Dom czwarty

Intryga kryminalna przeprowadzona w trzech płaszczyznach czasowych to niewątpliwie atut tej książki. Pisarka też znów zwodziła, morderca zmieniał się jak w kalejdoskopie, motywy zaskakiwały, choć można się było już w pewnym momencie domyślić co było motywem całego zamieszania. Niestety reszta dla mnie była makabrą, tym razem Daniel przekraczał samego siebie. Mało było policji, śledztwa nie było wcale, wszystko się rozwiązało samo, z udziałem w sumie mordercy. Styl autorki coraz bardziej mi przeszkadza, a już tłumaczenie dorosłemu czytelnikowi ( no chyba, że to jest literatura dla młodzieży) co to jest "klamka", "blacha", czy "Breslau”. No i w dalszym ciągu nieznajomość zaimków osobowych.
Podsumowując autorka pomysły ma gorzej z ich wykonaniem.

Ja nie będę piała z zachwytu, za co z góry przepraszam fanów autorki. Mnie się chyba przejadła. Niby nie jest źle, intryga naprawdę fajnie skonstruowana, ale reszta... To, co autorka zrobiła z Danielem, to dla mnie masakra. Te wulgaryzmy i policyjny żargon - zupełnie niepotrzebne i bardzo psuły mój odbiór tej książki. Nie jestem osobą przewrażliwioną, sama lubię sobie czasem przekląć i nie przeszkadzają mi przekleństwa w książkach, jeśli są uzasadnione. Tu tak nie było, tu przekleństwa były wrzucane zupełnie niepotrzebnie i jakby na siłę.
Chyba nie dam się skusić na kolejną część.

In plus:
+za mod drugowojenny, co ciekawe nie zmyślony.
+Intryga mistrzowska, bardzo mi się podobała.
+Wątki zręcznie sklejone, czytelnik się nie gubi, główka pracuje. Na końcu wszystko pasuje, nie ma białych plam historii czy pomylonych wątków.
+Język nieidealny, ale właściwy pisarce i znośnie dopasowany do klimatu powieści.
+Brak dłużyzn
+Ciekawie skonstruowane motywy prokuratora i komendanta jako wątek poboczny.

In minus:
-Daniel na siłę maskulinizowany, nagłe pójście na siłownię nie robi z Ciebie skur*ysyna.
-Weronika nadal bezwolną kukiełką
-Emilia jakaś taka jak zwykle bez polotu.
-epizodyczność Klementyny

Ogólnie dobrze, choć wady Lipowskiej serii stały się ich cechami. Plusy też bywają, czytać można, jak to mówią "take it, or leave it". Za historię w tle i bardzo dobrą, wielowątkową intrygę - 7,5/10.

*niechlujność niniejszej opinii spowodowana pisaniem z telefonu w autokarze na nierównej drodze ;)

Polskie Midsomer...
Rewelacyjna powieść kryminalna. Akcja toczy się w kilku planach czasowych, sięgając aż 1939 roku. Intryga zawiła... Wszyscy mają swoje tajemnice... kłamią... co ukrywają? Kto zabił, a morderstw, czy też tajemniczych zgonów jest wiele, tak naprawdę wszyscy są podejrzani? Motywy zaskoczyły mnie, chociaż są bardzo ludzkie, typowe dla małomiasteczkowych społeczności, gdzie wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą, ale zmowa milczenia jest obowiązującym prawem. Bo można zostać wykluczonym poza bezpieczny krąg.
Trochę raziła mnie diametralna zmiana osobowości Podgórskiego... Sama powieść doskonała, wciągająca i zaskakująca.

Tym razem chociaż książka jest dość gruba to nie dłużyła mi się. Akcja właściwie rozkręca się na każdej stronie. Nie podoba mi się aspirant Podgórski w wersji chamsko - gburowatej, ale może wróci do swojego poprzedniego wcielenia. Wprowadzone elementy fabuły związane z II wojną światową , mimo że częściowo fikcyjne, oceniam bardzo pozytywnie. Należy o tym pamiętać. I oczywiście zakończenie, które sugeruje kolejne kłopoty Podgórskiego i Kopp, jest niestandardowe. Szukam kolejnej części. Polecam.

Siódma część przygód policjantów z Lipowa. Postacie niby cały czas te same, a jednak już inne. W książce autorka ukazuje nam ogromną przemianę fizyczną, ale przede wszystkim psychiczną jaką przeszedł aspirant Podgórski. Z miłego policjanta, którego tak bardzo lubiłam za jego wrażliwość, mamy doczynienia z napakowanym chamem. Nie powiem, żeby mi się to jakoś bardzo podobało, ale cóż... Kolejna przemiana opisana w książce to Klementyna. Jej aktualny charakter i styl bycia całkowicie różni się od tego poprzedniego, przedstawionego w tej części. Czy wszystko to przez co przeszła komisarz Kopp mogło odmienić ją aż tak bardzo? Kto jest temu wszystkiemu winien? I przede wszystkim gdzie podziała się Klementyna?!

Super powieść z niesamowitym wątkiem historycznym w tle. Puzyńska ani na chwilę nie pozwala się nudzić i cały czas zachwycona coraz to lepszymi historiami i zwrotami akcji. W dalszym ciągu mamy przyjemność obcować z jej świetnym stylem posługiwania się słowem, co nadaje książce jeszcze większej atrakcyjności.

Super. Historia świetna. Dodatkowy plus za historię z czasów wojny. Jak zawsze ciężko się oderwać od książki.