Odkąd Cię poznałam

"Nigdy nie wolno być obojętnym na krzyk niewinności"

Drugi tom kończący dylogię "Nieobojętność" jest bezpośrednią kontynuacją historii opisanej przez Autorkę w "Jeśli tylko ty". Ci sami bohaterowie, te same wydarzenia, a jednak wiele się w ich życiu zmienia.

Agata Targosz odkąd zaangażowała się w pracę nad reportażem o Kamilu Przyborze, jeszcze bardziej odsunęła się od męża, którego nie kocha. Kobieta za wszelką cenę pragnie ukazać byłego więźnia takim, jakim jest i udowodnić, że nie byłby w stanie popełnić morderstwa. Między tą dwójką boleśnie zranioną w przeszłości niespodziewanie zaczyna rodzić się uczucie, które w ogóle nie powinno się pojawić. W tym samym czasie Robert — mąż Agaty postanawia walczyć o ich związek i miłość żony.

Czy ta walka ma jakikolwiek sens? Czy Kamil i Agata poradzą sobie z demonami przeszłości i przepracują tak bolesne wydarzenia? Czy dojdzie do uniewinnienia mężczyzny, który dwadzieścia lat swojego życia spędził w areszcie?

Po zakończeniu pierwszego tomu, które pozostawiło wiele pytań bez odpowiedzi, z niecierpliwością czekałam na kontynuację tej wyjątkowej i poruszającej historii. Tutaj Autorka od pierwszych stron również wszystkiego nie wyjaśnia, a rzeczy, które wcześniej wydawały się pewne, wcale takie nie są. Wiele zwrotów akcji, trudnych momentów i niespodziewanych wydarzeń wpłynie na to, jak ostatecznie zakończy się książka. Niektóre wydarze...

Bezpośrednia kontynuacja książki "Jeśli tylko Ty" przyniesie nam odpowiedzi, które nurtowały nas od zakończenia pierwszego tomu. I tak jak pisałam o pierwszej części, że to dojrzalsze i twardsze oblicze autorki, zastanawiałam się czy warto, tak teraz spokojnie mogę ją Wam polecić.

Powieść opowiada historię Agaty, która ma opisać losy Kamila, niesłusznie skazanego na więzienie chłopaka, który spędził w areszcie długie lata. Jest dużo emocji, to się nie zmieniło, jednak to są emocje trudniejsze, głębsze i pokazujące człowieka w ciężkich momentach. Mimo, że jest to lekka lektura, bo czyta się szybko i sprawnie, to niesie mocny ładunek emocjonalny. Bo ciężko się nie zastanawiać, co czuje człowiek niesłusznie oskarżony o straszne rzeczy. Człowiek, który mimo niewinności spędza czas za kratami. I to jest najważniejszy według mnie wydźwięk tej powieści.

Oczywiście, również warstwa obyczajowa jest dobrze skonstruowana i nie brakuje tutaj elementów właściwych dla gatunku. Ten tom jest dobrym zakończeniem tej historii, chociaż mocno pozytywnym, wszystko się wyjaśnia, a my możemy spokojnie czekać na kolejną odsłonę pióra autorki.

𝑱𝒆𝒔𝒕𝒆𝒔𝒎𝒚 𝒔𝒖𝒎𝒂 𝒄𝒉𝒘𝒊𝒍, 𝒌𝒕𝒐𝒓𝒆 𝒅𝒂𝒋𝒂 𝒏𝒂𝒎 𝒓𝒂𝒅𝒐𝒔𝒄. 𝑰 𝒕𝒚𝒄𝒉, 𝒌𝒕𝒐𝒓𝒆 𝒛𝒎𝒊𝒆𝒏𝒊𝒂𝒋𝒂 𝒄𝒂𝒍𝒆 𝒏𝒂𝒔𝒛𝒆 𝒛𝒚𝒄𝒊𝒆. 𝑰 𝒘𝒚𝒃𝒐𝒓𝒂𝒎𝒊 𝒑𝒐𝒑𝒚𝒄𝒉𝒂𝒋𝒂𝒄𝒚𝒎𝒊 𝒏𝒂𝒔 𝒏𝒂𝒑𝒓𝒛𝒐𝒅 𝒍𝒖𝒃 𝒑𝒓𝒐𝒘𝒂𝒅𝒛𝒂𝒄𝒚𝒎𝒊 𝒅𝒐 𝒛𝒈𝒖𝒃𝒚

Do tej pory pamiętam emocje, jakie towarzyszy mi podczas czytania pierwszego tomu serii Nieobojetnosc, ten moment kiedy zamknełam ostatnią stronę i tak wiele pytań kotłowało się w mojej głowie, dlatego kiedy tylko w moje ręce wpadł kolejny tom od razu się za niego zabrałam.

Nierówna walka trwa. Agata ze wszystkich sił stara się pokazać prawdę na temat niewinności Kamila Przybory, mężczyzny skazanego za mordestwo, który już został osądzony przez społeczeństwo. Kobieta nie tylko wkłada każdy wysiłek w reportaż, odnajduje nowe informacje, ale i oddaje swoje serce zranionemu mężczyźnie, tyle że sama tkwi w związku, który stał się dla niej klatką, a jej mąż Robert jest mężczyzną gotowym zrobić wszystko, byle tylko to co należy do niego już na zawsze było na jego wyłączność. Czy prawda w końcu ujrzy światło dzienne? Czy Agata w końcu znajdzie siłę, aby uciec z toksycznego związku i odnaleźć szczęście? Czy Kamil jeszcze uwierzy, że zza czarnych chmur w końcu wyjdzie słońce?

