Ziellona & Wonder
Gjuwecze - skąd się wzięło w mojej... kuchni?
Znanym powszechnie jest fakt, że rozpędu do gotowania to ja nie mam :) No, może nie powszechnie, ale wśród moich znajomych krąży cytat z Chmielewskiej...
Przybyła kiedyś do mnie przyjaciółka, którą chciałam podjąć z szykanami. Na stole stało piwo i pokrojony żółty serek.
Przyjaciółka spojrzała na to i z wielkim wzruszeniem rzekła:
- O Boże, zrobiłaś przyjęcie...?!"
(fragment pochodzi z Ksiażki poniekąd kucharskiej, zdarty w formie kopiuj wklej z bloga
czytaniejakoddychanie
Dziwna sprawa zresztą.... wpisujesz w wyszukiwarkę - Chmielewska, przyjęcie i na pierwszej stronie same odnośniki do różnych recenzji i postów, ale związanych właśnie z tym cytatem.
I u mnie jest podobnie.
Żółty serek to przyjęcie. A pokrojony to już uczta ...
Więc skąd bułgarski garnek ceramiczny (a to jest właśnie tytułowe Gjuwecze :))??
Po kolei wyglądało to tak:
Zaczęło się od wielkiej greckiej miłości. Moja znajoma twierdzi, że mam jobla na punkcie wszystkiego co greckie (ma rację :)), w związku z joblem dostałam od siostry książkę Bałkańskie zapiski kuchenne - ten tom dotyczył kuchni Grecji Północnej - założeniem tego tomu były dania regionalne, oparte mniej lub bardziej na mięsie. W tej książce zakochałam się na amen.
No, ale jako kuchenna singielka (okrutnie nie lubię tego słowa, ale innego właściwie nie ma) mogłam czytać, ale gotować?
na dokładkę - mięso dla mnie stanowi ew. dodatek. No chyba, że ktoś ugotuje i poda (tu peany na cześć greckich kucharzy). Jakiś czas później znalazłam link do obu tomów Bałkańskich Zapisków Kuchennych.
A już zaczęłam dopuszczać do siebie myśl, że Grecja Grecją, ale...
bo Bałkany są zniewalające kulturowo .. Kulturowo, ale czy kulinarnie też?/
No dobra - skracając... - nabyłam metodą kupna obie książki. - tak, Kuchnię północnej Grecji mam zatem w dwóch egzemplarzach = w tym przybytku od przybytku głowa nie boli...
W tomie pierwszym, dotyczącym jarskiej kuchni bułgarskiej... znalazłam przepis na ser po szopsku. W skrócie robi się go tak:
- feta do naczynia żaroodpornego, na to pomidory w plastrach i masło. Zrobiłam ten ser mocno kantowany. Zamiast fety użyłam sera białego twardego (lekko posolilam, bo feta z założenia jest słona), zamiast pomidorów w plasterkach, dodałam pomidory z puszki. A zamiast masła - ok masłopodobny wyrób, ale taki, który podobnie jak prawdziwe masło, z lodówki wychodzi twardy jak skała...
Na to miało pójść 5 jajek. Poszły 4, ale nie w tym rzecz. Rzecz w tym, ze wyszła z tego porcja jak dla pułku mameluków. W książce tej było wyraźnie napisane, że jeśli robimy w 1 naczyniu, to należy te jajka roztrzepać z wodą gazowana. Wody gazowanej nie posiadam w domu, bo zwyczajnie jej nie lubię. Dodałam zwykłej.
Danie wyszło smacznie, ale nie leżało nawet obok sera po szopsku :P
Z tej książki właśnie dowiedziałam się o istnieniu gjuwecze - pomimo wykształcenia bałkańskiego, nie słyszałam nigdy tego słowa. Wklepałam zatem w google. Zobaczyłam jak to wygląda, stwierdziłam, że jest śliczne (poza faktem ze służy do duszenia i zapiekania to jest po prostu ładnym garnuszkiem.
