Anka Serafin, młoda doktor antropologii z Krakowa, jedzie w Tatry, by szukać własnej tożsamości. Znajduje trupa. Zmasakrowane zwłoki z Doliny Suchej Wody należą do starego górala Jana Ślebody. Jego historia wiedzie ku wstydliwie skrywanej podhalańskiej przeszłości. To zabójstwo jest dopiero pierwszą ze zbrodni, które zdają się karą za stare grzechy. Czy Anka i tabloidowy dziennikarz Sebastian Strzygoń odkryją, kto zabija w Murzasichlu? Dlaczego krwią ofiar maluje swastykę? I czy przekonają się, ile dla górali warta jest śleboda, czyli wolność?
Śleboda
Michał Kuźmiński, Małgorzata Kuźmińska
7.4
/10
Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 50 ocen kanapowiczów
Na podstawie 50 ocen kanapowiczów
/67721c4a73eaefe57cdef6539e71608c/n/sleboda)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.4
/10
Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 50 ocen kanapowiczów
Na podstawie 50 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2019-09-18
ISBN: 978-83-271-5963-2, 9788327159632
Wydawnictwo: Dolnośląskie
Cykl:
Anna Serafin, Sebastian Strzygoń, tom 1
Seria:
Ślady zbrodni
Kategoria:
Kryminał i Literatura detektywistyczna
Stron: 336
Mamy 1 inne wydanie tej książki
Autor
/ef21c2615e78ffb6d9f5525760b471fb/n/michal-kuzminski)
Michał Kuźmiński
Urodzony w 1981 roku w Polsce
Zastępca redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego”, twórca i wieloletni kierownik działu Nauka. Nominowany do nagrody Grand Press w kategorii „dziennikarstwo specjalistyczne”, laureat wyróżnienia honorowego Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Pol...
Pozostałe książki:
/67721c4a73eaefe57cdef6539e71608c/n/sleboda)
/o-9788395156908/n/opowiem-ci-o-zbrodni)
/b6ae6658-c541-4b8e-86fe-5ddc6c3c6d9e/n/pionek)
/87a10363825daecc1d65ac1db1c0ca97/n/kamien)
/c6e446b7364a3b729e21ed5d512a9a5e/n/mara)
/d213face-d265-4dc7-9145-aeec687ad3ff/n/opowiem-ci-o-zbrodni)
/2a5e7a0b-efb8-4f74-837e-d2bc1ef0968c/n/scigajac-zlo-rozmowy-o-zbrodni-sledztwie-i-karze)
/34cbac64bafe309dd3a1ad4d28f0a774/n/ruiny)
/abde6b48-f5a7-45b1-a96f-e581aa75c43f/n/opowiem-ci-o-zbrodni-historie-prawdziwe)
/80106258-2859-4c0e-8f77-39e2077bba86/n/klatwa-konstantyna)
/263684a7e424a9a457ec4b59396682a2/n/nauka-w-kuchni-przelomowe-historie-sztuki-kulinarnej)
/2aad6dfbdec704282d420a62be2033db/n/sekret-kroke)
Wszystkie książki Michał Kuźmiński
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Róg obfitości
WYBÓR REDAKCJI
1.06.2022
Za „Ślebodę” zabierałem się jak pies do jeża chyba z rok jak nie więcej. Kuźmińskich jedną z książek z tego cyklu nawet kupiłem, okazało się jednak, że inteligencję mam selektywną, ponieważ był to tom któryśtamzkolei, a nie pierwszy. Dzięki dobrodziejstwom audiobooków mogłem w końcu spróbować kryminału dwójki Autorów o intrygującym tytule „Śleboda... Recenzja książki Śleboda
@Johnson
× 38
Myślisz, że miś miał jakiś motyw.
WYBÓR REDAKCJI
24.01.2020
Zmęczona życiem doktorantka z Krakowa, celem zażycia odpoczynku od miejskiego zgiełku, wybiera się w odwiedziny do dawno niewidzianej rodziny w Murzasichle (taka wioska turystyczna w górach, nie wiem czy dobrze odmieniłem) i podczas jednej z górskich wycieczek odnajduje na szlaku trupa lekko podgryzionego przez głodnego tatrzańskiego misia. Czy mi... Recenzja książki Śleboda
@Mackowy
× 23
Niestety znowu rozczarowanie.