Seria Nieobojętnosc jest niezwykle dojrzała, pelna emocji, a autorka wykonała naprawdę kawał dobrej roboty robiąc dokładne rozeznanie w temacie. Na plus są tutaj również bohaterowie, choć wydawać by się mogło, że różni ich wiele to jednak tak naprawdę jeszcze więcej ich łączy. Obydwoje tkwią w klatkach, własnych ograniczeniach, strachu...

Każde kolejne spotkanie z Kamilem uświadamia Agacie, w jakim żyje zawieszeniu i nieszczęściu. Praca nad reportażem jest dla niej w tym momencie ucieczką przed konfrontacją z mężem, ale przede wszystkim zadaniem priorytetowym. Kobieta pragnie udowodnić niewinność mężczyzny, na którym zaczęło jej zależeć. Jedno wydarzenie przelewa czarę goryczy i Agata decyduje się na rozstanie z Robertem. Jak mężczyzna zniesie odrzucenie? Czy kobieta odbuduje dawne relacje z matką, w której życiu ponownie pojawił się tyran z przeszłości? Czy relacje Kamila z siostrą da się odbudować? Przyszłość jest niepewna, ale nadzieja zawsze umiera ostatnia.

Tak jak i w przypadku pierwszej części, drugi tom również zawładnął mną emocjonalnie. Tym razem odnosiłam wrażenie, że autorka bardziej skupiła się na samej Agacie, natomiast praca nad reportażem i odbudowywanie życia Kamila zeszło na drugi plan. Oczywiście był to według mnie bardzo dobry krok, ponieważ mamy okazję obserwować jak kobieta próbuje odbudować swoje życie i dążyć ku szczęściu.
Prawdę powiedziawszy, ze względu na to co przeszedł Przybora, nie potrafiłam patrzeć na niego jak na dorosłego mężczyznę. Strony jemu poświęcone, jego myśli, sprawiały, że widziałam go jako zagubionego, bezbronnego człowieka. Nastolatek zamknięty w ciele dorosłego człowieka, czyli dokładnie tak, jak był postrzegany przez innych bohaterów. Sami widzicie jak szczegółowa i dokładna jest ta historia. Autorka skupiła się na samych bohaterach, ich emocj...

Dwoje głównych bohaterów tak różnych, a jednak tak do siebie podobnych. Oboje zamknięci w pewnego rodzaju klatkach. Kamila ogranicza strach przed wyjściem na świat. Agata natomiast zamknięta jest w domowej klatce, w której trzyma ją pewien układ z mężem. Bo uczucia w tym związku nie ma i, jak sama przyznaje, chyba nigdy nie było. Własne ograniczenia i strach, co będzie, jeśli... Obydwoje łączy też tlący się gdzieś promyk nadziei, że wszystko kiedyś w końcu się ułoży i wyjdą na prostą. Jedno dla drugiego staje się kołem ratunkowym, bez którego nie da się przetrwać.

Powieści z cyklu "Nieobojętność" cechuje duża ilość emocji i przesłanie, by nigdy nie pozostawać obojętnym na krzyk niewinności. W każdym jej wydaniu. Nie ważne, czy będzie to osoba niesłusznie skazana, czy bezbronne dziecko.

Cieszę się, że autorka nie przeciągała historii w nieskończoność i ujęła ją w dwóch tomach. Opowieść jest domknięta, wiemy też jak potoczyły się dalsze losy bohaterów, dzięki tym kilkunastu akapitom pod hasłem "trzy lata później".

Zwodnicza jest za to okładka, która zupełnie nie pasuje do treści książki. Można by się spodziewać słodkiej opowieści z romansem w tle, a tu niespodzianka. Czeka na nas typowa obyczajówka, w której przewija się co prawda wątek miłosny i kilka tajemnic i sekretów. Nie brakuje w niej trudnych tematów jak przemoc domowa, zdrada czy strach przed wyjściem z domu. Wiele wydarzeń ma też dość przewidywalne zakończenie, choć przyznam, że zachowa...

Muszę przyspieszyć z czytaniem nowych książek Klaudii Bianek, bo na półce czeka najnowsza powieść new adult, a za pasem kolejna premiera! Autorka zadebiutowała serią dla młodzieży „Jedyne takie miejsce”, którą totalnie mnie kupiła. Po drodze mieliśmy okazję poznać także kilka opowieści świątecznych oraz trylogię dla starszych czytelników. Jednak to dylogia „Nieobojętność” jest w mojej opinii najbardziej dojrzałą historią, która wyszła spod pióra mojej imienniczki.

Uwielbiam obserwować jak z książki na książkę autorzy rozwijają swój warsztat, a w przypadku Klaudii Bianek jest to dobrze widoczne. Już w swojej debiutanckiej powieści autorka doskonale operowała słowem, a tutaj wyszło jej to jeszcze lepiej.

„Odkąd cię poznałam” to finał historii Kamila Przybory, który po 20 latach odsiadywania kary za przestępstwo, które rzekomo popełnił, wychodzi na wolność i na nowo uczy się życia w społeczeństwie. Mimo że książka bazuje raczej na emocjach, niż samym śledztwie kryminalnym, widać skrupulatnie przeprowadzony research. Fabuła jak zawsze wciąga momentalnie i czasami aż mi było głupio, że historię, nad którą ktoś pracował zapewne miesiącami, ja pochłonęłam w zaledwie dwa posiedzenia.

Kto jeszcze nie zna historii Kamila i Agaty, serdecznie Wam polecam, tak samo zresztą jak inne książki autorki!