Dzikie dziecko miłości

Moja druga książki Pani Anety Jadowskiej i ta podobała mi się jeszcze bardziej niż poprzednia! Cudowne połączenie mrocznego kryminału wraz fantastyką, które skradło moje serce. Zdecydowanie zostaje fanką krainy Thornu!

Książka jest mocna już od pierwszych stron, ponieważ już w pierwszym rozdziale przenosimy się na mroczne cmentarzysko. Namiestniczka Dora Wilk będzie próbowała dowiedzieć się kto jest sprawcą tych tajemniczych grobowców na terenie wilkołaków. Wszystkie tropy prowadzą do młodej wampirzycy Darii. Czy rzeczywiście to ona jest winna? Tutaj każdy z bohaterów jest genialnie wykreowany i ma swój własny i niepowtarzalny styl i charakter! Mnóstwo fantastycznych postaci, które na pewno bardzo się Wam spodobają. Świat Thornu chyba zawsze będzie mnie fascynował!

Nie chce Wam zdradzać za dużo, ale w tej części zdecydowanie bardzo dużo się dzieje. Wszystko jest genialnie napisane i ubrane w słowa. Od tej książki ciężko jest się oderwać i sami nie zauważycie, jak szybko minie Wam to ponad 500 stron! Autorka zdecydowanie potrafi rozemocjonować swojego czytelnika! Ta książka ma swój urok i będzie idealna zarówno dla fanów gatunku, jak i dla osób, które dopiero zaczynają z nim swoją przygodę.

Do tego oczywiście przepiękna szata graficzna! Tak jak w poprzedniej książce w tej również się nią zachwycam. Jest ona pełna całostronicowych ilustracji, które skradły moje serce i sprawiły, że czytało się ją jeszcze lepiej! Nie mogłam się doczekać aż dojdę do ...

„Dzikie dziecko miłości” to niespodzianka. Nie spodziewałam się, że autorka powróci do przygód Dory Wilk. Cieszę się jednak, że tak się stało. DDM jest rewelacyjne. Aneta Jadowska ma niesamowity talent do opowiadania – mam wrażenie, że mogłaby relacjonować kiełkowanie fasoli i okazałoby się, że to fascynująca historia. „Dzikie dziecko miłości” od razu mnie wciągnęło. Na pewno wiele ma w tym wspólnego zastęp świetnych bohaterów. Moją ulubioną postacią jest Daria – dziewczyna silna, pyskata, nie za zbytnio przebojowa, z ciekawym spojrzeniem na świat. Pojawia się tu też masa znanych już bohaterów, z których każdy wnosi swoją cegiełkę do historii – Roman, Witkacy, Katia, Kurczaczek – fani serii z pewnością się z tego ucieszą. Sama fabuła jest interesująca – koncentruje się na rozwiązywaniu tajemnicy masowego grobu, w którym spoczywają zwłoki młodych kobiet. Śledztwo w tej sprawie przeplata się z wątkami, które już były zasygnalizowane w serii. Ogólnie jednak książkę mogą czytać również nowi czytelnicy, mam wrażenie, że i oni bez problemu się tu odnajdą. Generalnie polecam „Dzikie dziecko miłości”, kawał dobrej literatury. :)

Dzikie dziecko miłości to było dokładnie to, czego chciałam, czego oczekiwałam i na co akurat miałam nastrój. Urban fantasy z ogromną dawką humoru, takiego inteligentnego, czasami czarnego, dokładnie takiego, jak lubię. I chociaż było mroczno i niebezpiecznie, to ja się świetnie bawiłam. Wiem jak to brzmi ale nic na to nie poradzę 😁Dora Wilk to moja bohaterka. Włazi tam, gdzie nikt inny by nie zajrzał, baba z jajami większymi niż ma niejeden facet, a przy tym kobieta, którą stać na uczucia i odczucia. Z Dorą mogę iść do samego piekła 😂 Ona przecież już je zna.

Kolejne przygody Dory Wilk. Tym razem w Thornie grasuje seryjny morderca kobiet.
Dwadzieścia osiem ciał i czas, który kurczy się w zastraszającym tempie.
W swojej pogoni za mordercą Dorze pomaga Roman miejscowy Książę Wampirów, Wasza Kąśliwość jak go nazywa Teodora.
Kolejna świetnie napisana książka, która sprawia, że czekam na jeszcze. Mam nadzieję, że powstaną kolejne części.
Polecam.