Ostatni śnieg tej zimy

Gdy widzę "Natalia Sońska" - kupuję w ciemno! To nazwisko jest dla mnie marką i mam pewność, że się nie zawiodę. A w tej okładce zakochałam się od pierwszego wejrzenia 😍.

W przyrodzie trwa właśnie najbardziej przygnębiający okres, oczekiwania na cieplejsze dni, a w małżeństwie Marty i Pawła od wielu tygodni wieje chłodem, ciągłe kłótnie przeplatają ciche dni. Wiele zmieni pojawienie się w ich życiu siedmioletniej Blanki, którą będą musieli się zaopiekować na czas dość nieprzyjemnego rozwodu rodziców dziewczynki. To wyzwanie będzie prawdziwą próbą dla ich związku, czy wyjdą z niej zwycięsko?

Autorka to mistrzyni w kreowaniu postaci. Mam wrażenie, że są ludźmi z krwi i kości, wraz z nimi przeżywam wszystkie emocje, dają się zwyczajnie lubić i po cichu trzymam za nich kciuki.
Na dodatek pojawił się tu świetny smaczek, dla każdego zapalonego czytelnika, możliwość podejrzenia od kulis pracy w Wydawnictwie, bo właśnie tam zatrudniona jest Marta. Myślę, że to marzenie niejednego z nas ☺🥰.

W powieściach Natalii Sońskiej zawsze najważniejsi są ludzie i ich relacje, fabuła jest bardzo życiowa, bliska nam i naszym problemom, dlatego tak bardzo utożsamiamy się z jej bohaterami.
"Ostatni śnieg tej zimy" to ciepła, urocza, niosąca nadzieję powieść, idealna ku pokrzepieniu serc

Lubię książki Natalii Sońskiej, za to że są życiowe, a zarazem bardzo przyjemne. Tym trudniej jest mi napisać, że jej najnowsza powieść, niestety, dla mnie była trochę nużąca.

Jest to historia dwójki ludzi, którzy mimo bycia razem, w małżeństwie, gdzieś zgubili istotę tej relacji. Nie mogą się dogadać, oddalają się od siebie. Los (i teściowa) postawią przed nimi próbę, w postaci opieki nad dziewczynką. Czy obecność dziecka pomoże, czy zaszkodzi ich uczuciu?
Powieść jest bardzo prosta, a fabuła przewidywalna. Mimo, że całość czyta się błyskawicznie, to trudno było mi wykrzesać w sobie zainteresowanie tą książką. Problemy targające małżonkami, wynikały tylko z ich braku komunikacji, a opieka nad dzieckiem, w dodatku niespodziewana, w takim wypadku mogła być gwoździem do przysłowiowej trumny. Nie kupuję tego pomysłu, jednak zdaję sobie sprawę, co chciała nam pokazać autorka.

To książka na jeden wieczór, szybka i łatwa, z problemem, który nie przysporzy nam negatywnych emocji. Ale po ciężkim dniu, lub jako przerywnik od mocniejszych lektur może się dobrze sprawdzić.

Niech pierwszy rzuci kamieniem ten, komu w związku nie zdarzyły się ciche dni, minuty lub godziny! Naturalne, że przebywanie z jedną osobą przez cały czas prędzej czy później generuje mniejsze lub większe spięcia. Sztuką jest nie zatracić wspólnego języka i nie popaść w związkowy marazm. Natalia Sońska w książce Ostatni śnieg tej zimy opowiada historię małżeństwa, którego fundamenty z dnia na dzień zaczęły się kruszyć.

Małżeństwo Marty i Pawła wisi na włosku. Ciągłe kłótnie i wzajemne oskarżenie tylko pogłębiają toczący się kryzys. Mimo chęci obojga, naprawianie relacji idzie im bardzo opornie. Pewnego dnia w domu bohaterów zjawia się Ewa, kuzynka Marty. Jej życie osobiste legło w gruzach. Aby uchronić swoją siedmioletnią córkę przez zbliżającym się rozwodem, kobieta prosi Martę o opiekę nad Blanką. I tak życie Marty i Pawła zaczyna zmieniać się o 180 stopni.

Ta wzruszająca opowieść wciąga czytelnika od pierwszej strony. Mimo swojej jednostajności i braku szalonych zwrotów akcji, uświadamia, jak ważna jest bliskość drugiej osoby i jej potrzeby. To przyjemna jak puchata poduszka opowieść o wartościach jakie w życiu są ważne. O szczerej rozmowie, wzajemnym szacunku i umiejętności chodzenia na kompromisy. Autorka pisze delikatnym i barwnym językiem. Nie szokuje historiami wyssanymi z palca, ale osadza fabułę w bardzo realnej rzeczywistości.

Natalia Sońska w swojej książce Ostatni śn...

Marta i Paweł są już kilkuletnim małżeństwem, ale przechodzą właśnie przez kryzys. Nieporozumienia sprawiają, że jest jeszcze gorzej, a fakt, że zwala im się na głowę siedmioletnia córka kuzynki Marty, wcale nie pomaga. Cała ta sytuacja przytłacza Pawła, ale z czasem przekonuje się do dziewczynki.

Czy obecność Blanki pomoże małżeństwu tej dwójki?

Ta historia przeleżała u mnie od daty premiery, więc trochę już minęło. Obiecałam sobie jednak, że nadrobię lektury związane ze świętami, czy zimą, więc od razu wzięłam się za nią. I muszę Wam powiedzieć, że bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się, że pochłonie mnie już od pierwszych stron.

Marta i Paweł są po prostu życiowi, tak samo jak ich problemy i próby radzenia sobie z małżeństwem, które po prostu się sypie. Żadna z tych postaci nie jest przerysowana. Powiedziałabym, że Paweł to typowy chłop :D Marta próbuje w tym wszystkim znaleźć jakieś rozwiązanie, ma też ogromne, dobre serce – widać po tym, co robi.

Jeśli chodzi o styl Autorki, to bardzo przypadł mi do gustu. Było to moje pierwsze spotkanie z jej twórczością i zaraz po lekturze kupiłam jej najnowszą książkę :D Mam nadzieję, że spodoba mi się tak samo 😊

Cóż mogę Wam powiedzieć, to naprawdę dobra obyczajówka! Oby więcej takich! Zasłużona piąteczka jak nic 😊

Opowieść o wzlotach i upadkach młodego małżeństwa. O braku rozmowy między sobą, o nieporozumieniach, a także o wtrącającej się we wszystko "teściowej" (straszna sprawa). Bohaterowie odrobinę mnie irytowali, a już zwłaszcza niektóre wybory Marty, w stosunku do intryg jej matki a także zajmowania się małą dziewczynką. Niektóre wątki również były poruszone za mało (bardzo interesował mnie chłopiec ze świetlicy - ale niestety robił jedynie za tło). Nie mniej, przyjemnie czytało mi się tę książkę.