24.11.2020
Lubię książki o Tatrach, Zakopanem i góralach. Zainteresowałam się kryminałem rozgrywającym się w Murzasichle, w małej wiosce między Bukowiną Tatrzańską i Zakopanem. Ciekawe jest nawiązanie do historii niezbyt chwalebnej tego regionu, czyli do Goralenvolk i UB. Interesujące są postacie górali, a szczególnie Babońka. Niestety to była tylko piękna f... Recenzja książki Śleboda
@jatymyoni
× 18
Tajemnice Murzasichle
6.11.2019
Przyznam się, że do przeczytania tej książki zachęciła mnie znajoma i nie żałuję, gdyż jest to znakomity i bardzo dobrze napisany kryminał. Historia zaczyna się niewinnie: główna bohaterka Anka Serafin wraca po latach w Tatry do Murzasichle gdzie jej rodzina prowadzi hotelik. Wyrusza na samotny spacer i… znajduje rozkawałkowane ludzkie zwłoki. Gdy... Recenzja książki Śleboda
@Sargento_Garcia
× 10
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
2024
Polscy autorzy 2024
Długo krążyłam wokół tego nazwiska autorów aż wreszcie ich książka trafiła w moje ręce. Początek nudny i niemrawy. Tak naprawdę akcja rozkręca się po połowie, zaczyna rosnąć napięcie i pojawiają się pierwsze emocje. Nie polubiłam głównych bohaterów, nie pomogły nawet sytuacje gdzie mocno ucierpieli, a to przeważnie wzbudza we mnie pozytywne nastawienie do postaci. Przeszkadzało mi używanie przez autorów gwary. Nie mam z żadną gwarą do czynienie ( no może poza wakacjami, które czasem spędzam w górach czy Kaszubach) i utrudniało mi to czytanie, a na pewno przedłużało. Musiałam zastanawiać się, co te słowa znaczą. Z całą pewnością zaś dodało to powieści, rozgrywającej się w górach, realizmu. Autorzy trochę wprowadzali nas na manowce by na końcu okazało się , że tak jak zawsze chodzi o pieniądze, chciwość, politykierstwo, kumoterstwo itd. Mam drugą część i mam nadzieję, że ta będzie ciekawsza.
× 20
|
link
|
Przeczytane
O kruca fuks! Czegoś tak świetnego nie miałam w ręku dawno. Dawno.
Upiornie dawno. Jest to przepiękny przykład na to, że antropolodzy, etnolodzy i kulturoznawcy niekoniecznie muszą zasilać szeregi bezrobotnych. Mogą pisac kryminały. I to jakie!
OK - zanim się rozpłynę z euforii... Kryminały państwa Kuźmińskich poleciła mi tu, na kanapie, @Vernau (napisała o nich na swoim blogu co wybitnie świadczy o tym, jak krętymi ścieżkami chodzą nasze czytelnicze ścieżki). Dziękuję Ci Vernau - bez Ciebie nie odkryłabym ani autorów ani ich twórczości.
Dlaczego to jest takie świetne? Ano dlatego, że góral pozostanie góralem.
Z każdej linijki tekstu ta odwieczna prawda wyziera. W każdym akapicie jest i dochodzenie i góralskie ciągoty, i układy społeczne na Podhalu i TRADYCJA, która na góralszczyżnie jest tak zywa. Nie ma tu żadnego lukru, słodzika nawet. Nie ma krystalicznie czystego bohatera. Każdy ma coś za uszami. Co więcej całość podana jest tak zgrabnie, że czyta się zapierający dech w piersiach kryminał, a dostaje żywą historię Tatr, Zakopanego i Podhala - w dzisiejszym smrodku z Goralburgera i wszechpoteznych dutków.
Dla zwykłego czytelnika, który nie ma etnoświra, niezbyt się interesuje bajaniami dziadów i swastyka kojarzy mu się jednoznacznie, dalej to będzie świetny kryminał regionalny (na 7-8 gwiazdek, starając...
Upiornie dawno. Jest to przepiękny przykład na to, że antropolodzy, etnolodzy i kulturoznawcy niekoniecznie muszą zasilać szeregi bezrobotnych. Mogą pisac kryminały. I to jakie!