Problem z wyszukiwaniem bułgarskich nazw jest taki, że bułgarskie pismo przypomina cyrylicę, ale posiada kilka literek zupełnie nie z tego zestawu. Jest to tzw. grażdanka - którą - podobnie jak grecki alfabet - ogarniam bardzo słabo, czyli składam literki do kupy. Ale grecki jeszcze jakoś czytam i pisze - (naciągnięcie semantyczne. I to mocne). A grażdanki nie :)
Wpisałam zatem tzw. łacinką - czyli alfabetem "naszym". - i... oto co to?
Pięknie malowany garnuszek gjuwecze pojawił się na Allegro. Myslę sobie - miliony monet.... i tak by bylo - i nawet tak bylo - w sklepach pamiątkowych i innych, ale... trafiłam bałkanski sklep, gdzie wspomniane gjuwecze było w cenie... naprawdę, to nie ściema ... modnej chochelki. (nie wiem co to jest, ale to moda, a nie potrzeba wyznacza cenę...).
Co zatem zrobił centuś krakowski?
Kupiłam od razu dwa - z przyczyn prostych - wtedy nie płacę za przesyłkę.
Dziś odebrałam gjuwecze... Rany bomba, jakie to ładne jest!!! I ma tradycyjną dziurkę w pokrywie. (do odparowywania).
Tym sposobem gjuwecze pojawiło się w mojej kuchni - na szafce z ozdobnymi rzeczami.
Razem z butelką z Cypru po wodzie różanej (pamiątkowa, ze sklepu dla turystow, dostaną w prezencie od Akisa (cypryjskiego znajomego) prawie 30 lat temu, oraz kamionce z Lesvos, w której znajdował się ser tradycyjny. Można go było wziąć do samolotu, tylko pod warunkiem oryginalnego opakowania dla turystów. Ser dawno zjedzony, a kamionka służy mi właśnie do zapiekania różnych dziwnych potraw. (tak - jest żaroodporna, co mnie cieszy. Gdyby nie była i pękła, to bym ją skleiła i stała by na półce ozdobnej.
Ale na szczęście jest...
No i właśnie - stąd wzięło sie Gjuwecze w mojej kuchni.
Stąd, ze jestem ciekawska, szperam za rożnymi dziwnymi informacjami.
I z tego, że moja miłość do Grecji nie przekłada się na miłość do mięsnej kuchni :)
A teraz idę na zakupy, bo czas sprawdzić przepis na bułgarski gulasz (o nazwie Gjuwecz :) - zaskoczenie?, który z gulaszem ma tyle wspólnego, że jest jednogarnkowy.
Bo bułgarski gulasz składa się głównie z warzyw...
W ramach poszukiwań znalazłam kilka ciekawych linków - poniżej je wklejam, gdyby sie miały komuś przydać, to już nie musi wyważać otwartych drzwi - ja już przeszłam drogę poszukiwań czym to magiczne gjuwecze jest, dlaczego ma dziurkę i ... że w ogóle jest :)
Możecie swoje poszukiwania zacząć od tego, że już wiecie, że jest dostępne i pi drzwi wygląda jak powyżej :)
- facetznozem . com/2012/06/gjuwecz-co-ty-wiesz-o-on - blog Michała Kuźmińskiego (tego od kryminałów retro. Dopiero jak wklejałam link to zorientowałam się, że to ten Kużminski. Ale to bez znaczenia - artykuł daje mnóstwo wiedzy i ciekawostek, - i guzik mnie obchodzi, ze ktoś stwierdzi, ze to post sponsorowany.
Nie jest.
Ale to nieważne :)
- Tu strona tego naczynia na FB - acebook.com/gjuwecz/?locale=pl_PL - z niej z koli plynie informacja, że Trojan (z opisu na allegro) to nie jest wirus, tylko miejscowość w BG :)
za link zewnetrzny system uwaza linki kanapowe tez.
Fajny wpis. Dla mnie też odkrycie: mam "głęboki podstawek" z dokładnie takimi samymi wzorkami...Że by był bułgarski? I żaroodporny?? Do kompletu z gjuwecze należą jeszcze jakieś inne utensylia, czy to tylko czysty folklor i malują te wzorki na wszystkim? Już widzę, że sobie dokompletuję wyposażenie kuchenne (książki o bałkuchni też)...
