Pieśniarka zimowych pól

Czwarty tom serii od Joanny Szarańskiej to chyba moja ulubiona część. Tak samo malownicza jak poprzednie, ale mająca to "coś", co złapało mnie za serce.

Jest to już kolejna część, więc ciężko tu opowiadać fabułę, ale na co warto zwrócić to to, w jaki sposób autorka opisuje rzeczywistość. To powrót do lat dzieciństwa, do obrazów sielskiej wsi, wspomnień dziadków, ale opisanych tak wspaniale, że widzimy to oczami naszej wyobraźni.

To też przykład emocjonalnej, uczuciowej i takiej rozgrzewającej powieści. Dla mnie to zawsze najbardziej komfortowe książki, w którym można się zatracić.
Mimo niełatwego tematu i dużego ładunku emocjonalnego, książkę czyta się bardzo przyjemnie i jest to rodzaj takiej powieści, od której ciężko się oderwać.

Ciepła, klimatyczna i pełna uroku. Spodziewajcie się na dużych emocji i czytajcie.