Córka jubilera.

Wiedeń. 1915 rok. Trwa I Wojna Światowa. Cała Europa trzęsie się w posadach. Zaczyna się trząść również monarchia austro-węgierska. W takiej rzeczywistości swój dziennik zaczyna prowadzić siedemnastoletnia Charlotte, mieszkanka Wiednia wychowywana przez ojca i jego siostrę. Dziewczyna planuje pójść w ślady ojca, żydowskiego jubilera, i już teraz zaczyna projektować biżuterię.

Wiedeń jaki kreśli przed nami dziewczyna to świat piękna – muzyki, malarstwa, literatury, i spotkań wyższych sfer. Coraz głośniej pobrzmiewają jednak echa trwającej wojny. Zarówno w samym Wiedniu, jak i w domu Charlotty, której pochodzący z Polski ojciec coraz częściej mówi o niepodległości i Piłsudskim.

Magdalena Knedler, przedstawiając nam piękno ówczesnego Wiednia, sięgnęła po realne postacie. Najwięcej miejsca dostało dwóch mężczyzn doskonale oddających tamtego ducha – Zygmunt Freud i Gustav Klimt. To właśnie w towarzystwie tego drugiego i osób mu podobnych obraca się główna bohaterka. Jej niewinnymi oczami patrzymy na pogrążony w wojnie świat. Charlotte dorasta w trudnym okresie, jej marzenia, pierwsze uczucia przeplatają się z cierpieniem, śmiercią... Po raz pierwszy patrzy na ubogą część miasta, w którym ona sama przecież prowadziła spokojne i dostatnie życie...

„Córka jubilera” została napisana w niezwykle przyjemny sposób. Chociaż w formie pamiętnika, czyta się ją jak powieść. Pod tym względem zdecydowanie przerosła moje oczekiwania. Czytałam wcześniej dwie książki ...

Czekałam na tę dylogię z niepewnością, co ze sobą przyniosą bardzo obszerne tomy z intrygującymi okładkami. Lubię styl Magdaleny Knedler i język, którym pisze swoje powieści, więc nie wyobrażałam sobie, że mogłabym tę publikację pominąć. Dostałam jednak coś, czego kompletnie nie spodziewałam się po tej lekturze, dlatego musiałam się bardzo skupić na analizie swoich wrażeń po przeczytaniu pierwszego tomu. Postaram się napisać o wnioskach z tych moich rozmyślań, żeby uzasadnić swoją ocenę. Wytrwajcie do końca ;-)


"Każdego ranka otwieramy oczy i musimy żyć. Chyba nie ma dla człowieka nic trudniejszego".

Główną bohaterką powieści, tytułową córką jubilera, jest Charlotte Saidermann - Aber, Żydówka polskiego pochodzenia, z dość bogatej rodziny. W chwili, gdy ją poznajemy, Lotte ma siedemnaście lat i jest wychowywana przez ciotkę Wilhelminę oraz ojca, dość zdystansowanego i tajemniczego jegomościa. Matka Lotki nie żyje, więc ciotka stara się zastąpić nastolatce rodzicielkę. Chroni bratanicę przez złem świata i chowa ją pod kloszem, choć sama jest kobietą dość postępową, jak na czasy, w których żyją.


"Chyba dlatego piszę. Na wypadek gdybym kiedyś obudziła się z pustką w głowie, w ciele starej kobiety, która nie pamięta swojego życia. A może nie tylko dlatego".

Akcja powieści rozgrywa się w czasie I wojny światowej. Monarchia Austro-Węgierska dobiega końca, a na arenie politycznej wiele się dzieje. Wojna zabiera kolejnych żołnierzy, nie ...