Jaga

Name: Jaga
Rating: 7.9 (101 reviews)
ISBN: 9788368005394

Katarzyna Berenika Miszczuk

7.9 /10

Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 102 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.9 /10

Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 102 ocen kanapowiczów

Opis

Oto fascynujące przygody młodej Jarogniewy

Jaga kończy studia i ucieka z domu. Dosłownie. Pakuje jedną walizkę, pod nieobecność ojca porzuca swojego narzeczonego i wyjeżdża do Bielin, małej świętokrzyskiej wsi, w której jej babcia była szeptuchą. Jednak czy wygadana i rezolutna dziewczyna poradzi sobie z praktyką oraz z nieprzychylnymi jej mieszkańcami, którzy najchętniej za porady płaciliby jajkami i kiełbasą? Na domiar złego słowiańskie demony wszelakiej maści upodobały sobie teren wokół Łysej Góry.

Na szczęście miły wróż Mszczuj oraz przystojny i wielce tajemniczy bóg ognia Swarożyc pomogą dziewczynie zadomowić się w chatce pod lasem.

Prequel bestsellerowej serii „Kwiat paproci” Katarzyny Bereniki Miszczuk.

Data wydania: 2024-07-31

ISBN: 978-83-68005-39-4, 9788368005394

Wydawnictwo: Mięta

Cykl: Kwiat paproci, tom 0.5

Kategorie: Fantasy, Literatura obyczajowa

Stron: 432

dodana przez: Nastka_diy_book

Mamy 4 inne wydania tej książki

Autor

Katarzyna Berenika Miszczuk

Urodzona 2 września 1988 roku w Polsce (Warszawa)

Katarzyna Berenika Miszczuk (wł. Katarzyna Zając) – pisarka, scenarzystka, lekarka, współzałożycielka Wydawnictwa Mięta, a także wiecznie zabiegana mama. Pierwszą powieść pt. Wilk napisała w wieku piętnastu lat. Książka ukazała się trzy lata później...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Katarzyna Berenika Miszczuk

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Poznajcie Jagę

WYBÓR REDAKCJI

13.11.2019

Seria „Kwiat paproci” Katarzyny Bereniki Miszczuk jest moim zdecydowanym faworytem, jeśli chodzi o literaturę polską. Każdy tom dostarczył mi niesamowitej rozrywki, również „Jaga”. Pewnego dnia w Bielinach pojawia się nowa szeptucha. To, co widzi na miejscu, napawa ją niemałą obawą. Na dodatek młoda dziewczyna nie jest traktowana zbyt serio pr... Recenzja książki Jaga

@fascynacja_ksiazka × 8

Jaga

WYBÓR REDAKCJI

2.06.2020

Jakieś 3-4 lata temu miałam okazję przeczytać Szeptuchę, czyli pierwszy tom serii Kwiat paproci. Wówczas książka nie wzbudziła we mnie zbyt ciepłych uczuć, a szczególnie główna bohaterka, która mi nie podpasowała. Tak minęło kilka lat, a ja nadal nie zabrałam się za kolejne tomy. Jednak w wyrazie buntu przeciwko samej sobie, sięgnęłam po Jagę, c... Recenzja książki Jaga

@Natalia_Swietonowska

Jarogniewa

14.08.2024

Jak możecie pamiętać, ja jestem ogromnym fanem mitologii słowiańskiej i polskich książek fantastycznych. Lata temu poznałam książki Katarzyny Bereniki Miszczuk i jej pióro towarzyszy mi od lat. Q: A wy znacie autorkę i jej książki? Tym razem przychodzę do was z piątym tomem serii o Szeptuchach z Bielin. Dostajemy historie Jagi, czyli Jarogniewy.... Recenzja książki Jaga

