Kurczaczek i Salamandra

Rewelacyjne opowiadania ze świata Thornu. Bohaterami są dzieci znanych nam wcześniej bohaterów: Dory i Mirona, Witkacego i mały sąsiad Nikity. Dzieciaki obdarzone są niezwykłymi mocami... ale sednem opowiadań jest odnalezienie się we własnej skórze, zaakceptowanie siebie i moc rodzicielskiej miłości.
Przeczytałam z ogromną przyjemnością. Polecam fanom autorki.

Byłam bardzo ciekawa, co Aneta Jadowska napisze o młodym pokoleniu w universum Thornu - niby wszystkich ich już znamy (najlepiej Kurczaczka), ale tekst poświęcony tylko im - zapowiadał się ciekawie.
No i było ciekawie, choć zupełnie nie tego się spodziewałam. Opowieść o Salomei okazała się, przynajmniej na początku, studium koszmaru, jaki można zgotować dziecku w szkole. Pamiętam takie nauczycielki, które mówiąc słodkim tonem potrafiły doprowadzić do załamania nerwowego, dręczycieli, którzy mieli ciche przyzwolenie na swoje zachowania, poczucie osamotnienia i wyobcowania. Autorka doskonale opisała odczucia dziecka w takiej sytuacji - Salcia ma szczęście, że znalazła przyjaciółkę i że Lakshmi jest tak bystra i zdolna, że potrafi zrozumieć, co się z nią dzieje i zorganizować pomoc. Kiedy do akcji wkracza Dora Wilk, to już wiadomo, że skończy się dobrze, choć po skopaniu kilku tyłków - aczkolwiek moim zdaniem Silvanie należało się dużo więcej niż dostała.
Ciąg dalszy tej opowieści wraca na tory sensacyjne, dziewczynki pomagają Dorze i Mironowi wykorzystując swoje magiczne moce, co pomaga Salomei uznać, że jest coś warta.
Historia o Kurczaczku jest już bardziej klasyczna, kryminał z duchami, można powiedzieć, choć fakt, że zetknęla się akurat z takimi duchami i emanacją takich wydarzeń powoduje jej szybsze dojrzewanie, a opowieść o Michasiu to sama słodycz. :)

Kiedyś już pisałam, że pióro Anety Jadowskiej poznałam dzięki portalowi www.czytampierwszy.pl Teraz jeśli tylko trafia się okazja, z chęcią sięgam po jej propozycje. Nawet po te dla młodszych czytelników.

Kurczaczek i Salamandra jest podzielona na trzy części. Pierwsza z nich, wbrew tytułowi, należy do Salamandry. Dziewczynki, którą przysposobili Dora Wilk i Miron, obdarzonej niezwykłą i rzadką mocą. Jej moc jest silniejsza niż zwykłego Pyra. Druga natomiast, to opis przygód Kurczaczka, czyli Wiktorii - córki Witkacego. Wika, posiada tę samą moc co ojciec, a trud polega na tym, że przez piętnaście lat nie wiedział o jej istnieniu, więc sporo muszą nadrobić.
Ostatnia to przygody Michasia, sąsiada Nikity, który zmienia się...w Rysia.

Nie wiem jak robi to pisarka, ale te opowieści się pochłania. w swoistym stylu przemyca elementy humoru. Nie tworzy ciężkiej i mrocznej fantastyki, ale naprawdę przyjemne historie. W realny świat, potrafi tchnąć trochę magii. Każda kolejna jej książka jest lepsza od poprzedniej.

Podoba mi się poprowadzenie historii w obu przypadkach i ukazanie macierzyństwa, które nie jest taką "bułką z masłem". Zarówno Dora jak i Witkacy mają swoje rodzicielskie wpadki, które bywają zabawne.

Akcja jest wartka, a dialogi naturalne. Ciąg zdarzeń jest logiczny.

Jadowska nie zamęcza nas magicznymi zdarzeniami. Z drugiej jednak strony jej...

Ta książka mnie zaskoczyła! Wcale jej nie wypatrywałam, ale gdy już ją przeczytałam, to była pewna… tego właśnie mi brakowało! Krótka, ale bardzo intensywna jazda bez trzymanki! Zapnijcie pasy, bo angażowanie do fabuły nieletnich wcale nie sprawia, że Aneta Jadowska spuszcza z tonu.

Dorastanie nie jest łatwe, ale magiczne dziecko, które wkracza w dorosłość w towarzystwie płomieni, duchów, czy dzikich bestii to już prawdziwe wyzwanie. Nawet dorośli mają problem ze zrozumieniem wszystkiego, ale przecież… nie ma co ich we wszystko angażować. Za bardzo się stresują. Kurczaczek, Salamandra czy Michaś mają swoje sposoby, by wyjść ze wszystkich tarapatów. No dobrze, na etapie łapania morderców dorośli nawet się przydają, ale wcześniej… trzeba wziąć sprawy w swoje łapki.

