Sedno

Marek Stelar przyzwyczaił nas do tego, że jest autorem świetnych kryminałów. W powieści „Sedno” zabiera nas w zupełnie inną podróż literacką.

Jest to powieść w dużej części z wątkami autobiograficznymi, o czym autor pisze w Posłowiu. Warto zatem przeczytać książkę do końca.

Marek Stelar jest z wykształcenia architektem, podobnie jak główny bohater - Sebastian.

Akcja powieści rozgrywa w czasie jazdy pociągiem ze Szczecina do Warszawy. Taką podróż autor odbył w 2016 roku. Wydarzenia, które mają miejsce w tym czasie, są dziwne i zaskakujące.

Podczas lektury zastanawiałam się, jak określić tę powieść. Określiłabym ją jako thriller z elementami metafizycznymi.

Autor na kartach powieści przytacza wiele opinii na temat nas Polaków oraz nas – ludzi i nie są to często miłe rzeczy, ale niestety prawdziwe. Tacy po prostu jesteśmy.

„Sedno” to książka, dzięki której poznaliśmy nowe oblicze Marka Stelara jako pisarza. Dla wielu czytelników będzie to zaskoczenie, ale ta powieść świadczy, że jest to zdolny i wszechstronny autor.

Mam wrażenie, że jest to typ książki, który u jednych czytelników będzie wzbudzać zachwyt, a innym nie przypadnie do gustu. Ale o tym, każdy musi przekonać się sam.

Powieść "Sedno" Marka Stelara nie mieści się w żadnym tradycyjnym gatunku. Według mnie to weird fiction, czyli połączenie horroru, fantasy i science fiction. To chyba będzie najlepszy wybór. Jeszcze nie miałam okazji czytać tego typu literatury, więc byłam ciekawa, co mnie czeka. Liczyłam na trochę grozy lub horroru.

Głównym bohaterem powieści jest Sebastian Kolasiński, architekt, który jedzie ze Szczecina do Warszawy nocnym pociągiem. Wykupił bilet w wagonie bez przedziałów w drugiej klasie i ruszył w drogę wraz z wieloma innymi pasażerami. To on jest narratorem tej opowieści, więc opisywane wydarzenia poznajemy z jego perspektywy. Zastanawiacie się pewnie, co może się dziać w wagonie TLK przemieszczającym się w nocy na trasie Szczecin - Warszawa? A jeśli do tego obrazka dodam, że za oknem na nocnym niebie pojawia się nagle Krzyż Południa, którego nie powinno tam być, a wszystko inne znika, spowite tajemniczą mgłą? Do tego zegarki pasażerów zatrzymują się na tej samej godzinie. Już to sprawia, że robi się odrobinę upiornie, a ludzie zamknięci na małej przestrzeni wagonu zaczynają się denerwować i zastanawiać, o co w tym wszystkim chodzi. A to jeszcze nie koniec dziwnych sytuacji. Mogę zdradzić, że nie obejdzie się bez trupów. Sebastian przyjmuje rolę lidera i stara się z pomocą kilku pasażerów rozwiązać zagadkę pociągu-widma. Przy okazji, dzięki drugiemu torowi narracyjnemu, poznaje (a my wraz z nim) mroczne tajemnice współpasażerów. Sam rów...