@guzemilia2 × 7

Młoda szeptucha i jej walka z demonami

27.05.2019

Matko! Jakie to było dobre! Zakochałam się w Jarogniewie od samego początku - nie tylko dlatego, że ma 150 cm wzrostu jak ja 😁 Przepadłam w Bielinach! W tych wszystkich obrzędach i całej tej magii okalajacej wieś. Jestem zachwycona wszystkimi postaciami i ich historią. A jest ich mnóstwo! Cała masa. I za każdą z tych postaci kryją się fantastyczne... Recenzja książki Jaga

@pracownianarogu × 4

Zobacz wszystkie (15) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@klaudia.nogajczyk

2020-05-21

7 /10

Przeczytane Seria Audiobooki

Na wszystkich bogów! Dlaczego to już koniec?

"Jaga" to tak naprawdę dodatek do serii o "Szeptusze", która pomimo wad skradła serce bardzo wielu czytelników w całej Polsce. Jest to część otwierająca tak naprawdę sagę, ponieważ zawarte są w niej dzieje Jarogniewy za jej młodych lat. Inni bohaterowie, lecz ten sam klimat, nawet Gosławy było bardzo niewiele. Zdecydowanie jako słuchaczka opowieści wypada lepiej niż postać główna, ale na wszystkich bogów, dlaczego autorka tak bardzo chciała zapełnić lukę po rzeczonej młodej Szeptusze, kształtując młodą Jagę jako jej wersję 2.0. Gdyby były spokrewnione to miałoby to jakiś sens, ale w tłumaczenie, że młode kobiety tak się zachowują po prostu nie uwierzę, nie i koniec!
To czego jeszcze mi zabrakło to motywu swaćby Jagi oraz Mszczuja.
Moim zdaniem jest to na tyle ważne wydarzenie, że w dodatku być powinno.
Poza tym książka mnie zachwyciła. Byłam pod wrażeniem zaradności Jarogniewy, jej niestrudzenia w dochodzeniu do prawdy oraz "dbanie o rodzinną spuściznę" po babce Radomile. Wraz z Jagą będziemy uczestniczyć także w Nocy Kupały, poznamy losy jej najbliższej rodziny, a także pretendentów do jej ręki, oraz creme de la creme całej opowieści, czyli sam bóg Swarożyc, który nie raz pomoże Szeptusze "wywinąć się od niechlubnej śmierci".

Podsumowując: Ulubiona bohaterka serii, ukochane przeze mnie świętokrzyskie tereny, przygody pełne demonów, no i oczywiście bóg Swarożyc to niekwestionowany przepis na sukce...

» czytaj dalej

× 7 | link |

@Nina

2019-10-31

7 /10

Przeczytane E-book 2019

Jak ja się stęskniłam za Bielinami, za moimi Szeptuchami, demonami i innymi nie z tej ziemi stworzeniami 😁 Jak ja się cieszę, że Szanowna Autorka też nie mogła wytrzymać bez tej zgrai i postanowiła powrócić do sagi. Tym razem poznajemy losy Jagi, i powiem Wam coś, aniołkiem to ona nie była 😂 Wydaje mi się, że Gosia to jej do pięt nie dorasta.
Jaga to cudowna odskocznia od dnia codziennego, to najlepsza lektura, jaką mogłam rozpocząć mój urlop. Leciutka, z przymróżeniam oka, z przemycanymi tu i ówdzie ludowymi mądrościami, podana ze smakiem i przyprawiona dużą dawką poczucia humoru.
Ja to przyjmuję z otwartymi ramionami i czekam na więcej.

