Listy tworzą fascynującą powieść epistolarną, w której motywem przewodnim są duchowe zmagania bohaterów, gdzie niekiedy czułość zderza się z chłodem , gdzie rodzicielska troska miewa przeciw sobie krnąbrność wychowanka, gdzie uporczywa pedagogia odnosi jednak triumf, toteż obrazem zamykającym książkę mógłby być Powrót syna marnotrawnego. Listy Iwaszkiewicza i Kępińskiego to także bogate źródło wiedzy o stawiskiej codzienności, to barwny fresk, ukazujący z werystyczną dokładnością trzy dekady życia w PRL-u elity intelektualnej i zwykłych ludzi. To rzadko swoisty dziennik pisarza i jeszcze jeden portret Jarosława Iwaszkiewicza – wcześniej niepokazywany.