W kwestii podstawków i garneczkow. - z mojej wiedzy wynika (acz nie musi to być prawda objawiona) ze mieszkancy Karpat i Balkanów - czyli niewielkich wioseczek gdzieś utkanych poza światem, robili mnostwo rzeczy z niczego i malowali (badz inaczej zdobili) namiętnie wręcz.
Kiedy pokazalam moj nowy nabytek rodzicom, rozpoczęły się dyskusje, ze kiedys był sklep bułgarski na Anny, ze to klasyczne bułgarskie itd.. Choć obydwoje techniczni :P
Możliwe zatem wielce, ze Twoj podstawek jest bułgarski, a bardziej prawidlowo - z jakiegos konkretnego regionu Bułgarii,, bo to duży kraj jest. Ja jeszcze poszperam :) bo faktem jest, ze Bułgarią nigdy się nie zajmowałam, ani naukowo, ani hobbystyczne, a kulturowo jest to kraj niezwykle ciekawy.
Zalożyć zatem wstępnie należy, że jak wzorki są podobne to bułgarski :P
i wstaw do zimnego piekarnika. To ważne – glinianym naczyniom nie wolno fundować szoku termicznego. Trzeba je rozgrzewać razem z piecem, inaczej mogą nie wytrzymać.
Bo ja jestem szybki centuś :) czyli jeśli tylko się da, to nie nagrzewam wczesniej piekarnika (centusiem jestem genetycznym :) i tym sposobem nie "popękałam jeszcze garnków
Książkę dodałam do listy "do przeczytania", bo brzmi pysznie :)
Na kuchni bułgarskiej się kompletnie nie znam, poza jednorazowym zetknięciem, gdy znajoma Bułgarka poczęstowała mnie surówką z białej kapusty i granatów (smakowało lepiej niż można by przypuszczać), ale z perspektywy kilkudziesięciu lat doświadczenia w gotowaniu na moje oko potrawa z sera wyszłaby ci lepiej, gdybyś zmieniła parę drobiazgów. Z braku sera bułgarskiego dała dostępną w naszych sklepach grecką fetę (polski twaróg się nie nadaje, nie dlatego, że nie jest słony, ale bo inaczej się zachowuje podczas podgrzewania). Pomidory mogą być z puszki, tylko trzeba by było najpierw zredukować ilość płynu w nich, przesmażyć na patelni na przykład). Z braku masła lepsza oliwa, czy choćby zwykły olej, wyrób masłopodobny - fuj! A jak nie masz wody gazowanej, to lepiej nie dodać do jajek żadnego zamiennika, niż rozrzedzić potrawę zwykłą wodą. Gaz w wodzie dodaje potrawie puszystości. Ja też gazowanej nie pijam, ale czasem kupuję najmniejszą butelkę do niektórych potraw i potem jest problem, kto dopije resztę, której nie zużyłam ;)
Nie zrozumiałam tylko co miałoby oznaczać określenie "kuchenna singielka"? Nigdy się z nim nie spotkałam, a jakoś nie wyłapałam z kontekstu...
Zwłaszcza, ze oba garnuszki stoją sobie na regale i cieszą moje oko. Najlepszy zakup ostatnich miesięcy,
no to jadę po kolei od tyłu :P
Nie mogłaś wyłapać z kontekstu, bo kontekstu ine bylo. Bo jakaś tematyka się uczepi, to po prostu piszę. A potem ew. poprawiam :) -już widzę właśnie, ze początek jest podwójny, czyli skopiowany. Poprawię zaraz :)
I patrz - faktycznie użylam hasla "kuchenna singielka" :) no bo tak - gotuję - jeśli w ogole - dla 1 osoby. Raczej otwieram lodówkę i wyjadam gotowce. Jak się skończą - to wtedy kombinuję. Jeśli gotuję w ogóle to wodę na herbatę (to też z Chmielewskiej). Jem mało - bardzo mało. Jedyne co czasem gotuję - to mięsko dla psa. Ew. jakiś wypas mięsny dla znajomych - w tym znaczeniu jestem kuchenną singielką. Co wiecej - jak każda z nas, najem się przy przygotowywaniu i już nie jestem głodna :)))) Tyle tlumaczenia z hasla "kuchenna singielka" :)
Wpis, jak większość moich popelnionych tutaj, jest raczej ku pamięci - jak to ja strasznie kombinuję :) Bo kombinuję.