× 4 | link |

@beata87

2019-11-17

10 /10

Z mitologią słowiańską

Najlepsza część cyklu Kwiat paproci. Jaga jest pełnokrwistą kobietą, pełną zapału, odwagi i żaru życia. Powieść opisuje pierwsze miesiące jej życia i pracy w Bielinach. Mimo braku praktyki jest świetną szeptuchą, a z pomocą Swarożyca, radzi sobie z najtrudniejszymi sprawami. A ma z czym się borykać, bo dziwnie dużo we wsi nadprzyrodzonych istot, a i ludzie niezbyt życzliwi.
O ile Gosława, we wcześniej przeczytanych tomach, irytowała mnie często, to Jagę uwielbiam.
Książka napisana świetnie, potoczyście, ładnym językiem. Obrazuje wiele słowiańskich wierzeń, obrzędów i zwyczajów. Rewelacyjna powieść na gorące letnie popołudnie.
Mam szczerą nadzieję na dalszy ciąg historii o Babie Jadze.

× 3 | link |

@posredniczkaa

2019-06-13

9 /10

Jaga” to porywająca opowieść o losach najbardziej lubianej postaci z serii Kwiat paproci. Niezmiennie bawi i zachwyca, a po przeczytaniu ma się ochotę na wiele, wiele więcej i mam nadzieję, że autorka będzie kontynuowała opisywanie młodości Jarogniewy, ponieważ jej historia wciąga równie mocno, jak opowieść o Gosi. Szczególnie polecam fanom cyklu, a jeżeli jeszcze nie mieliście okazji sięgnąć po „Szeptuchę” to teraz jest idealna okazja.

× 3 | link |

@Bibliotecznie

2019-05-12

8 /10

Przeczytane

Chociaż K. B. Miszczuk twierdziła swego czasu, że nie powstanie kolejny tom serii Kwiat paproci, po cichu miałam jednak nadzieję na to, że zmieni zdanie. Jak widać, tak się stało, a do rąk wszystkich zainteresowanych czytelników już wkrótce, bo 15 maja, trafi piąty tom cyklu. Jego główną bohaterką jest, znana fanom serii z poprzednich części, Jarogniewa.

Jarogniewa obejmuje stanowisko szeptuchy w Bielinach po śmierci babci Radomiły. Kiedy przybywa do odziedziczonej po staruszce chatki, ze zgrozą odkrywa, że domek został ona doszczętnie splądrowany. Nie wiadomo przez kogo, ale z pewnością był to ktoś, kto nie bał się gniewu szeptuchy i rzucenia ewentualnego uroku. Młoda Jaga nie ma doświadczenia, wciąż niewiele umie, gdyż nie zdążyła poznać wszystkich tajników tego zawodu. Chociaż posiada zeszyt, który dostała od babci, nie potrafi jeszcze zbyt wiele. W dodatku złodziej ogołocił bezcenny kredens babki, pełen wykonanych przez nią leków. Jaga została z niczym... Do tego po jej przybyciu na terenie wsi pojawiło się podejrzenie dużo upirów, które wyraźnie na kogoś dybią. Mieszkańcy wioski zaś niespecjalnie spieszą się do odwiedzania nowej szeptuchy. Nie ufają jej i wolą jeździć dalej, do znanej im Mirosławy, która przyjmuje pacjentów w Hucie Nowej. W sumie nie ma im się co dziwić, skoro Jaga dopiero skończyła studia, ubiera się we współczesne ciuchy i ani trochę nie mówi gwarą. Co z niej za szeptucha? ;-)
Jak dziewczyna przekona do siebie mieszkańców Bielin? Które u...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@czerwonakaja

2021-06-23

5 /10

Przeczytane

Oj długo się ta książka wyczekała, ale czytając cały cykl "Kwiat paproci" tak od trzeciej części z każdym kolejnym tomem mój pierwszy zachwyt i zapał topniał.
Przyznać się muszę, że po tę książkę sięgnęłam tylko dlatego, że szukałam czegoś niewymagającego skupienia się do słuchania w trakcie pracy i stwierdziłam, że to doskonała okazja, by nadrobić zaległości.

Spodziewałam się innej historii, a ta do złudzenia przypominała tę Małgosi.
Odnoszę wrażenie, że gdyby podmienić imiona i kilka wydarzeń, to mogłaby się stać taką pigułką cyklu "Kwiat paproci".

