Córka hycla

Name: Córka hycla
Rating: 8.0 (41 reviews)
ISBN: 8390045273

Margit Sandemo

8 /10

Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 41 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8 /10

Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 41 ocen kanapowiczów

Opis

Hilda była córką znienawidzonego hycla - pomocnika kata, dlatego społeczność wioski ją odrzuciła. Nikt nie zbliżał się do nędznej chaty, w której mieszkała wraz z ojcem. Żyła samotnie, znosząc upokorzenia, drwiny i wyzwiska. Tak było aż do chwili, gdy w pobliżu ich chaty odkryto zwłoki czterech zamordowanych kobiet. Wówczas życie Hildy odmieniło się całkowicie.

Tytuł oryginalny: Bodelns dotter

Data wydania: 1992

ISBN: 83-900452-7-3, 8390045273

Wydawnictwo: Pol-Nordica

Cykl: Saga o Ludziach Lodu, tom 8

Kategoria: Literatura obyczajowa

Stron: 254

Mamy 3 inne wydania tej książki

Autor

Margit Sandemo

Urodzona 23 kwietnia 1924 roku w Norwegii (Østre Toten)

Margit Sandemo jest norweską pisarką, znaną przede wszystkim z bestsellerowej serii Saga o Ludziach Lodu. Jej książki łączą w sobie romans, kryminał, powieść historyczną i fantastykę. Margit Sandemo jest drugą córką Andersa Underdala i jego żony Els...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Margit Sandemo

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Książka Córka hycla nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae

2019-11-19

5 /10

Przeczytane Wilkołaki, moje ulubione straszne futrzaki Dentystka też baba czyli trochę romansideł i ckliwych historii

W części ósmej główną bohaterką jest Hilda, tytułowa córka hycla. W związku z profesją jej ojca (pomoc w wykonywaniu obowiązków kata), nie jest to postać uwielbiania przez okolicznych mieszkańców wsi. Nawet można zaryzykować stwierdzenie, że nikt jej nie lubi, chociaż tak naprawdę nikt z wiejskiej społeczności jej nie zna. Wiele lat musiała Hilda znosić cierpienia samotności i opuszczenia, o zgorzkniałym ojcu i jego wiecznych narzekaniach nie wspominając. Pewnego dnia jednak wstrząsające dla okolicznych mieszkańców wydarzenie odmieni jej życie. Podczas orki zostaną odnalezione ciała zamordowanych kobiet, a na wieś padnie przerażająca wizja grasującego w ciemnych lasach wilkołaka. Czy to futrzasta bestia winna jest mordu? Ja Wam nie powiem, dowiecie się po lekturze "Córki hycla", albo wcale ;).

Tom ósmy podobał mi się bardziej niż poprzedni. Mimo iż pod względem fabularnym niewiele się zmieniło, to jednak motyw wilkołaka bardzo przypadł mi do gustu. Ciemne lasy, pełnia księżyca, futro, kły i pazury. Tak, moje klimaty. Historia Hildy zaś jest oklepana, banalna i nie ma w niej nic odkrywczego, ale po lekturze poprzednich tomów nie spodziewałam się niczego więcej. Czasem lubię poczytać sobie przewidywalne romansidła, ale niekoniecznie osadzone w takim okresie. Taki jest jednak urok tej sagi, tak pisze Sandemo. Można to przeżyć, więc sięgam po kolejny tom.

× 1 | link |

@miumiu

2012-04-24

8 /10

Przeczytane

Historia Ludzi Lodu coraz bardziej wciąga. Postaci robi się z każdym tomem więcej, ale z reguły jedna książka opowiada historię jednej rodziny, przypominając po trochu o pozostałych członkach. Nie trzeba się też obawiać zagubienia w gąszczu nowych imion. Tomy mają rozrysowane drzewo genealogiczne do punktu poznanego w poprzednim tomie. Dzięki temu nie dowiemy się niczego nowego zanim nie zaczniemy lektury.

× 1 | link |

@Aiwlys

2009-12-06

10 /10

Przeczytane Na półce Norweskie sagi

Kolejny świetny tom. Bardzo ciekawiła mnie historia Hildy i spodobało mi się to, że dołączyła do rodziny, bo dziewczyna ta jest wspaniała.

× 1 | link |

@Moncia_Poczytajka

2019-12-06

8 /10

Przeczytane 📚 Posiadam Odwiedzamy Norwegię Saga o Ludziach Lodu

Przenieśmy się w świat baśni, magii, istot nadprzyrodzonych, gdzie trwa odwieczna walka dobra ze złem...

Skandynawska saga opowiadająca dzieje rodu Tengela Dobrego począwszy od XVI w., a skończywszy na czasach prawie współczesnych - XX wiek. Nad Ludźmi Lodu, jak są popularnie nazywani, ciąży okrutne dziedzictwo ich złego przodka zwanego Tengelem Złym. Aby uzyskać nieśmiertelność i panować nad światem zawarł on pakt z diabłem, na skutek którego w każdym pokoleniu miał się urodzić przynajmniej jeden potomek - indywidualista - obdarzony w szczególny sposób. Od wieków dzieci z niezwykłymi zdolnościami noszą w sobie piętno ich złego, demonicznego, skarłowaciałego przodka i mają za zadanie szerzyć zło na świecie. Potrafią więc czarować, wykorzystywać swoją niezwykłą siłę woli, leczyć, używać magii do różnych celów, nawiązywać kontakty z nadprzyrodzonymi istotami. Odkąd Tengel Dobry postanowił się przeciwstawić swemu złemu przodkowi, a zło zamieniać w dobro, jego potomkowie znają historię rodu i mają za zadanie przygotować się przez lata na ostateczną walkę z Tengelem Złym. Swoje niezwykłe zdolności powinni wykorzystywać dla szerzenia dobra, choć jest to bardzo trudne zadanie ponieważ, osoby obciążone dziedzictwem zostały wybrane do zwalczania dobra, a nie odwrotnie.

Ludzie Lodu często dla swojej rodziny byli nadzwyczaj ciepli, mili i kochający, przejawiali też ogromną empatię dla zwierząt i osób skrzywdzonych przez życie, ale często oskarżano ich o czary i nie akc...

» czytaj dalej

| link |

@Rakshell

2023-01-13

6 /10

Przeczytane

W "Córce hycla" poznajemy Hildę- z racji profesji swojego ojca żyją na uboczu, są traktowani jako zło konieczne. Nie są darzeni sympatią, co powoduje, że kobieta zamyka się w sobie, nie ma poczucia wartości, a jedyni jej przyjaciele to kury, kot i krowa. Jej życie zmienia się w momencie, kiedy niedaleko ich zagrody odkryte zostają zwłoki kobiet. To wtedy do jej małego, hermetycznego świata wkracza Mattias Maiden... Czytelnicy Margit Sandemo domyślają się, jak to się skończy.

Ósmy tom "Sagi o Ludziach Lodu" wydaje mi się przekombinowany. Bo czego tu nie ma? Morderstwa? Są. Romans? Jest. Zwroty akcji? Są. Wilkołak? Jest. Czekaj co? Wilkołak? No tak. Autorka miała interesujący pomysł na fabułę tego tomu, ale sprawy w moim odczuciu zaszły za daleko. Cały wątek z tą mistyczną kreaturą wydawał się taki nie do pary, od czapy.

Za to po raz pierwszy w Sadze spotykam wątek nieszczęśliwego trójkąta (czworokąta?) miłosnego i było to dość odświeżające. Jednak ze wszystkich części "Córkę hycla" męczyłam najdłużej.

| link |