OK - zanim się rozpłynę z euforii... Kryminały państwa Kuźmińskich poleciła mi tu, na kanapie, @Vernau (napisała o nich na swoim blogu co wybitnie świadczy o tym, jak krętymi ścieżkami chodzą nasze czytelnicze ścieżki). Dziękuję Ci Vernau - bez Ciebie nie odkryłabym ani autorów ani ich twórczości.
Dlaczego to jest takie świetne? Ano dlatego, że góral pozostanie góralem.
Z każdej linijki tekstu ta odwieczna prawda wyziera. W każdym akapicie jest i dochodzenie i góralskie ciągoty, i układy społeczne na Podhalu i TRADYCJA, która na góralszczyżnie jest tak zywa. Nie ma tu żadnego lukru, słodzika nawet. Nie ma krystalicznie czystego bohatera. Każdy ma coś za uszami. Co więcej całość podana jest tak zgrabnie, że czyta się zapierający dech w piersiach kryminał, a dostaje żywą historię Tatr, Zakopanego i Podhala - w dzisiejszym smrodku z Goralburgera i wszechpoteznych dutków.
Dla zwykłego czytelnika, który nie ma etnoświra, niezbyt się interesuje bajaniami dziadów i swastyka kojarzy mu się jednoznacznie, dalej to będzie świetny kryminał regionalny (na 7-8 gwiazdek, starając...
× 16
| Komentarze (3)
|
link
|
@sandrajasona
2019-11-07
8
/10
Przeczytane
Przeczytane w 2017
Kryminał w najlepszym wydaniu. Są zabójstwa, są tropy, jest policja i jej śledztwo, jest para postronnych śledczych, którzy wplątują się w kłopoty. Jest historia, trochę mroczna i wstydliwa, jest przyroda, a wszystko okraszone dobrym pomysłem.
× 9
|
link
|
Przeczytane
Rewelacyjny kryminał z intrygującą zagmatwaną historią. Zawiera sporą dawkę mało znanej historii górali w czasach II wojny światowej. Wszystko przeplatane gwarą góralską, która mnie, cepra, urzekła. Z pewnością sięgnę po następny tom.
× 9
|
link
|
2015-05-24
Przeczytane
Książka, którą można bardzo łatwo podsumować: Kruca fuks, rewelacja! Jestem pełna podziwu i uznania dla autorów. Powieść państwa Kuźmińskich zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Ale po kolej: Anka Serafin, trzydziestokilkuletnia zmęczona i zniechęcona doktor antropologii z Krakowa, po latach wyrusza w góry. Jej wyprawa do Murzasichla ma być odpoczynkiem i odnowieniem stosunków z daleką rodziną ale już na początku pobytu znajduje zwłoki przy górskim szlaku. Okazuje się, że to przerażające znalezisko napędzi całą machinę zdarzeń. Obudzą się uśpione demony, wyjdzie na jaw niechlubna historia i nikt nie będzie mógł czuć się bezpieczny. Chyba muszą się do czegoś przyznać: pochodzą z gór, wprawdzie nie z Podhala ale z Gorców, ale i tak pewne rzeczy są niezmienne. Może to wpływa na to fakt, że jestem zachwycona. Autorom udało się uchwycić całkiem zgrabnie całe bogate tło społeczno-kulturowe, pokazać specyfikę górala, przekazać piękno języka i kultury bez wpakowania się w kicz. Doskonale odmalowali atmosferę wsi, gdzie każdy każdego zna i każdy wie jakie trupy trzyma się w szafie, jednak z obcymi się o tym nie rozmawia. Czytając bardzo często się śmiałam obserwując powieściowych plotkarzy i dochodząc do wniosku, że u nas jest tak samo. Jestem za tym aby powstawały takie książki, kryminały, thrillery, romanse umiejscowione u nas, obfitujące w tak barwnych bohaterów jak ,,Śleboda". Pewnie, że można się przyczepić do wątku kryminalnego, że ma pewne niedociągnięcia ale co tam. Świetnie baw...
× 8
|
link
|
Przeczytane
2018
Znakomita! A diabeł ciągle trzyma górali (i nie tylko) za jaja...
× 8
|
link
|
Przeczytane
E-book
2017
Śleboda znaczy wolność. Ile ona znaczy dla Górali? Co potrafią zrobić dla wolności? Czego dla niej nie zrobią?
