Kobiety umierają w sierpniu

To miał być miły urlop w Międzyzdrojach. Niestety randka Macieja Gromskiego skończyła jako zimny trup. A on skończył jako podejrzany dopuszczenia się tego czynu.
Kolejne krótkie opowiadanie kryminalne. Krótkie, ale ciekawie napisane i wciągające. A przede wszystkim zaskakujące. Cóż, zarówno motywy zbrodni, jak i narzędzia bywają bardzo niekonwencjonalne:)
Z ciekawością czekam na wrześniową zbrodnię:)

Lato, wakacje, pensjonat w Międzyzdrojach i... trup.
Jest to moje pierwsze opowiadanie z cyklu więc może dlatego miałam wrażenie, jakbym przeczytała jeden rozdział ze środka książki.
Nie lubię takiej formy budowania fabuły, gdzie czytelnik jest po fakcie informowany o wydarzeniach. Przykładowo, Maciek przypomniał sobie o rozmowie, której nie było, a my dopiero wtedy dowiadujemy się jakie wnioski z niej wyciąga; mężczyzna informuje policjantów kto miał możliwość zabić, a kto ma alibi. Gdyby nie ten zabieg już na początku byłoby wiadomo kto, co i dlaczego.
Fabuła przewidywalna, sprawca oczywisty, motyw zbrodni banalny, ale spisane ładnym stylem literackim.
Może po przeczytaniu wcześniejszych opowiadań będę miała pełniejszy obraz.

Po raz drugi miałam okazję przeczytać opowiadanie spod pióra Agnieszki Pruskiej. Tym razem Maciej Gromski ma nadzieję na wakacyjny romans, a przy okazji chwilę spokoju. Nic z tego! Zamiast zaszyć się w pokoju z ukochaną i sprawdzać co bardziej skomplikowane pozycje łóżkowe ten został zmuszony do pewnych przemyśleń. Można rzec, że bardzo specyficznych, bowiem musi dojść do tego, kto zabił kobietę, na którą miał oko. Oczywiście, przy okazji co niektórym nadepnie na odcisk i to mocno!

Jestem zmuszona stwierdzić, że straszna szkoda, iż te historie są takie krótkie. Lubię opowiadania, ale w przypadku tematyki kryminalnej mam wrażenie, że opowiadanie to jednak zbyt krótka forma, aby w pełni oddać jej klimat. Na przykładzie opowieści snutej przez Agnieszkę Pruską śmiało mogę napisać, że zanim historia się porządnie zaczęła to już dobiegała końca. Nie zdążyłam zżyć się z poszczególnymi bohaterami, nad czym ubolewam bardzo. Z tego też względu, kiedy na jaw wychodzi makabryczne znalezisko głównego bohatera nie byłam w większym szoku, w sumie mogę stwierdzić, że było mi obojętne kto zginął i dlaczego. Mam sprzeczne uczucia względem tego opowiadania, chociaż oceniłam go na maksymalną ilość punktów. Z jednej strony było ono napisane bardzo dobrze, utrzymane w lekkim stylu, dzięki czemu bardzo szybko dobiegało się końca, a z drugiej zaś właśnie to wszystko trwało zbyt krótko i pozostał pewien niedosyt. Jestem też w szoku, na ile trupów jeden mały człowieczek może natrafić po...

„KOBIETY UMIERAJĄ W SIERPNIU”

Agnieszka Pruska Wydawnictwo Oficynka

„Kobiety umierają w sierpniu” to drugi tom z serii „Sezon na zbrodnie”. Ponownie witamy Macieja Gromskiego na pokładzie. Nasz bohater próbuje wykonać tajną misję, którą dostał od swojego dziadka. Niestety nie zdradzę wam jaka to misja. Tym razem poznaje kobietę, z którą się umawia na wieczór. Niestety, kiedy po nią przychodzi zastaje jej zwłoki. Kim jest ta kobieta? Dlaczego ktoś ją zamordował? Kim tym razem okaże się morderca?
Nasz bohater ma pełne ręce roboty. Czy podoła zadaniu i odgadnie kim jest przestępca?
Drugi tom i ponownie krótka, kryminalna historia. Wciąga od samego początku. Doskonale dobrany lektor Filip Kosior. Niesamowity audiobook. I ponownie miałam lekki niedosyt. Za szybko się skończyła.
Szybka akcja, całkiem dobra fabuła i bohater sprawiają, że chce się poznać sierpniową opowieść Agnieszki Pruskiej.
Wielkie brawa dla autorki. Po raz kolejny mnie zauroczyła.
Słuchając tego audiobooka miałam wrażenie, że prowadzę to śledztwo.