Niewiadoma

Kolejny cykl kryminalny, który nie wiedzieć czemu porzuciłem, mimo że pierwszy tom bardzo przypadł mi do gustu. „Niewiadomą” uważam za nieco słabszą, choć początek był naprawdę niezły i wciągnął mnie bardzo. Potem, w okolicach połowy, tempo lekko spadło. Wprowadzonych zostaje mnóstwo ślepych uliczek, które do niczego nie prowadzą. Do tego często Stelar bazuje na łucie szczęścia czy przypadku, czego nie trawię. A na końcu okazuje się, że rozwiązanie było proste i na wyciągnięcie ręki. I w sumie nie było ani jakieś mega zaskakujące, ani do końca satysfakcjonujące. Ot, rozeszło się po kościach. Wychodzi też na to, że po odejściu Darka Sudera na emeryturę, szczecińska policja straciła jedynego rozgarniętego śledczego, bo reszta ledwo cokolwiek ogarnia ;) Przede mną już tylko finał tego cyklu, za który pewnie w niedalekiej przyszłości się zabiorę.

Chciałam. Naprawdę chciałam. Ale że, na kupce do przeczytania mam "nieco zbyt dużo" książek papierowych, to za Niewiadomą wzięłam się w wersji audio. Rozpoczęłam, dojechałam do końca pierwszego rozdziału i skończyłam. Skoro cały pierwszy rozdział obejmuje scena ataku na główną bohaterkę, to już wiem, że książka mnie nie porwie. Opisy Stepów Akermańskich, które z uporem lepszej sprawy omijałam, to jest akcja w porównaniu z tym tutaj. Niestety - odkładam na kupkę "nieprzeczytane" i nie sądzę, abym sięgnęła kiedyś ponownie.
Czyta świetny lektor - Adam Bauman i to jedyny plus.