Śleboda to kryminał inny niż te, które do tej pory czytałam. To po części historia Podhala, historia trochę wstydliwa, o której jego mieszkańcy chyba woleliby zapomnieć. Historia, o której my niewiele wiemy, ja przynajmniej nie wiedziałam - Goralenvolk. Podczas II wojny światowej Niemcy próbowali przeciągnąć górali na swoją stronę wmawiając im, że są wyjątkowi i powinni stworzyć własne państwo. Część z nich uwierzyła i zaczęła z Niemcami współpracować. Niektórzy chcieli, niektórzy robili to, by ratować rodziny.To nadal temat bardzo bolesny dla mieszkańców Podhala.
Wokół tego kręci się kryminalna historia Ślebody. Historia nieprzeciętna, wciągająca, przepleciona góralską gwarą.
Kruca fuks, ludziska, ależ to się czyta! POLECAM!
Śleboda to kryminał inny niż te, które do tej pory czytałam. To po części historia Podhala, historia trochę wstydliwa, o której jego mieszkańcy chyba woleliby zapomnieć. Historia, o której my niewiele wiemy, ja przynajmniej nie wiedziałam - Goralenvolk. Podczas II wojny światowej Niemcy próbowali przeciągnąć górali na swoją stronę wmawiając im, że są wyjątkowi i powinni stworzyć własne państwo. Część z nich uwierzyła i zaczęła z Niemcami współpracować. Niektórzy chcieli, niektórzy robili to, by ratować rodziny.To nadal temat bardzo bolesny dla mieszkańców Podhala.
Wokół tego kręci się kryminalna historia Ślebody. Historia nieprzeciętna, wciągająca, przepleciona góralską gwarą.
Kruca fuks, ludziska, ależ to się czyta! POLECAM!
× 7
|
link
|
Przeczytane
@katala
2019-11-18
8
/10
Przeczytane
Trup się ściele
2019
Zwykłe ludzkie życie
Na Ślebodę trafiłam dzięki LC. Przeczytałam kilka recenzji znajomych których opinię o książkach sensacyjnych bardzo cenię i wszystko wskazywało na to, że mam braki, które powinnam nadrobić. Więc nadrabiam.
Nie spodziewałam się czegoś takiego. Czegoś tak rozbudowanego, pełnego, odpowiedzialnego i przekonującego. Dodatkowo napisanego fantastycznym językiem z odpowiednim ukłonem w stronę wszystkiego co góralskie. Tak więc mamy znakomity obraz współczesnych górali, mieszkańców jednej z bardziej znanych górskich miejscowości wypoczynkowych. Miejsca, które przyciąga swoją historią, okolicą, ludźmi, możliwością odpoczynku. Miejscem które potrafi zaczarować. I czaruje. Jednak u Kuźmińskich również przeraża.
Opisane w Ślebodzie karty z historii wojennej były dla mnie zaskoczeniem. Poczułam się trochę usprawiedliwiona, jako, że niewiele osób w moim otoczeniu wiedziało o co pytam, a jeśli już, to też bardziej ogólnie, na zasadzie, coś tam słyszałem, ale nie pamiętam gdzie i kto mówił. Dla mnie był to na tyle duży szok, że planuję poszerzenie wiedzy, bo aż głupio, aby nic o tym nie wiedzieć.
Bardzo, bardzo podobał mi się wątek kryminalny, jego prowadzenie, zagmatwanie, próby wyjaśnienia i błądzenie. Co prawda sama końcówka wydawała się mocno w stylu Agenta 007, ale akurat w tej konkretnej sytuacji, w tym konkretnym miejscu, wśród tych konkretnych ludzi specjalnie mi to nie przeszkadzało. Sam pomysł odpowiednio poplątany, motywy wiarygodne, więc i odrobina szaleństwa się p...
Nie spodziewałam się czegoś takiego. Czegoś tak rozbudowanego, pełnego, odpowiedzialnego i przekonującego. Dodatkowo napisanego fantastycznym językiem z odpowiednim ukłonem w stronę wszystkiego co góralskie. Tak więc mamy znakomity obraz współczesnych górali, mieszkańców jednej z bardziej znanych górskich miejscowości wypoczynkowych. Miejsca, które przyciąga swoją historią, okolicą, ludźmi, możliwością odpoczynku. Miejscem które potrafi zaczarować. I czaruje. Jednak u Kuźmińskich również przeraża.
