Cytaty z książki "Wrzenie"

“– Naj­pierw my­śli­my, potem mó­wi­my. Nie od­wrot­nie. Za­pa­mię­taj to sobie (...).”

“– Naj­now­sze ba­da­nia wy­ka­zu­ją, że żo­na­ci męż­czyź­ni mają wię­cej tkan­ki tłusz­czo­wej i są o dwa­dzie­ścia pięć pro­cent bar­dziej za­gro­że­ni oty­ło­ścią niż fa­ce­ci, któ­rzy unik­nę­li pu­łap­ki mał­żeń­stwa. – Jak widać, nie wszyst­kich ta teo­ria do­ty­czy – stwier­dził Witek, prze­su­wa­jąc spoj­rze­niem po ma­syw­nych ra­mio­nach i tor­sie Leona, ry­su­ją­cych się pod ma­te­ria­łem ko­szu­li. – Ja je­stem wy­jąt­kiem, który po­twier­dza re­gu­łę – za­pew­nił ko­mi­sarz. – Poza tym więk­szość czasu spę­dzam w pracy, więc to pra­wie tak, jak­bym nie miał żony.”

“Cudza dusza to ciem­ny las. Nigdy nie po­znasz, co w dru­gim sie­dzi. Może nie każdy, kto robi zło, jest zły.”

“– Daruj sobie. Po tym, co zro­bi­łeś, twoje słowa są dla mnie warte tyle, co za­pew­nie­nia mi­ni­stra fi­nan­sów, że in­fla­cja zaraz spad­nie.”

“– „Za­kła­da­my, że twarz, którą czło­wiek po­ka­zu­je świa­tu, jest tą praw­dzi­wą, ale może to, co Oli­vier pre­zen­to­wał, nie było całą praw­dą o nim. Może za jego uśmie­chem kryło się coś, do czego ni­ko­go nie do­pusz­czał. Lu­dziom, któ­rzy są cisi na ze­wnątrz, zda­rza się krzy­czeć w środ­ku”.”

“– Bo sły­sza­łem o twoim przy­ja­cie­lu Gri­szy i chcę ci uświa­do­mić, że praw­da, zwłasz­cza ta gorz­ka, ni­ko­go nie uwal­nia. Są takie do­świad­cze­nia, z któ­ry­mi prost­szym wy­da­je się umrzeć niż żyć.”