Tajemnica ognia

Przyszedł czas na kolejną wizytę w Bielinach i trzecie już spotkanie z rodziną Lipowskich. Wakacje właśnie dobiegają końca, a dzieci powoli zaczynają myśleć o szkole. Szkole zupełnie dla nich nowej, w której będą musieli nawiązywać nowe znajomości i wydeptywać nowe ścieżki. Zanim to się jednak stanie czeka na nich kolejna przygoda. Z czym będzie się wiązać tym razem? Główną rolę znowu odegrają słowiańskie wierzenia. Lipowscy podejmą próbę rozwiązania tajemnicy zdolności Garda. Chłopak pojawił się już we wcześniejszych tomach serii, a teraz odegra w całej historii bardzo ważną rolę. Bo jak to możliwe, że na jego dłoniach, co jakiś czas pojawiają się płomienie? Chłopak musi mieć jakieś wyjątkowe zdolności. Ale dlaczego? Coś wspólnego z tym wszystkim musi mieć zeszyt, który od lat jest w rodzinie Garda, a w którym kobiety zapisują swoje przepisy i zaklęcia. To z tych zapisków chłopak dowiaduje się, że jego mama mogła zrobić coś złego...
Zaklęcia. Bogowie. Legendy. Wszystko to sprawia, że trzecią część czyta się tak samo dobrze jak dwie pierwsze. Tyle, że z każdą kolejną częścią słowiańskie demony stają się coraz bardziej zadziorne. Tajemnica Ognia momentami przyprawia o dreszcz grozy, w sensie pozytywnym. Jeśli wasze dzieci lubią przygody z odrobiną dreszczyku i fascynują je magiczne sprawy to książka doskonała dla nich.

Znowu w Bielinach. Razem z młodym pokoleniem mieszkańców osady odkryłam tajemnicę Garda, syna Gosławy i Mieszka Pierwszego. Świetna powieść dla dzieci osnuta na wierzeniach słowiańskich. Doskonała rzecz, by dzieciaki poznawały swoje słowiańskie korzenie.

Początek roku w nowej szkole, gdzie wszyscy inni w klasie się znają, potrafi spędzić sen z powiek. Choć trwają jeszcze wakacje (ale ileż można! Ten upał!), rodzeństwo Lipskich już teraz drży na myśl o tym, jak potoczą się ich losy i czy odnajdą się w nowym miejscu. Zanim jednak zabrzmi pierwszy dzwonek, w Bielinach odbędzie się coroczny festiwal zbiorów, a dzieciaki znów będą musiały zmierzyć się ze słowiańskimi demonami.

"Tajemnica ognia" Katarzyny Bereniki Miszczuk, czyli trzecia część serii "Klub Kwiatu Paproci", w dużej mierze skupia się na dotychczas drugoplanowym bohaterze - Gardzie, synu baby Gosławy i kapłana Mieszka, których dorośli czytelnicy być może mieli okazję poznać przy okazji lektury innej serii autorki - "Kwiat Paproci". Jeśli macie dopiero w planach "Szeptuchę" i pozostałe książki, proponuję zacząć od nich - "Tajemnica ognia" zawiera bowiem duże spoilery do "Przesilenia".

Ta część podobała mi się chyba najbardziej ze wszystkich. Upór Tosi w jej misji (jakiej - musicie sprawdzić) był godny pozazdroszczenia. Nie przejmowała się opiniami innych, wierzyła w swoje racje - wielu z nas mogłoby się od niej uczyć. Wątek Leszka, jego próby dopasowania się do towarzystwa wywoływały zarówno smutek, jak i uśmiech. Któż z nas nie przeżywał takich rozterek, nie tylko w wieku szkolnym?

Uwielbiam książki dla dzieci za mądrość i naukę, jakie zawsze z nich płyną. Za przypominanie nam, dorosłym czytelnikom, jak to było być dzieckiem i jak ważne ...

Trzeci tom serii dla dzieci Klub Kwiatu Paproci autorstwa Katarzyny Bereniki Miszczuk nosi tytuł "Tajemnica ognia". Z przyjemnością wróciłam do Bielin, by przeżyć kolejną przygodę z sympatycznymi bohaterami.

Wkrótce rozpocznie się nowy rok szkolny. Rodzeństwo Lipowskich, a dokładniej jego starsza część, trochę się martwi zbliżającym się wrześniem i rozpoczęciem nauki w nowej szkole. Szczególnie nieśmiały Leszek obawia się, że szybko stanie się pośmiewiskiem wśród nowych kolegów. Jednak zanim będą musieli stawić czoła gronu znajomych i nauczycieli, czeka ich festyn na zakończenie wakacji.

Tosia wysiaduje chowańca, chociaż nikt do końca nie wierzy w to, że jej się uda, Leszek wbrew sobie bierze udział w kradzieży, ciotka Mirka marzy o wygraniu konkursu na najpiękniejszy wieniec na festynie, a wszystkie dzieciaki próbują rozwiązać zagadkę tajemniczych zdolności Garda. Nie ma nudy, no po prostu nie ma nudy!

Ta seria to rewelacyjnie połączone przygody z podstawową wiedzą o słowiańskich tradycjach i zwyczajach. Autorka przemyciła całkiem sporo informacji w dialogach bohaterów. Ich rozmowy nie są naukowe ani przemądrzałe. W prosty sposób wyjaśniają pojawiające się w trakcie czytania nieznane pojęcia. Dzięki temu młodzi czytelnicy zupełnie naturalnie dowiadują się, kim były upiry, jakie święta obchodzili Słowianie czy jak walczyli z demonami. Autorka nie zapomniała również o tym, by jasno podkreślić, że mitologię słowia...

Ten tom podobał mi się najmniej, jakoś mnie nie wciągnął