Z zimną krwią

Książki autorstwa Tess Gerritsen bardzo lubię i sięgam po nie w ciemno. Najbardziej przypadła mi do gustu seria Rizzoli/ Isles, ale na odstresowanie kryminały z rozbudowanym wątkiem romantycznym nie są aż tak bardzo złe. Serię tą nazywam „sensacją do kotleta”.
Przyjemnie się czyta, ale nie zostaje w głowie na dłużej. Akcja bywa mało skomplikowana, więc czytelnik nawet najbardziej rozkojarzony i zmęczony, nie jest w stanie zgubić wątku. Jeden rozdział interesujący, drugi „Lubi- nie lubi”, kolejny z sensacją i jakimś trupem, następny z „buzi-buzi”, w epilogu jak zawsze happy end i po książce.
Fajne, niezobowiązujące czytadło na szybki reset od codzienności.

Druga przeze mnie przeczytana książka Gerritsen. Zrobiłam po raz kolejny błąd i wybrałam książkę w tematyce kryminału-romansu.

Nina była tak naiwna, że aż głupia. Bohaterka, jednak próbowała za taką nie uchodzić, co czyniło ją w moich oczach jeszcze bardziej śmieszną.
Jedyną zaletą jest obecność detektywa, który próbował rozwiązać zagadkę tajemniczych podpaleń. Dobrze, że autorka wykreowała, chociaż jedną w miarę ciekawą postać. Również podobała mi się nietypowa relacja w rodzinie bohaterki; nie można narzekać na nudę w tej kwestii.

Pomimo, że historia nabierała coraz większego tempa, autorka bardziej skupiła się na miłosnym wątku bohaterów. Bardziej dla fanów romansów od kryminałów. 

„Z zimną krwią” to książka, którą przeczytałam w jeden wieczór. Moim zdaniem jest ciekawa, wciągająca i z przyjemnością polecam.

Wspominałam już kilkukrotnie, ze Tess Gerritsen pisze świetne thillery medyczne. I genialne powieści sensacyjne. Równie dobrze spisuje się w książkach z tłem historycznym. I wspaniale w sensacyjnych romansach. I właśnie skończyłam kolejny przykład romansu z sensacją w tle, który jest co najmniej równie dobry jak poprzednie.

Zaskoczyło mnie jednak niepomiernie, że książka pani Gerritsen "Z zimną krwią" została, jak informuje karta redakcyjna, uzgodniona z wydawnictwem Harlequin. Wniosek? Nie należy kierować się szablonami i stereotypami. Harlequinom mówimy nasze zdecydowane i stanowcze "być może", bo jak się okazuje, i romans zaakceptowany przez Harlequin, może trzymać w napięciu, być genialnie przeprowadzoną akcją i doskonałą powieścią sensacyjną. Tak jak w tym przypadku. A że w tle jest romans? A komu to przeszkadza?

Jeżeli miałabym się przyczepiać to jedyne do czego bym ewentualnie mogła, to przesłodzona nieco końcówka. Można było zostawić niedopowiedzenie, ale.. nie czepiajmy się już. Dobrzy autorzy mają tego pecha (podobnie jak dobrzy sportowcy, aktorzy i inni) że czeka się na pomyłkę, niedociągnięcie z wypiekami na twarzy. Coś co sprawi, ze ów autor/aktor/sportowiec, wyda nam się bardziej ludzki, człowieczy, bo błędy go nie omijają. Zatem - przestańmy doszukiwać się minusów :) książka jest lekka, łatwa przyjemna i akurat na wieczór z kotem na kolanach. Polecam.