Mszczuj

Name: Mszczuj
Rating: 7.41 (37 reviews)
ISBN: 9788367690546

Katarzyna Berenika Miszczuk

7.4 /10

Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.4 /10

Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów

Opis

Kiedy Weles opuszcza zaświaty, z najciemniejszych czeluści puszczy wychodzą żądne wolności i krwi demony. Tymczasem Jaga nie może narzekać na nudę, bo oto w szczodry wieczór porywa ją Swarożyc. W zachowaniu zdrowego rozsądku nie pomaga także Mszczuj, który nagle zaczyna negować wiarę w magię.

Niespodziewanie do Bielin przybywa tajemniczy podróżnik ze wschodu, a wraz z nim nadchodzą śnieg i mróz. Czy szeptucha ocali mieszkanki swojej wsi? Czy zdoła też ocalić siebie? Jej życie zmieni się nieodwracalnie. A każda podjęta w te święta decyzja będzie mieć ogromne znaczenie.

Powieść rozszerzona o nową wersję opowiadania Czterej bracia.

Data wydania: 2024-01-17

ISBN: 978-83-67690-54-6, 9788367690546

Wydawnictwo: Mięta

Cykl: Kwiat paproci, tom 7

Kategorie: Fantasy, Powieść polska

Stron: 400

dodana przez: janusz.szewczyk

Mamy 3 inne wydania tej książki

Autor

Katarzyna Berenika Miszczuk

Urodzona 2 września 1988 roku w Polsce (Warszawa)

Katarzyna Berenika Miszczuk (wł. Katarzyna Zając) – pisarka, scenarzystka, lekarka, współzałożycielka Wydawnictwa Mięta, a także wiecznie zabiegana mama. Pierwszą powieść pt. Wilk napisała w wieku piętnastu lat. Książka ukazała się trzy lata później...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Katarzyna Berenika Miszczuk

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Co by było gdyby kapłan przestał wierzyć w magię?

26.02.2024

Och, jak ja lubię ten klimat! Bieliny, słowiańskie stwory, odrobina magii i gorący (dosłownie i w przenośni) Swarny bóg. Katarzyna Berenika Miszczuk znów nie zawodzi. Kolejny tom serii o naszej ulubionej szeptusze trzyma poziom. Wydarzenia opisane w książce, a opowiedziane przez Jagę, w dalszym ciągu dotyczą wydarzeń z jej młodości. I choć tytuł... Recenzja książki Mszczuj

@bookoralina × 11

Wracamy do domu

29.01.2024

Q: Interesuje was, temat jakiejś konkretnej mitologii bądź religia? Ja interesuje się każdą mitologią i bardzo chętnie zgłębiam wszystko, co się pojawia na te tematy. Moja przygoda z Mitologią Słowiańską zaczęła się właśnie od serii „kwiat paproci” i teraz czytam dosłownie wszystko z tą mitologią. „Kwiat Paproci” Od Katarzyny poznałam w 2019 ro... Recenzja książki Mszczuj

@guzemilia2 × 7

Mszczuj

19.02.2024

@Obrazek Ogromnie nie mogłam się doczekać powrotu do Bielin, do Jarogniewy i Mszczuja. Zdarza wam się tęsknić za ulubionymi miejscami w książkach? Ja tęsknie i przyznaję się bez bicia, że zamykając książkę “Mszczuj” Katarzyny Bereniki Miszczuk, miałam ochotę sięgnąć po “Szeptuchę” i zacząć przygodę w Bielinach od nowa. Jak tylko się odkopie, ... Recenzja książki Mszczuj

@Nastka_diy_book × 1

Siódma część "Kwiatu paproci" nie zawodzi oczekiwań!

6.02.2024

Wielotomowe cykle, łączące w sobie chronologicznie wątki obyczajowe mają to do siebie, że aby dobrze zrozumieć kolejną część, warto być po lekturze wszystkich poprzednich. Dotyczy to głównie historii życia bohaterów, bo niejaki wątek akcji danej części da się zrozumieć i bez tego. Moim zdaniem jednak można wiele utracić sięgając po enty tom bez zn... Recenzja książki Mszczuj

@liber.tinea × 1

Zobacz wszystkie (9) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Wiejska_biblioteczka

2024-01-29

5 /10

Przeczytane Ebook

Z utęsknieniem czekałam na kontynuacje serii "Kwiat paproci" Katarzyny Bereniki Miszczuk, która za każdym razem zabiera mnie w cudowny świat magii, tajemnic, słowiańskich wierzeń. Przyznam, że od pewnego czasu bardzo intrygowała mnie postać kapłana i jego losy, zanim w Bielinach pojawiła się Gosława. Myślałam, że w tym tomie dowiem się o nim znacznie więcej, a tutaj klops.

