Trzynasty dzień tygodnia

"Trzynasty dzień tygodnia" Ryszarda Ćwirleja dziwny tytuł, ale okładka od razy pozwala przyszłemu czytelnikowi domyśleć się o czym będzie lektura. Akcja rozpoczyna się dwunastego grudnia 1981 roku o godz. 23.10. Z historii wiemy, że już wtedy zaczęły się ruchy przed wprowadzeniem stanu wojennego. Autor opisuje bardzo dokładnie ulice miasta Poznania oraz ludność mieszkającą na tym teranie. Gwara, którą porozumiewają się bohaterowie książki, ale i nie tylko pozwala mi stwierdzić, że jest to środowisko w większości robotnicze i mało wykształcone, ale bardzo zaradne życiowo. Główna akcja rozgrywa się w przeciągu czterech dni, ale na 479 stronach autor tak wszystko rozpisał, że czuje się jakby cały okres stanu wojennego był opisany. Morderstwa i zabójstwa, które w tym czasie się wydarzyły są związane z działalnością cwanych przedstawicieli ludu i związków. Fikcja literacka łączy się z prawdą. Osobiście znam te czasy i czytając tą lekturę przypominałam sobie niektóre fakty. Jednak pijaństwo na każdym kroku nie musiało mieć miejsca, ale pan Ćwirlej chciał chyba ubarwić akcję pijaństwem społeczeństwa polskiego. Jego zdaniem za koniaczek lin inne lepsze alkohole, wszystko można było załatwić. Uważam, że jest to dobra lektura, ale nie koniecznie dla młodszego pokolenia. Oczywiście nie jest to lektura historyczna, ale myślę, że autor w wielu momentach inspirował się prawdziwymi wydarzeniami, które miały miejsce w mieście. Młodzi czytelnicy czytając tą lekturę mogą myśleć, że tak było. W...

Po raz pierwszy czytałam książkę Pana Ryszarda Ćwirleja i zdecydowanie muszę powiedzieć, że ta książka miała swój własny charakter i styl!
Książka rozpoczyna się w nocy z 12 na 13 grudnia, czas kiedy w Polsce został wprowadzony stan wojenny. Mamy w niej mnóstwo postaci i stron. Widzimy pracę oczywiście MO i SB. Widzimy jak się do siebie mają i jak to wyglądało kiedyś. Mamy zabójstwo, potem dość szybko pojawiają się kolejne, mamy przesłuchania, pogonie i libacje. Książka z charakterem i z odrobiną humoru! Szybko się w niej wszystko dzieje, rozdziały to kolejne minuty i godziny poszczególnych dni. Na koniec już zupełnie przyśpiesza i na pewno podczas czytania nie będziecie się nudzili. Podoba mi się powrót do tamtych lat, przedstawienie tego charakteru i pokazanie go z trochę innej perspektywy. Sama urodziłam się w latach `90, więc żyć w komunizmie nie było mi pisane, ale bardzo lubię poznawać tą część polski na kartach właśnie takich książek!

Kryminał rozgrywający się w Poznaniu w 1981 roku, data wymowna. Wątek kryminalny nie jest może zachwycający, ale opis oddający tamte czasy idealny, warto pozycję przeczytać właśnie dla niego.

W skrócie: milicyjny kryminał z akcją dziejącą się w pierwszych dniach stanu wojennego w Poznaniu i okolicach. Bohaterowie: milicjanci z kryminalnego, SB-y i działacze Solidarności. Elementy scenografii: nyski, duże fiaty, kawiarnia Turecka i piekarnia z bagietkami na Wrocławskiej (że ktoś ja jeszcze pamięta!). Leitmotiv: wódka, bimber, piwo, nalewki i znów bimber, dużo bimbru - jak oni mogli funkcjonować???
Nie jestem w stanie potraktować tej książki jak rasowego kryminału, nie mogę, gdyż wątek zabójstw był blady i mnie znudził. Natomiast opisanie realiów Poznania z tamtych lat jest pierwszorzędne. Do tego nie przyłapałam autora na żadnych nieścisłościach, wręcz przeciwnie - dbałość o detale naprawdę na poziomie.
Poznaniakom polecam bez mrugnięcia okiem, innym niekoniecznie.