Obie książki Zapiski Kuchenne... - są nieprawdopodobne. To fakt. Brzmią i są pyszne. A wartość dodana - dla mnie wartość główna - to fakt, ze to są raczej eseje kulturowe wokół papusiania :) Przepisy są niejako przy okazji. Polecam absolutnie i to każdemu.
I jeszcze jedno - ten twarog kupilłam dla psa mojego, ale Klusek stwierdził ze zedcydwanie za dużo tego twarogu na jej mały brzuszek - i musiałam go szybko utylizować, żeby nie zaczął chodzić :)
Bo ja nie tyle jestem kuchenną singielką, ale kuchennym abnegatem :) - Ale GJUWECZE mam i odkryłam. I to nie ściema, że dokładnie tak to wyglądało :) A już widzę, ze kanapowe linki będę mogła podlinkować, wiec za chwil parę...
I jeszcze to maslo - w moim rozumieniu tego świiata.... ani masła, ani mleka się w sklepie nie dostanie. Jak również nie dostanie się prawdziwego sera białego - ale na to jest jakaś szansa na targu u tzw baby.
Dlatego napisalam maslopodobny, bo przynajmniej porządnie twardnieje w lodówce. Ale dalej jest to jakiś tam tłuszcz, nie związany z masłem niczym, poza wielce podobnym opakowanniem :)
I tak samo kocham odkrycia kulinarne, i książki kucharskie, które właśnie są taką gawędą o kulturze raczej niż zbiorem przepisów, przepisy umiem sobie sama wymyślić ;)
Singielstwo kuchenne już ogarniam, z tekstu nie byłam pewna twoich intencji, ale teraz wszystko jasne :) Mogłaby ci się spodobać taka stara "Książka kucharska dla samotnych i zakochanych", dużo przepisów do ogarnięcia w parę minut i taki nostalgiczny klimacik, bo pierwsze wydanie pochodzi z lat sześćdziesiątych :)
Na biały serek zmierzający w stronę drzwi jest metoda. Wrzuca się go do miski z łyżeczką sody oczyszczonej i ulubionymi przyprawami, odstawia na godzinę na kaloryfer, a następnie wrzuca całość na patelnię i smaży parę minut. Tą metodą uzyskujemy serek topiony, który przetrwa jeszcze kolejny tydzień :)
GENIALNE z tym serkiem - GJENIALNE. Kradnę, biorę i byndziem działać z Kluskiem :))))
PS. A książkę dla samotnych i zakochanych ... - mam :) co prawda w kawałkach (bo właśnie z lat 60tych, bo z tego co mi wiadomo, to byla książka z jakiegoś odzysku typu - ktoś wyrzucał. I uważam ją za najdoskonalszą książkę kucharską, jaka istniała kiedykolwiek... Błąd - jej nikt nie wyrzucał :) - to nasz klub turystyczny wyrzucali z dotychczasowego lokum. I trza bylo coś zrobić z dość rozbudowaną, acz mało aktualną biblioteczką. Tak - to stąd to mam. ! Ha!!!
I raz jeszcze - Bałkańskie zapiski są zatem zdecydowanie dla Ciebie. Sugeruję od razu sobie kup u autorki (na FB z rok temu miala akcję wyprzedażową? jakoś tak. W każdym razie - autorka jest jedynym pewnym źródłem w tym konkretnym przypadku.
I w końcu komcie w internetach to nie rozprawa naukowa, nie muszą spełniać norm ;)
Dzięki za info o pochodzeniu książki, obadam temat :)
Masz oko :) - tam jeszcze jest kilka literówek.
M.in - taki zlepek - w tym przybytku od przybytku głowa nie boli...... I zastanawiam się czy popprawić na poprawną wersje czy też tu przypadek odegrał swoją rolę i zmienić na w tym przybytku od przypadku głowa nie boli...
:P