"Mszczuj" to nadal opowieść o młodości Jagi, jej perypetiach, igraniem z ogniem, życiem i uczuciami małżonka. Małżonka, który zaledwie jest tutaj wspomniany. Zabrakło mi przedstawienia jego losów, nawet i z perspektywy Jagi, czego można by się tutaj spodziewać. W zamian za to mamy kolejny obraz szeptuchy, która swoim egoizmem, niezdecydowaniem, głupotą, powoli niszczy mężczyznę, który ją kocha. W moich oczach to właśnie ona jest winna tego, jaki później stał się Mszczuj- człowiekiem samotnym, zagubionym, szukającym wsparcia w alkoholu.

Jak widać, ta książka najmniej trafia w moje gusta z całego cyklu, pomimo to całość czytało mi się lekko i przyjemnie. Czy w przyszłości zamierzam sięgnąć po następne tomy, jeśli się ukażą? Tak i to z ciekawością.

× 13 | link |

@beata87

2024-01-24

10 /10

Przeczytane

Uwielbiam powieści z cyklu Kwiat paproci, ale te o Babie Jadze, Jarogniewie, są najlepsze. Zabawne, pełne temperamentu, zadziorne. Jarogniewa opowiada Gosi historię, gdy z Mszczujem, swoim mężem, walczą z Dziadem Mrozem, nawiedzającym Bieliny w poszukiwaniu swej żony. O bogowie, Mszczuj mierzy się z rolą słowiańskiego szamana, a Gosia poznaje tajemnice rodzinne.
Dzieje się sporo, akcja, toczy się żwawo, czyta się przyjemnie.
PS. Opowiadanie Czterej bracia chronologicznie powinno się czytać dopiero po tej powieści.

× 9 | link |

@klaudia.nogajczyk

2024-01-21

6 /10

Przeczytane

Nie wiem co mam sądzić o tej książce. Muszę przyznać, że miałam nadzieję na historię opowiedzianą przez Mszczuja, ale nie ma tego złego bo historia stworzona w tym tomie jest według mnie najlepsza jak do tej pory. Bogowie: Swarożyc, Weles, Bronka, dziad Mróz, a nawet sam Mszczuj to powody, dla których warto przeczytać książkę i dla których postawiłam taką, a nie inną ocenę. Niestety najbardziej rozczarowała mnie postać mojej ukochanej Jagi. Dlaczego została przedstawiona jako Gosława 2.0?. Jej zachowanie było nie do przyjęcia. Serio przez to miałam ochotę zrobić dnf bo tak bardzo mnie to irytowało, a naprawdę chciałam, żeby była to moja ulubiona część z serii. Ach zapomniała bym dlaczego na okładce nie ma Mszczuja? Tylko jakaś kobieta, albo Leleń? Może to drobiazg ale kapłan - pijak ma o wiele więcej do zaoferowania i zasługuje na swoją okładkę. Dla historii polecam, dla Jagi, która bardzo mnie zawiodła nie.

× 5 | link |

@mag-tur

2024-01-23

7 /10

Przeczytane

Jest tutaj ktoś, kto stęsknił się za znajomymi z Bielin?
Długo czekałam na kolejną, siódmą już część cyklu Kwiat paproci. No i się doczekałam. Znowu jesteśmy za sprawą opowieści Jagi przenoszeni do czasów jej młodości, gdy wciąż mieszka w starej chacie. Nastała zima stulecia a jej stosunki z Mszczujem są aż nader poprawne i tylko tą "sielankę" psuje natrętny bóg Swarożyc, który próbuje wymóc na Jarogniewie wykonanie danej mu obietnicy oraz coś co w Szczodre Gody zakłóca spokój mieszkańcom Bielin.
Pani Katarzyna jak zwykle ciekawie snuje opowieść o bielińskiej szeptusze i drugim po niej filarze owej społeczności kapłanie Mszczuju.
Świetnie spędzone dwa wieczory ze świętokrzyskimi bohaterami. Jak zwykle zapraszam do lektury.

× 2 | link |

@Bibliotecznie

2024-01-21

7 /10

Przeczytane

"Mszczuj" to siódmy tom serii Kwiat Paproci autorstwa Katarzyny Bereniki Miszczuk. Tytuł sugeruje, który z bohaterów tym razem wysunie się na pierwszy plan, ale oczywiście nastawcie się na więcej wątków i atrakcji związanych nie tylko z bielińskim kapłanem.