Plusem jest niewątpliwie demonologia słowiańska, która tutaj jest bardzo obszernie przedstawiona, a która ostatnio wzbudza moje zainteresowanie i tylko dlatego nie żałuję, że ją wysłuchałam. Opisy pojawiających się co rusz upiorów i stworów, a także słowiańskich rytuałów i świąt były super.
Pozostałe wątki niestety były zbyt banalne, dialogi trochę żenujące i zdecydowanie zabrakło dobrze rozbudowanego wątku Jagi i Mszczuja, a i wątki ze Swarożycem mogły by być bardziej ogniste.
Jak dla mnie za mało iskrzyło.

Ale na plus jest też to, że udało się od czasu do czasu roześmiać.

× 2 | link |

@drewnikocurek

2024-08-08

8 /10

Przeczytane

Niech Was nie zmyli kwiecista okładka z makami... Wbrew pozorom nie wiecie na co się decydujecie sięgając po tę książkę. Podobnie jak Jarogniewa, która wprowadza się do chatki swojej babci, by być szeptuchą w małej wiosce...

Tutaj należy wspomnieć, że Jaga jest teoretycznie piątym tomem serii Kwiatu Paproci - bardzo fajnej serii trzeba dodać. Katarzyna Berenika Miszczuk genialnie wg mnie połączyła tutaj słowiańskość i współczesny w miarę świat...

Macie ochotę wyprowadzić się na troszkę do chatki w lesie? Spotkać bogów spacerujących wśród ludzi? Zmierzyć się razem z Jarogniewą, która od razu została przez miszkańców okrzyknięta "Babą Jagą"? Tutaj należy wspomnieć, że kiedyś "baba" oznaczała bardzo mądrą kobietę. Ale nasza Jarogniewa nie czuje się zbyt pewną siebie szeptuchą.

» czytaj dalej

× 1 | link |

@ziellona

2020-02-15

4 /10

Przeczytane __Chce przeczytac __All_IN_One_

Czekałyśmy z siostrą na Jagę, z wypiekami na twarzy. Co prawda Baba Jaga miała ponoć lekarstwo na pękające naczynka krwionośne, ale my go nie znamy. Niestety - Jagę oceniam dość nisko - powtórka z Szeptuchy (genialnej notabene).
Szeptucha była napisana z biglem, jajem i zaczarowała mnie kompletnie.
Jaga - mdła i nijaka - rozczarowała.

Oczywiście, że spodziewałam się czegoś innego, a nie odgrzewania tematów, które raz już zrobiły furorę. Miło się czyta, nie powiem. Ale jakoś tak... nijako. I nie jest to, jak w przypadku Przesilenia (ostatniej części kwiatu Paproci) zakończenie zostawiające potencjalną furtkę. Do pisania kolejnych części lub dla wyobraźni czytelników. Tu są otwarte całe wrota.

Ogólnie - do Jagi nie wrócę, choć z przyjemnością (ale już bez ekscytacji) przeczytam kolejne części. Bo to że się pojawią, to akurat pewne jak w banku.
Natomiast do serii Kwiatu Paproci (szczególnie 3 pierwszych części) powrócę z pewnością.

× 1 | link |

@kachna.janisz

2020-04-30

10 /10

Przeczytane

Jak niesamowicie jest poczuć znów ten słowiański dreszczyk emocji :)
Uwielbiam lekki styl autorki, niesamowicie ważna była dla mnie seria Kwiat Paproci, podkreślałam to już wielokrotnie jak ukształtowała moje czytelnicze nawyki od nowa i jak pozwoliła mi się otworzyć na nowe i inne gatunki literacki, zakochać się w książkach na nowo :)
Jagę oceniam wysoko z racji sentymentu, jednak akcja nie jest już tak wartka, wydarzenia nie są tak zaskakujące, pozostawia tez mocny niedosyt, spodziewałam się odpowiedzi na wiele pytań zawartych w Kwiecie paproci, jednak ich nie otrzymałam.
Mam nadzieję, że powstanie kolejna część i autorka dokończy w niej historię Jarogniewy, każdy z Nas pozna historię małżeństwa z Mszczujem i zaspokoi swoją ciekawość.