Opisane w Ślebodzie karty z historii wojennej były dla mnie zaskoczeniem. Poczułam się trochę usprawiedliwiona, jako, że niewiele osób w moim otoczeniu wiedziało o co pytam, a jeśli już, to też bardziej ogólnie, na zasadzie, coś tam słyszałem, ale nie pamiętam gdzie i kto mówił. Dla mnie był to na tyle duży szok, że planuję poszerzenie wiedzy, bo aż głupio, aby nic o tym nie wiedzieć.
Bardzo, bardzo podobał mi się wątek kryminalny, jego prowadzenie, zagmatwanie, próby wyjaśnienia i błądzenie. Co prawda sama końcówka wydawała się mocno w stylu Agenta 007, ale akurat w tej konkretnej sytuacji, w tym konkretnym miejscu, wśród tych konkretnych ludzi specjalnie mi to nie przeszkadzało. Sam pomysł odpowiednio poplątany, motywy wiarygodne, więc i odrobina szaleństwa się p...
× 3
|
link
|
Przeczytane
„Śleboda” jest bardzo ciekawym połączeniem kryminału z wątkami historycznymi i etnograficznymi. Główny wątek kryminalny nie jest wydumany i zgrabnie łączy się z przeszłością.
Anna Serafin przyjeżdża do Murzasichla na urlop. Jest to kraina jej dzieciństwa – za dawnych czasów spędzała tu wakacje u rodziny. Sielski powrót w te strony psuje Ance przypadkowe znalezienie zmasakrowanych zwłok. Do całej sprawy miesza się jej znajomy – Sebastian, dziennikarz z wielkimi ambicjami i niezbyt sympatyczną aparycją.
Autorzy bardzo dobrze opisują zwyczaje i kulturę górali, stosunki jakie panują na Podhalu, a także niechlubną kartę tamtejszej historii – Goralenvolk.
W kryminałach podoba mi się normalność – to znaczy, że gdy je czytam, jestem w stanie wyobrazić sobie, że to wszystko mogłoby się wydarzyć w rzeczywistości. I tak jest tutaj. Postaci występujące w powieści przeżywają swoje mniejsze lub większe dramaty osobiste, czasem się mylą, ponoszą konsekwencje swoich czynów.
Fajnie, gdy z kryminałów – które, nie czarujmy się, nie są literaturą wysokich lotów – dowiadujemy się nowych rzeczy, poznajemy trochę kultury, fajnie też, gdy książka wciąga, daje nam rozrywkę. I wcale te dwa bieguny nie muszą się wykluczać – „Śleboda” jest tego potwierdzeniem.
Anna Serafin przyjeżdża do Murzasichla na urlop. Jest to kraina jej dzieciństwa – za dawnych czasów spędzała tu wakacje u rodziny. Sielski powrót w te strony psuje Ance przypadkowe znalezienie zmasakrowanych zwłok. Do całej sprawy miesza się jej znajomy – Sebastian, dziennikarz z wielkimi ambicjami i niezbyt sympatyczną aparycją.
Autorzy bardzo dobrze opisują zwyczaje i kulturę górali, stosunki jakie panują na Podhalu, a także niechlubną kartę tamtejszej historii – Goralenvolk.
W kryminałach podoba mi się normalność – to znaczy, że gdy je czytam, jestem w stanie wyobrazić sobie, że to wszystko mogłoby się wydarzyć w rzeczywistości. I tak jest tutaj. Postaci występujące w powieści przeżywają swoje mniejsze lub większe dramaty osobiste, czasem się mylą, ponoszą konsekwencje swoich czynów.
Fajnie, gdy z kryminałów – które, nie czarujmy się, nie są literaturą wysokich lotów – dowiadujemy się nowych rzeczy, poznajemy trochę kultury, fajnie też, gdy książka wciąga, daje nam rozrywkę. I wcale te dwa bieguny nie muszą się wykluczać – „Śleboda” jest tego potwierdzeniem.
× 3
|
link
|
EK
@EwaK.
2022-05-20
8
/10
Przeczytane
Ależ mi się podobało! Kuźmińscy zdetronizowali w moim rankingu większość polskich i amerykańskich twórców kryminałów. Bo „Śleboda” jest urocza, ma dla mnie walor sentymentalno-geograficzny i edukacyjny. Nie nudzi mnie, a inspiruje. Zaraz się biorę za następne tomy.
