Wrzenie

Kiedy kończy się seria, to nie raz bardzo trudno rozstać się z bohaterami. Ba 🤷 najchętniej wcale byśmy tego nie robili. Jakże miła jest świadomość, że ci bohaterowie żyją własnym życiem i przychodzą do autorów szepcząc do ucha no co, myślisz, że to był koniec? Moje życie trwa dalej, wpadnij. I tak właśnie wróciła do nas Larysa Luboń.

Co ja mogę powiedzieć, #izabelajaniszewska pisze świetne thrillery, ale jej kryminały to miodzio. Nie będę tu opowiadać o fabule, powiem tylko, że jest świetna. Są zagadki, tajemnice, przeszłość zagląda do teraźniejszości, a do tego oczywiście doskonała warstwa psychologiczna. Brodzimy sobie w chorych umysłach, wspomnieniach. Odkrywamy po kawałku świat schowany przed innymi, smakujemy płynne słowa, delektujemy się stylem. Bo przecież wiecie, że Autorka potrafi w literki i to doskonale.
Niezmiernie się cieszę, że Larysa jest uparta, a Autorka uległa pokusie i zdecydowała się na powrót. To nie był odgrzewany kotlet, to był doskonały kryminał.
Jeśli nie znacie wcześniejszych tomów to żałujcie, ten można czytać i bez znajomości trzech pierwszych, tylko pytanie brzmi po co? Dobrego nie warto sobie odmawiać, a cała seria to #wartojakpieron

Czy czegoś mi zabrakło? Tak, ilości mojego wolnego czasu, bo lektura wołała i to głośno.

Ta książka jest niby osobną częścią, ale jednocześnie jakby zakończeniem serii o kobiecie, która była dziennikarką, ale z powodu swojej przeszłości usunęła się w cień. Pracując jako taksówkarz, pewnego dnia natrafiła na mężczyznę, który opisał jej prywatne życie, po czym zatrzymała go policja i został posądzony o kilka zabójstw. Jako osobę kontaktową zamiast adwokata wybrał byłą dziennikarkę, która zaintrygowana dawnym dreszczykiem emocji rozpoczęła swoje śledztwo. Drugim głównym wątkiem okazało się życie brata Larysy, który zakochał się w dziewczynie z przeszłości. Kiedy ona zniknęła postanowił uczepić się każdej poszlaki, byleby tylko ją odnaleźć. W ten sposób często wpadał w kłopoty. Trzecim wątkiem nieco pobocznym, ale bardzo interesującym, była opowieść o pewnym chłopcu, który stracił pamięć. Jest ona zaznaczona innym drukiem, a sięga spraw dalekiej przeszłości w której to obaj z bratem byli skrzywdzeni.
Ze wszystkich postaci najbardziej zaintrygowała mnie postać psychologa, którego niektórzy brali za szarlatana, a tymczasem był ogromnie spostrzegawczym mężczyzną, który potrafił ocenić człowieka na podstawie tego jak wyglądał, co mówił i jakie wykonywał gesty. Poprzez uwidocznienie traum innych ludzi dawał im szansę, by zmierzyli się ze swoimi problemami, czyli wykonywał na nich samoleczenie. Trochę zawiodłam się na opowieści o Matyldzie, gdyż nie takiego końca się spodziewałam, trochę mnie nie usatysfakcjonował. Jeśli chodzi o treść, to opowieści będą się ze so...

Czy poznanie prawdy niesie ukojenie? Czy morderca jest zawsze złym człowiekiem?

Larysa Luboń pracuje jako kierowca Ubera. Pewnej nocy do jej taksówki wsiada psycholog Kramer. Gdy docierają na miejsce na pasażera czeka policja. Tuż przed aresztowaniem Kramer prosi Luboń o udowodnienie jego niewinności.

Uwielbiam mglisty klimat niedomówień, który charakteryzuje powieści tej autorki. Każda oczywistość, kryje drugie dno. Autorka niczym sprawy neurochirurg wkracza w zapomniane, zarośnięte chwastami rejony umysłu swoich postaci, drążąc je, analizując i zadając pytania, na które nie mam właściwych odpowiedzi.

Kramer to bohater fascynujący, przerażający i odpychający. Przypomina pająka hipnotyzującego, a następnie pożerającego swoje ofiary. Niezwykłą inteligencję, dar czytania z gestów, wykorzystuje do manipulacji ludźmi. Co go skłoniło do kontaktu z Larysą?

Luboń przybita i wycofana w mrok nocy po ostatnich zdarzeniach, ożywa gdy Kramer przyciąga ją swymi mrocznymi, lepkimi mackami. Jak zwykle jest twarda, harda, wściekła i niezwykle bystra, ale czy ustoi twardo na nogach gdy pozna bolesną prawdę?

Tym razem do gry wkracza też Borys Luboń, która ma w tej powieści swoją poczytną, intrygującą część. Co się stało z jego ukochaną Matyldą, która zniknęła z dnia na dzień jakby nigdy nie istniała?

Autorka wciąga nas gwałtownie w odmęty książki, hipnotyzuje niewi...

Larysa Luboń pracuje nocą. Jeździ taksówką. Pewnej deszczowej nocy odbywa kurs z tajemniczym pasażerem, który po dotarciu do celu zostaje zatrzymany i aresztowany. To Zachary Kramer, znany psychoterapeuta.

Komisarz Leon Mruk ma twardy orzech do zgryzienia, bo podejrzany o zabójstwo (co najmniej jedno) mężczyzna chce rozmawiać i odpowiadać na pytania tylko byłej dziennikarki śledczej. Ona natomiast zaczęła szukać informacji w sieci. Chciała znaleźć odpowiedzi na nurtujące ją zagadnienia. Znów, po roku przerwy poczuła zew łowcy.

Gry psychologiczne jakie prowadził Kramer z policjantami oraz jego wiedza na ich temat to majstersztyk. O Larysie też wiedział bardzo dużo. I wciąż był o krok przed nimi. Mistrz manipulacji i sugestii. Perfekcjonista.

Winny czy niewinny?

Równolegle Bartek Luboń szukał dziewczyny, w której się zakochał, a która zaginęła i ... jakby rozpłynęła się w powietrzu. Na czyją pomoc może liczyć? Co odkryje?

Od czasu do czasu są w tekście rozdziały o chłopcu z amnezją. Kim jest?

Gęstniejąca z każdą stroną atmosfera to znak rozpoznawczy fabuły, budowanej przez autorkę. Wątki i wydarzenia oraz traumy z przeszłości determinujące teraźniejsze zachowania bohaterów są stopniowo ujawniane. Splatają się by niejednokrotnie doprowadzać do zwrotów akcji.

Książka bardzo wciągająca. Trudno się oderwać od czytania.

Rewelacyjny thriller z dużą dawk...