W domu

Miałam długą przerwę w czytaniu książek pana Cobena ale ostatnio w moje ręce wpadła książka pt. " W domu", kolejna z cyklu o Myronie Bolitarze. I chociaż polubiłam tego bohatera to miłością bezwzględną obdarzyłam drugoplanową postać czyli Winstona Hornea Lockwooda Trzeciego. Fajny pomysł na fabułę. Intryga została rozpoczęta dziesięć lat wcześniej i żyła powoli swoim życiem pozwalając bohaterom umartwiać się, szukać nadziei, walczyć i poddawać się marazmowi. Co wydarzyło się dziesięć lat wcześniej? jak wpłynęło to na życie bohaterów? Co stało się teraz? Jak aktualne wydarzenia wpłynęły na życie rodzin ciągle pozostających w bólu niewiedzy? Wartka akcja, nowe wydarzenia, narastające napięcie i dużo emocji. Czytajcie, warto.

Dwóch chłopców z bogatych rodzin zostało porwanych dla okupu – dzień jak co dzień w Ameryce. Porywacze nie zgłosili się jednak po pieniądze, a Patricka i Rhysa nikt więcej nie widział. Dlaczego przestępcy tak łatwo zrezygnowali ze swojego genialnego planu na szybki zarobek? Co mogło pójść nie tak? Czy chłopcy żyją? Od dziesięciu lat rodziny porwanych zadają sobie te pytania każdego dnia, nie tracąc nadziei na odnalezienie chłopców żywych. Gdy do Wina dociera informacja, że widziano Patricka w Londynie, wyrusza z Myronem na misje ratunkową.

„W domu” to dobry thriller, chociaż nie jakoś szczególnie trzymający w napięciu. Coben gdzieś tam po drodze próbował trochę nas zmylić, ale jak się ma trochę tego typu książek na koncie, to już nie tak łatwo dać się wyprowadzić w pole. Odjęłam jedną gwiazdkę za zakończenie zakończenia, bo nie przypadło mi do gustu. Nie przekonałam się do Wina przez całą serię, przykro mi.

Zbyt stylizowana, jak dla mnie. Przypomina bardziej komiks o superbohaterach, niż thriller. Podobno cała seria z Myronem Bolitarem taka jest, nie wiem, ja przeczytałam tylko tą jedną książkę. Od realizmu i prawdopodobieństwa ważniejsze są tutaj dowcipne komentarze i sceny walk z wiadomym finałem- "nasi" superbohaterowie muszą wygrać z każdą liczbą przeciwników, bo mają rację i są dobrzy. Stylistyka nie dla mnie.

Po krótkiej przerwie wróciłam do książek o Myronie. Mnie ona się spodobała. Świetna fabuła i kolejne zakręty losu głównych bohaterów. Poza tym miałam wrażenie, że zakończenie świetnie wynika z całości. Wcześniej wydawało mi się, że troszkę zakończenia są sztuczne. Tu wszystko grało.

Dziesięć lat wcześniej z bogatego domu zostaje porwanych dwójka sześcioletnich chłopców, dzieci dwóch zaprzyjaźnionych rodzin w New Yersey. Nie odnaleziono żadnego śladu i rodziny żyły w ciągłej traumie. Niespodziewanie Win, krewny jednego z chłopców, dostaje tajemniczą wiadomość , że chłopcy są w Londynie. Razem z przyjacielem udaje im się znaleźć jednego z chłopców. Jednak po drugim nie ma śladu. Rodzina chłopca zachowuje się dość zaskakująco i uniemożliwia kontakt w celu ustalenia jego losów od porwania i co się dzieje z drugim chłopcem. Zaczynają się mnożyć pytania. Win wraz z przyjacielem wracają do New Yersey i od początku zaczynają badać sprawę porwania. Odkrywają nowe fakty i powstaje coraz więcej pytań. Czy na pewno chłopiec odnaleziony jest porwanym dzieckiem? Co się z nim , a także z jego przyjacielem działo przez 10 lat. Czy drugi chłopiec żyje? Jakie tajemnice skrywają rodzice dzieci? Czy odnajdą drugie dziecko?
Bardzo dobrze napisany thriller, trzymający od początku w napięciu. Wartka akcja , ciekawe postacie drugoplanowe i zaskakujące rozwiązania, czyli wszystko to co można oczekiwać od dobrego thrillera. Bardzo dobrze się słuchało.

 Po kilkuletniej przerwie wróciłam do książek Harlana Cobena. To właśnie od jego książki przyciągnęły mnie do czytelnictwa na przełomie gimnazjum/liceum.
 
 Ktoś porywa dwóch sześcioletnich chłopców z domu jednego z nich. Po dziesięciu latach Win Lockwood dostaje e-mail w informacją, gdzie się znajdują. Rusza we wskazane miejsce i widzi jednego z porwanych, ale wtedy sprawy zaczynają się komplikować. Co się działo z dziećmi przez te lata? Czy aby wcześniej coś nie umknęło uwadze śledczych?
 
 Od zawsze książki Cobena pochłaniałam dość szybko i nic się tu nie zmieniło. Niezmiennie podoba mi się też lekki styl, w jakim pisze. W trakcie lektury zdałam sobie sprawę, że brakowało mi charakterystycznego humoru Autora. Zagadka i jej stopniowe rozwiązywanie jak zwykle przykuło moją uwagę do samego końca. Moja przerwa trwała zdecydowanie zbyt długo.
 
 "W domu" to książka, w której pierwsze skrzypce grają Myron i Win - zgrany duet, którego nie sposób nie polubić. Obaj są już jednak na innym etapie życia i nie rzucają się (zwykle) na każdy detal. Z jednej strony jest to fajne - w końcu to 40-kilku-letni faceci. Z drugiej, trochę mi tego brakowało. Na szczęście, Duża Cyndi jest jaka była ;)
 
 Plus należy się Autorowi na rozdziały, których narratorem jest Windsor (w poprzednich tomach tego nie było, a szkoda), a także za zaskakujący epilog. Ostatnich zdań naprawdę, ale to naprawdę się nie spodziewałam. 

Cała opinia znajduje się na moim bloguhttps://nacpana-ksiazkami.blogspot.com/2020/03/czy-w-domu-sa-jakies-tajemnice.html

Powtarzalność zdań jest tak ogromna, że momentami musiałam zamknąć tę książkę i odetchnąć od niej. Nie jest to dobra książka. Nie rozumiem zachwytu innych nad tą lekturą, ale wiem iż fani wybaczą panu Cobenowi tę pozycję. Według mnie jest ona przereklamowana i nie godna uwagi.