Najbardziej lubię takie książki, które pokazują jakiś kawałek nieznanej mi rzeczywistości i prowokują do samodzielnego przestudiowania tematu, czyli samokształcenia. A to w kryminałach nieczęsta sprawa.Tu natknęłam się na Goralenvolk, o którym tylko gdzieś mi tam dzwoniło. Wskutek lektury - pogrzebałam, potropiłam, poczytałam i jestem prawie ekspertem w temacie. Za historią nigdy nie przepadałam, a jak powiedział Bastian - jeden z głównych bohaterów - „skąd niby miałam wiedzieć? W szkole o tym nie uczyli". A teraz, proszę bardzo: powiat nowotarski, Goralenfuhrer Krzeptowski, Szatkowski, Hans Frank, złota ciupaga, niebieskie kenkarty, próba utworzenia góralskich oddziałów SS, splamiony góralski honor ze strachu, dla zysku, uniknięcia nędzy, dla bezpieczeństwa.
I ta inspiracja i nieoczekiwanie pozyskana wiedza to dla mnie największa, niewymierna wartość książki. Ale nie jedyna.
Fabuła i intryga kryminalna - niebanalna, autorzy mylą tropy, zwodzą czytelnika, mieszają wątki, prawie do końca nie wiadomo o co chodzi. Miejscowa policja wprawdzie trochę gapowata (gdzie im tam do Harego Hola, duetu Rizoli-Izles, czy Blomkwist-Salander), ale w końcu dają radę. Udaje się to dzięki pomocy dwójki amat...
Najbardziej lubię takie książki, które pokazują jakiś kawałek nieznanej mi rzeczywistości i prowokują do samodzielnego przestudiowania tematu, czyli samokształcenia. A to w kryminałach nieczęsta sprawa.Tu natknęłam się na Goralenvolk, o którym tylko gdzieś mi tam dzwoniło. Wskutek lektury - pogrzebałam, potropiłam, poczytałam i jestem prawie ekspertem w temacie. Za historią nigdy nie przepadałam, a jak powiedział Bastian - jeden z głównych bohaterów - „skąd niby miałam wiedzieć? W szkole o tym nie uczyli". A teraz, proszę bardzo: powiat nowotarski, Goralenfuhrer Krzeptowski, Szatkowski, Hans Frank, złota ciupaga, niebieskie kenkarty, próba utworzenia góralskich oddziałów SS, splamiony góralski honor ze strachu, dla zysku, uniknięcia nędzy, dla bezpieczeństwa.
I ta inspiracja i nieoczekiwanie pozyskana wiedza to dla mnie największa, niewymierna wartość książki. Ale nie jedyna.
Fabuła i intryga kryminalna - niebanalna, autorzy mylą tropy, zwodzą czytelnika, mieszają wątki, prawie do końca nie wiadomo o co chodzi. Miejscowa policja wprawdzie trochę gapowata (gdzie im tam do Harego Hola, duetu Rizoli-Izles, czy Blomkwist-Salander), ale w końcu dają radę. Udaje się to dzięki pomocy dwójki amat...
× 2
|
link
|
Przeczytane
2020
Świetna rzecz. Zawsze lubiłam takie opowieści, które zaglądają pod podszewkę. To może być małe miasteczko, miejscowość turystyczna, lunapark, rodzinna kamienica czy cokolwiek co wydawałoby się, że dobrze znamy. Wszyscy coś ukrywają a prawda zawsze wyjdzie na jaw. Czasami kończy się to tylko wstydem a czasami trupami. Kiedy znękana pracą pani doktor antropologii wraca do znanej z dzieciństwa miejscowości w górach nie może przypuszczać, że czekają na nią zwłoki, które mogą zburzyć spokój nie tylko jej rodziny ale i całej społeczności podhalańskiej. Autorzy pięknie zawiązują intrygę kryminalną, która wiąże współczesne powiązania mafijno-polityczne z trudną historią Podhala. Świetnie skonstruowane postaci bohaterów zarówno pierwszo jak drugoplanowych. Czytało się to wspaniale. Nie mogę się doczekać dalszego ciągu.