Tymczasem,
Katarzyna

× 1 | link |

@helena610

2020-05-04

9 /10

Przeczytane

Powrót do Bielin w świetnej wersji! Historia młodej Jarogniewy jest niezwykle żywiołowa, a i sama bohaterka mimo pewnej nieświadomości i nieporadności wydaje się całkiem dobrze wiedzieć jaka osiągnąć przynajmniej niektóre swoje cele... I robi to bardzo energicznie! :)

× 1 | link |

@ania_gt

2020-08-01

8 /10

Przeczytane Słowiańskie klimaty

To część przedstawiające losy Jarogniewy, zanim została Babą Jagą i mentorką Gosi. Dowiemy się co łączyło ją z żercą i dlaczego przestrzegała Gosię przed Swarożycem.

× 1 | link |

@Amarisa

2020-03-19

7 /10

Przeczytane

Moje wrażenia z lektury znajdziecie - jak zawsze - na moim blogu :) Zapraszam:
https://magicznyswiatksiazki.pl/jaga-katarzyna-berenika-miszczuk/

× 1 | link |

@CzarnaLenoczka

2024-08-11

8 /10

Gdy dziewczyna ucieka z domu z jedną walizką i tym co na grzbiecie, porzucając za sobą obrażonego ojca oraz odrzuconego narzeczonego i rusza w stronę swojego przeznaczenia to już wiadomo, że będzie się działo.

Jaga oczami duszy już widzi świetlaną przeszłość, dotrze do Bielin, obejmie schedę po babci i jako miejscowa szeptucha będzie otaczana szacunkiem i niemal nabożną czcią, bieda będzie tylko bladym wspomnieniem a sama Jaga stanie się najbardziej cenioną osobą w okolicy. Niestety los ma w tym temacie inne zdanie. Dom babci i jej specyfiki zostały rozkradzione, miejscowi boczą się na dziewczynę i po cichu nazywają ją wiedźmą, a jakby tego było mało, ktoś rozpuszcza o niej paskudne plotki. Strumyczek klientów jest tak cienki, że gdyby nie dobre serca kilku sąsiadów, Jaga przymierałaby głodem.

Nie wszystko jednak jest takie okropne, miejscowy wróż Mszczuj, który okazuje się prawdziwym przyjacielem, gorący jak jego płomienie bóg Swarożyc i dzikie przygody, których bohaterka wcale się nie spodziewała ale w głębi serca zawsze pragnęła, to jest przepis na naprawdę udaną opowieść!

Jaga to piąty tom słowiańskiej serii Kwiat paproci, jednak tym razem to nie Gosia jest główną bohaterką a jej mentorka Jarogniewa.

I choć przysłowie mówi: żyj tak, żeby wstyd było opowiadać, ale miło wspominać. Jaga nie jest aż tak wierna tradycji i bez skrępowania opowiada Gosi...

» czytaj dalej

| link |

@basia_brd

2024-08-22

9 /10

Przeczytane

🌿 „Jaga” to kolejna opowieść z serii Kwiatu Paproci, a zarazem pierwszy tom poprzedzający wydarzenia poprzednich części i skupia się na młodości Baby Jagi.

🌿Fantastycznie było wrócić do tego magicznego świata. Prolog wprowadza nas do chaty Szeptuchy Gosławy, jakiś czas po wydarzeniach zakańczających „Przesilenie”, dzięki czemu wiemy odrobinę co się dzieje u Gosi. Tu Jaga rozpoczyna swoją opowieść.