Wow! Tyle mogę powiedzieć. Na początku zaskoczyła mnie niewielka objętość książki, w końcu 213 stron to materiał na raptem kilka posiedzeń. Jednak jego zawartość… istna petarda! Nie raz w powieściach Jadowskiej czytałam o młodych magicznych czy zmiennokształtnych, jednak pierwszy raz autorka napisała książkę w całości z ich pespektywy!

Wszystko jest niby takie samo, ale też… zupełnie inne. Zasady działania świata, magia i magiczni, a nawet całe tło stało się bardziej intensywne. Dorastanie to przecież okres, kiedy określa się własne granice. Czytanie o tym, jak to wygląda u magicznych, było dosłownie niesamowite! Pomysłowe, kreatywne, z jednej strony zabawne, ale też mocno mroczne.
...

Tym razem przygody młodego narybku z Universum Thornu.
W tych opowiadaniach dowiecie się, co spotkało Salomeę - adoptowaną córkę Dory i Mirona, Wiki (Kurczaczka) - córkę Witkaca i Michasia - młodego Rysia, sąsiada Nikity.
Jak zawsze świetnie napisana.
Jak już zaczniecie czytać, nie będziecie się mogli oderwać.
A ja czekam na kolejne przygody moich ulubionych bohaterów. Polecam

Książka zawiera trzy opowiadania. Jedne dłuższe o Salomei, przyszywanej córce Mirona i Dory i dwa krótsze o Wiktorii, córce Witkacego i Michasiu, sąsiedzie Nikity. Każda historia nawet mi się podobała. Książka opowiada o tym, jak radzą sobie dorośli z problemami magicznych dzieci. Trochę brakowało mi ilustracji, które można zobaczyć w poprzednich książkach autorki. Ogólnie "Kurczaczek i Salamandra" jest miłym dodatkiem do wszystkich serii autorki.

Dora nigdy nie przypuszczała, że pewnego dnia będzie miała pod dachem dziecko. Obecność Salci zupełnie zmienia zarówno związek Namiestniczki, jak i inne aspekty jej życia. Mała Salomea również musi jednak radzić sobie z różnymi problemami. Nie dość, że nie jest w stanie w pełni kontrolować swojej magii, to szkolne prześladowania i demony przeszłości spędzają jej sen z powiek. Tymczasem Kurczaczek, córka, Witkaca, rusza za zapachem ciasteczek i odkrywa przerażające tajemnice, które kryje Thorn. Miasto musi przygotować się na nowe pokolenie magicznych, których specjalnością jest pakowanie się w kłopoty...

Opinia
Ten krótki zbiór opowiadań był przemiłym prezentem-niespodzianką dla czytelników autorki. Powrót na ulice Thornu, ponowne spotkanie z uwielbianymi bohaterami oraz poznanie całkiem nowych to niesamowita przygoda, na którą czekały setki miłośników twórczości Anety Jadowskiej. Zawsze jestem pełna podziwu dla autorów, którzy piszą z perspektywy bohatera, który jest (znacząco) w innym wieku niż oni lub innej płci. Tutaj mamy do czynienia z właśnie taką sytuacją. Mimo że we wszystkich opowiadaniach zastosowano narrację trzecioosobową, to czytelnik ma wgląd w myśli i uczucia młodych bohaterów. Aneta Jadowska udowadnia, że jest mistrzynią w swoim fachu i niestraszne jej opisywanie emocji dzieci. I jest to naprawdę niesamowite, ponieważ te rozważania cechują się odpowiedn...

To nie jest powieść, lecz mała antologia, złożona z mini-powieści (patrząc na długość) i dwóch opowiadań.

W pierwszej części fani Thornverse nareszcie poznają bliżej Salomeę, adoptowaną córkę Dory i Mirona- a Salcia jest uczennicą szkoły Nisima, poznaje równieśników i musi się odnaleźć w ciężkim świecie szkolnych ścian. Kto powiedział, że dzieci są zawsze dobre, grzeczne i kochane?

Druga część to perypetie Wiktorii, córki Witkaca, czyli kolejna „stara” znajoma! Mam wrażenie, że ta historia powinna mieć więcej stron, ale została „ściśnięta” do czterdziestu-kilku, co odbiło się na fabule- gdy się nad tym głębiej zastanowić sam pomysł śledztwa mrozi krew w żyłach i aż prosi o odpowiednie napięcie i budowanie klimatu. Tego zabrakło, choć nie ukrywam, że czytało się (może ciut za) przyjemnie.

Może stąd wrażenie, że to była krótka wizyta okraszona ironicznymi komentarzami Kurczaczka? Bardzo podobała mi się narracja prowadzona z perspektywy Wiktorii- w końcu mogła dojść do głosu w takiej formie.

Ostatnia, najkrótsza część, to historia Michasia- zmiennokształtnego, który przybiera postać rysia po raz pierwszy i koniecznie chce wystraszyć Nikitę. Tego bohatera znamy już z tomu opowiadań „Dynia i jemioła” i wiemy, że jest to nie lada gagatek. Co prawda Nikita ma własne, niekoniecznie przystosowane do udziału dzieci plany, ale czy to jakąkolwiek przeszkoda dla mał...