× 2
|
link
|
@_books_and_dog_
2021-08-24
9
/10
Przeczytane
2021
Dobra książka. Moje pierwsze spotkanie z twórczością Kuźmińskich nie licząc krótkich opowiadań w cyklach Opowiem ci o zbrodni. Jednak po tych krótkich opowiadaniach miałam dość duże oczekiwania no i się nie zawiodłam. Jak dla mnie dość szybki bieg wydarzeń i duża dawka emocji. Miło było spędzić trochę czasu na podhalu.
× 2
|
link
|
Przeczytane
Anna Serafin jest doktorem antropologii, pochodzącym z Krakowa. Postanawia odpocząć i poszukać sensu w swoim życiu w tym celu udając się w Tatry. Na miejscu przypadkowo trafia na zwłoki, które należą do Jana Ślebody. Anka niespodziewanie zostaje wplątana w rozwiązywanie zagadki, w której pomoże jej dziennikarz szukający sensacji Sebastian Strzygoń. Czy odkryją, kto zabił mężczyznę?
Twórczość państwa Kuźmińskich miałam już od jakiegoś czasu na oku. Za Ślebodę chciałam się wziąć przy pierwszych informacjach o powstaniu na podstawie książki ekranizacji, ale ciągle z tym zwlekałam, aż w końcu się zmobilizowałam.
Śleboda to przyzwoicie napisany kryminał, który niczym szczególnym mnie nie zaskoczył. Być może narażę się teraz wielu osobom i mogę z góry przeprosić za moją opinię, ale ja w tej książce nie dostrzegłam potencjału serialowego. Jestem ciekawa ekranizacji, bo mam nadzieję, że pozytywnie się zaskoczę i moje stwierdzenie będzie już nieważne, ale na ten moment tak uważam. Początek książki wzbudził we mnie ciekawość, jednak im bliżej końca, tym coraz trudniej było mi się zaangażować w fabułę. Może widząc jakie zainteresowanie wzbudza serial, myślałam, że książka w równym stopniu mnie zaciekawi. Nie trafiłam na ten przyjemny dreszczyk, który towarzyszy mi podczas czytania kryminałów, zagadka kryminalna nie wzbudziła we mnie aż takich emocji, jakich dostarczają mi inne tego typu pozycje z tego gatunku. Ode mnie 6/10.
|
link
|
Przeczytane
Kryminał
Bardzo niezłe
Literatura polska
Pożyczone
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Nawet jako dziecko nie należała do zuchów ani do harcerstwa, które miała za pomylony, infantylny pseudomilitaryzm- bandę dzieci ubranych jak idioci pod przywództwem idioty ubranego jak dziecko.”
/be5723bbad6e582865dfa2be11b91c20/n/malgorzata-kuzminska "Małgorzata Kuźmińska")
“Prawdziwego przyjaciela poznaje się po tym, że zapytany gdzie w Tatrach najłatwiej pozbyć się dwojga ludzi, tak żeby wyglądało to na wypadek, bez mrugnięcia okiem i zbędnych pytań odpowiada "Siwiańskie Turnie".”
“Turyści pochłaniali góralburgery, przegryzali serki góralskie pikantne, kanapkowe, maślane, małosolne i w innych odmianach, o których żaden prawdziwy baca w życiu nie słyszał.”
“Obcy to po nasemu jest niepilec. Górole to som my ze Skalnego Podhala, dalej są wsioki, lachy, no i cepry. Taki, co daje dutki, to jet pon. A ceper to wiadomo, ze w cymś od górola gorsy, ba ino nie wiadomo jesce, cy daje dutki, cy nie.”
“- Dziwi to panią? Góral, Polak, w SS? (...) Dziwnie się losy ludzkie plotą, a z ludźmi bez charakteru historia robi, co chce.”
Pozostałe książki z cyklu
/o-1323630/n/pionek)
Pionek
Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński
7.5/10
W gliwickim parku zostaje brutalnie zamordowana młoda dziewczyna. Przypomina to lokalnej społecznośc...
/87a10363825daecc1d65ac1db1c0ca97/n/kamien)
Kamień
Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński
7.5/10
Trzeci etnokryminał Małgorzaty i Michała Kuźmińskich.
W romskiej osadzie na Sądecczyźnie znaleziono...
/c6e446b7364a3b729e21ed5d512a9a5e/n/mara)
Mara
Michał Kuźmiński, Małgorzata Kuźmińska
7/10
Zatuszowane zabójstwo. Wyparta przeszłość. I szkielet pod twoim domem. Dąbrowa Tarnowska. Przed wo...