🌿Sroga i oględnie mówiąc nie zawsze przystępna szeptucha Jarogniewa, jaką znamy, też kiedyś rozpoczynała praktykę w Bielinach. Nasza bohaterka przyjechała zupełnie sama i wbrew woli rodziców na ziemie swojej Babci Radomiły (swoją drogą te imiona są kapitalne), gdzie pełna werwy ma rozpocząć pracę szeptuchy, jednak od samego początku przekonuje się, że nie jest to takie proste. Zanim jeszcze przejdzie próg swojej chaty, okazuje się, że została ograbiona doszczętnie, co do ostatniego metalowego kubka. Mieszkańcy mają ogromne opory przed zasięganiem u niej porad, ponieważ ktoś sieje o niej plotki. Na domiar złego.. we wsi pełno „złego”. Wszędzie panosza się upiry, zmory, rusałki, wilkołaki i jeszcze kilka ciekawych pozycji z Bestiariusza. Głowna bohaterka na szczęście nie należy do lękliwych - zakasa rękawy i idzie pod wiatr - dosłownie, bo przystojny płanetnik też się wokół niej kręci, tak samo jak Swarożyc, który jak wiadomo upodobał sobie piękne szeptuchy. Czy nakłoni Jagę, aby ta została nosicielką jego ognia?

🌿Od pierwszych stron poznajemy również p...

» czytaj dalej

| link |

@Kama_19

2021-04-05

7 /10

Przeczytane

Czytanie serii zaczęłam oczywiście od "Szeptuchy". Teraz skończyłam „Jagę”, czyli trochę wróciłam do początków, a na mojej półeczce pozostała jeszcze ostatnia część „Przesilenie”. Myślę jednak, że ta część troszkę poczeka, gdyż muszę złapać oddech i zrobić sobie odskocznię.
Jaga, a raczej Jarogniewa osiedliła się w Bielinach po śmierci swojej babci, która również była szeptuchą. Chatka w której zamieszkała ledwo się trzymała, tak jak jej interes. Miejscowi wprawdzie wcześniej korzystali z porad szeptuchy, jednak zapłata następowała w naturze. Do młodej Jagi przychodzi mało kto po poradę, a o wiele częściej zaglądają demony i bogowie. Opiekunem Jarogniewy staje się sam bóg ognia - Swarożyc, którego znamy z poprzednich części o Gosławie. Wsparcia udziela je również miejscowy żerca - młody Mszczuj, jakże odmienny od tego którego znałam z poprzednich części.

Opowieść o Jadze coś w sobie ma i czyta się ją dobrze. Autorka skupiła się na jednym wycinku z życiorysu szeptuchy. Opisane jest jej życie bezpośrednio po przyjeździe do Bielin. Brakuje mi trochę rozwinięcia tematu, gdyż wiadomo, że Jaga wyszła za mąż za Mszczuja, urodziła syna, później rozstała się z mężem, lecz te wątki w ogóle i w żadnym szczególe nie zostały nawet rozpoczęte. Z tej też przyczyny mam jeden wielki niedosyt.
Muszę jednak przyznać, że młoda Jaga miała charakter, osobowość i doskonale wiedziała czego chce. Fajnie było ją poznać, więc książkę najzwyczajniej polecam.

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Zabiłam człowieka. Tak na śmierć.”

“Bukiet w dłoniach mężczyzny to zły omen, bo zwykle oznacza, że chce albo za coś przeprosić, albo o coś poprosić. ”

“-Swarożycu...powiedz mi coś.
-Co tylko chcesz.
Przewróciłam oczami. Niby bóg, a bajerował jak chłopak z remizy. ”

“-Kapcie w kształcie różowych jednorożców są nieakceptowalne- skrytykowała Baba Jaga. Gosława zerknęła na swoje stopy. (...)
-Poza tym jednorożce nie istnieją. Nie było patriotycznych kapci? Z jakimś ludowym ornamentem?
-No niestety, wersji gnijącego utopca nie produkują. ”