Autorka długo kazała nam czekać na kolejny tom przygód bohaterów cyklu, jednak było warto. Rozwój wypadków w tej części zahaczy nawet o lekką sensację.

W Bielinach mieszkańcy przygotowują się do świętowania Szczodrych Godów. Wszelkie plany jednak biorą w łeb, kiedy zaczyna się źle dziać. Ludzie przestają wychodzić z domu, bo po wiosce zaczyna grasować coś niebezpiecznego. Z puszczy wyłania się demon leleń, którego Jaga podejrzewa o straszne rzeczy. Okazuje się jednak, że sprawcą zamieszania we wsi jest nietypowy gość, który poszukuje... ukochanej. Nie znajdziecie jednak w tych poszukiwaniach ani krztyny romantyzmu czy głębokiego uczucia, chociaż z drugiej strony zależy, co kto uważa za "głębokie uczucie" ;-) Żadna kobieta w Bielinach nie jest bezpieczna.

Jaga czuje się winna, że nie dopilnowała bezpieczeństwa ludzi, których przecież jako szeptucha ma pod opieką. Stara się z całych sił przywrócić spokój we wsi, jednak to wcale nie jest takie poste, jak mogłoby się wydawać. Weles zniknął nie wiadomo gdzie, a Swarożyc nie poczuwa się do niesienia pomocy. Zostaje Mszczuj, który zanim rozkręciła się ta cała katastrofa, poinformował Jagę, że... chce rozwodu. Młoda ...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@CzarnaLenoczka

2024-08-28

8 /10

Jaga ma w zanadrzu jeszcze wiele opowieści. Żyjąc tak jak ona człowiek gromadzi niesamowite wspomnienia i choć powiedzenie mówi: żyj tak, aby miło było wspominać a wstyd opowiadać, to drugie uczucie jest jej obce. I dobrze, inaczej pozbawiono by nas wielu soczystych kąsków!

Swarożyc nie daje Jadze spokoju, wydaje się, że coraz bardziej zależy mu na tym, by odnalazła drzwi do Krainy umarłych i zajrzała przez nie do środka. Zima stulecia uderza niespodziewanie jak zwykle nieco zaskakując drogowców, cały świat wydaje się lekko drzemać, wtulony w koce i ciepłe piece i tylko Licho nie śpi i czeka, by spłatać figla…

Problem w tym, że Licho jest zbyt małe, żeby tak napaskudzić w Bielinach, to co niosą nadchodzące Szczodre Gody, to zupełnie inny kaliber bożego dopustu.

I tym razem autorka nie oszczędza swoich bohaterów. Między Jagą a Mszczujem wszystko zaczyna się sypać, demony biegają samopas po Bielinach, a bogowie oddalają się w bliżej nieokreślonym kierunku, w celach czysto prywatnych. Gdy światem, który znamy i kochamy zatrząśnie zimna, dzika magia i nawet bogom nie będzie można już zaufać, Jaga będzie musiała poukładać swoje życie na nowo.

Kolejny już tom wspomnień starej szeptuchy nie rozczarowuje. Mogłoby się wydawać, że Bieliny to mała i spokojna wieś gdzieś pod Kielcami, a jednak Jarogniewa z rozmachem i skandalicznym brakiem zdrowego rozsądku pakuje się w kolejne afery wywoływane przez bog...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@izuu_i_ksiazki

2024-02-15

Przeczytane

Czy jest na sali ktoś, kto nawet nie słyszał o serii #kwiatpaproci @katarzyna_berenika_miszczuk ? Ja jestem jej wielką fanką! Przygodę zaczęłam z nimi kilka late temu wypożyczajac kolejne tomy z miejscowej biblioteki- teraz jestem w trakcie kompletowania własnego zestawu 🥰 A z pomocą przyszło mi @wydawnictwo_mieta [współpraca reklamowa] dzięki któremu mogłam przeczytać najnowszy tom tej niezwykłej serii🌿

"Mszczuj", to już nasze 7 spotkanie z mieszkańcami Bielin, po raz kolejny cofamy się do czasów gdy to Jarogniewa była lokalną szptuchą, a Mszczuj kapłanem. Spodziewałam się,że to właśnie z jego perspektywy będzie opowiedziana ta historia, jednak po raz kolejny, to Jaga jest narratorem.

Tym razem wioska zostaje zaatakowana przez demony, które pod nieobecność Welesa zaczęły się panoszyć po świecie . Pojawia się także postać Dziada Mroza, który przemierza okolice w poszukiwaniu swojej zaginionej żony.
Jaga próbuje stać na straży mieszkańców i ich bronić.

