do łóżka, ani jaką opcję polityczną popiera. Chyba, że jest na tyle głupi lub słaby literacko, by ze swego "dzieła" uczynić broszurę reklamową jakiejś opcji politycznej, co znieważa ideę literatury, która powinna być światem sama dla siebie. Bo opowieść - prawdziwa literatura - jest bytem nadrzędnym wobec polityki i ideologii, może zawrzeć je wszystkie i spoglądać na nie z dystansu, ponieważ one są jej TWORZYWEM, a nie odwrotnie. W tym sensie literatura stoi ponad podziałami politycznymi. Kto zaś jako autor zaprzęga literaturę do polityki, ten staje się propagandzistą, a przestaje być literatem.
Ale nikt nie unieważni jedną wypowiedzią, zwłaszcza poza uniwersum literatury, swego dorobku literackiego - on już jest obiektywny, stoi poza nim. Chyba, że wciągnęło ów dorobek bagno doraźności, co całkiem często się zdarza. Bo literaturą nie jest wszystko, co zostało napisane, lecz to co się z tego ostaje w czasie.

@oliwamój mąż nie boi się gejów , bo nie ma czego się bać i nie chodzi o to by siedzieli cicho, tylko by nie wrzeszczeli głośniej niż inni , bo to tylko czyni nikomu nie potrzebne zamieszanie . A na dodatek , wyobraź sobie że syn jego kuzyna jest gejem , gościmy go w naszym domu i mamy bardzo dobre wzajemne poszanowanie i co jeszcze lepsze , ON SAM , ma podobne zdanie , że środowiska LGBT , robią z igły widły . Jak więc widzisz nikogo z rodziny , do lodówki wpychać nie musimy :) Pozdrawiam serdecznie oliwa :)

Chassefierre, nie poczułam się urażona absolutnie , opinie i oceny książek to sprawa subiektywna i bardzo dobrze , taka właśnie ma być . Każdemu ma prawo podobać się co innego , prawda ? Tym '' gorszym sortem '' , chciałam Ci tylko delikatnie powiedzieć , że Ci którzy najbardziej i najdosadniej obrażają środowiska LGBT , wywodzą się z tych samych kręgów którzy '' gorszym sortem '' , obrażają inne grupy społeczne . Ci o których Ty sama napisałaś '' (...) '' ,,na górze'' nie siedzą źli ludzie obmyślający jakby nam tu dzisiaj wyprać mózgi poprawnością polityczną '' .

Oczywiście zgadzam się z Tobą w całej rozciągłości , że człowieka powinno się oceniać (jeśli w ogóle) , to za to jaki jest , a nie po tym z kim śpi i w czy chodzi do kościoła (już o tym pisałam) i to w moim odczuciu nie podlega dyskusji, a już na pewno niedopuszczalne jest by kogoś za to obrażać . Jednak , mam wrażenie że widzisz tylko jedną stronę medalu i jak chcesz zobaczyć jak ktoś z drugiej strony medalu :

Tomasz Jacyków, o nim mówię

'' W wywiadach prasowych deklarował, że jest gejem, żyjącym w stałym związku ze swoim partnerem '' , obraża innych to przeczytaj sobie '' O elegancji i obciachu Polek i Polaków '' :)
Polecam :) arcy zajmująca lektura :)

Spokojnego dnia :)

P.S Dehnel napisał między innymi doskonałą '' Lalę '' i właśnie za nią będę go zawsze ceniła wysoko, niezależnie od tego co kto o nim napisze :)