Kolejny raz zatopiłam się w świecie magii, wierzeń ludowych ,słowiańskich potworów i przezabawnych sytuacji z udziałem Jagi. No może nie wszystkie były takie zabawne, bo czasem skrajnie niebezpieczne, ale jeśli znacie tą szeptuche, to znacie też jej cięty język, więc wiecie,że pośmiać się można 🤭 Kobieta w dalszym ciągu "romansuje" że Swarożycem, ja osobiście lubię te ich schadzki ☺️😋

Fabuła jest bardzo dynamiczna i sporo się dzieje, a lekki styl potęguje uczucie, że kartki przekręcaj...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@dosia1709

2024-03-03

8 /10

Nie będę dziś pisać streszczenia, bo dzieje się tu, tyle że każde źle dobrane słowo może być spoilerem.

Powiem Wam kochani, że mam problem z ocenianiem tej książki.

I nie wiem, czy to dlatego, że nie jest to książka dla mnie, czy dlatego że nie czytałam wcześniejszych tomów.
Historia nie jest zła, dzieje się w niej dużo, fabuła, trzyma w napięciu a bohaterowie to nietuzinkowe postacie.
Autorka serwuje swoim czytelnikom przygody, tajemnice, magię i dużo humoru co działa na plus.
Jednak nie potrafiłam się w niej odnaleźć, chwilami zastanawiałam się, dlaczego jest tak, a nie inaczej. (Tu wychodziła nieznajomość wcześniejszych tomów)
Sam tytuł no cóż, tego Mszczuja było tu jak na lekarstwo, więcej było dziadka Mroza, który był dla mnie z leksza zagadką.

“- To co? Wracamy do domu? - zapytałam. - Tak, chodźmy. Niestety piechotą, bo moje auto chyba właśnie umarło. (...) - Przykro mi to mówić, Mszczuju, ale ono było martwe już od dawna. Jeździło tylko dzięki twojej nadziei.”

Tu się powtórzę, książka nie jest zła, spędziłam z nią naprawdę przyjemnie czas i na pewno sięgnę po wcześniejsze tomy, aby przekonać się, czy moje niezdecydowanie rzeczywiście pochodzi z tego, że nie poznałam wcześniejszych tomów serii.
Wam kochani polecam. Sięgnijcie, przeczytajcie, dajcie się wciągnąć w ten magiczny i niebezpieczny świat, a później podzielcie się swoją opinią❣️.
Na koniec dodam, że okładka przyciąga wzrok, jest naprawdę cudowna❤️...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@boogieboga

2024-11-20

2 /10

Przeczytane audio fanstastyka

Jak to dobrze, że to już koniec! Jedyne czego nie można odmówić tej serii to tego, że rzeczywiście w znacznym stopniu przyczyniła się do promowania treści słowiańskich i sprawiła, że wiele osób zainteresowało się wierzeniami naszych przodków. Cała seria lekka, przyjemna, nawet nieco zabawna, ale bohaterzy to porażka. Już nawet nie wspominam o zidiociałej Gosi, bo jej tok rozumowania i postępowanie było inspirowane zachowaniem zwykłego osiedlowego kundla (bez obrazy dla psich przedstawicieli rasy mieszanej). Zero pomyślunku, ładowanie się w kłopoty i podejmowanie nieprzemyślanych decyzji to fundament tej serii. Trochę inaczej było z Jagą – ona wydawała się być ciut mniej irytująca bez obsesji na punkcie mężczyzn i panicznego strachu przed kleszczami. Natomiast zalążki sympatii, które miałam do tej postaci umarły ostatecznie podczas lektury „Mszczuja”. A co zraziło mnie do niej ostatecznie? Opisywanie Mszczuja jako idioty, pajaca itp. I to dosłownie. Uważam, że to była lekka przesada, przez co odejmuję kolejną gwiazdkę. Podobno wkrótce ma się ukazać kolejna książka z serii pt. „Swarożyc”, natomiast w tym momencie mówię pas i wysiadam z miszczukowej karuzeli słowiańskości.

× 1 | link |

@paulina.kubis1

2024-09-02

8 /10

Przeczytane

@Vanille

2024-07-07

7 /10

Przeczytane

@werciajakubiak

2024-05-18

9 /10

Przeczytane

@dominika.nawidelcu

2024-05-13

8 /10

Przeczytane

@jupi2328

2024-05-12

8 /10

Przeczytane 2024

@ilonar36

2024-04-09

6 /10

Przeczytane

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Mogę jedynie poprosić cię, żebyś pamiętała o tym, że młodość ma swoje prawa. On będzie rozrabiać, będzie chciał stawić czoła całemu światu. A w efekcie przestanie cię w końcu słuchać.”