Polowanie na psy

Name: Polowanie na psy
Rating: 7.5 (44 reviews)
ISBN: 9788380746978

Mieczysław Gorzka

7.5 /10

Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 44 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.5 /10

Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 44 ocen kanapowiczów

Opis

Na początku grudnia 1981 roku we Wrocławiu zostaje zamordowane starsze małżeństwo. Sprawę prowadzi doświadczony oficer MO kapitan Marek Piekło wraz z sierżantem Tadeuszem Majerem. Piekło pije i niełatwe śledztwo jest ostatnią rzeczą, którą chce się zajmować. Wprowadzenie stanu wojennego jeszcze bardziej wszystko komplikuje. Do śledztwa wtrąca się Służba Bezpieczeństwa. A morderca uderza ponownie.

Współcześnie komisarz Marcin Zakrzewski prowadzi dochodzenie w sprawie zabójstwa funkcjonariuszy. Morderca ogłosił, że nie zatrzyma się aż do czasu, gdy policja odnajdzie zabójcę z początku lat osiemdziesiątych. Zakrzewski próbuje rozwiązać dwie zagadki, tę sprzed lat i obecną, zanim pojawią się kolejne ofiary. Jeszcze nie wie, o jak wielką stawkę toczy się gra.

Data wydania: 2023-11-22

ISBN: 978-83-8074-697-8, 9788380746978

Wydawnictwo: Bukowy Las

Cykl: Wściekłe psy, tom 1

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 488

dodana przez: Vernau

Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Mieczysław Gorzka Urodził się w Środzie Śląskiej, ale od trzydziestu lat mieszka we Wrocławiu. Z wykształcenia ekonomista, prowadzi własną firmę zajmującą się podatkami i księgowością. Z zamiłowania piwowar i astronom amator, interesuje się fizyką kwantową i kosmolog...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Mieczysław Gorzka

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Zakrzewski wraca do gry 😁

WYBÓR REDAKCJI

9.09.2021

Po krótkiej przerwie wracam do komisarza Zakrzewskiego. Kiedy skończyłam czytać trylogię Cienie przeszłości, żal było mi się rozstać z bohaterem, którego bardzo polubiłam. Ale jak we wszystkich recenzjach poczytałam, że Zakrzewski wraca do gry ucieszyłam się jak dziecko 😅 W miejscowości Cieszyce dochodzi do podwójnego morderstwa. Ofiarami są cz... Recenzja książki Polowanie na psy

@magdag1008 × 2

Polowanie na psy

9.01.2022

Była to moja najdłużej czytana książka w ciągu ostatnich kilku lat. Tylko przez pryzmat wzbudzanych emocji potrafię ją ocenić. Powieść nie wywołała we mnie zaciekawienia, niepokoju, napięcia, natomiast doprowadziła do uczucia niechęci do twórczości tego autora. Liczyłam na dogłębniejsze ukazanie socjalistycznych realiów, wprowadzenia stanu wojenne... Recenzja książki Polowanie na psy

@Logana × 30

Uwaga Zły Pies

8.07.2021

"Polowanie na psy" rozpoczyna całkiem nowy cykl zatytułowany "Wściekłe psy" z tak dobrze nam znanym z poprzedniego cyklu "Cienie przeszłości", komisarzem Marcinem Zakrzewskim. Kto jeszcze nie zna, niech szybciutko nadrabia, choć nic nie stoi na przeszkodzie, by tę znajomość zacząć od tej pozycji. "Zabijając policjanta, sprawca musiał wiedzieć... Recenzja książki Polowanie na psy

@coolturka104 × 7

Dwa śledztwa, dwóch stróżów prawa, jedna tajemnica łącząca przeszłość i teraźniejszość

7.06.2021

Dwa śledztwa, dwóch stróżów prawa, jedna tajemnica łącząca przeszłość i teraźniejszość. Wrocław, lata 80. Zostaje popełnione brutalne morderstwo, w którym ginie dwoje starszych ludzi. Sprawę tego zabójstwa prowadzą oficer MO kapitan Marek Piekło i sierżant Tadeusz Majer. Kapitan Piekło nie należy do idealnych stróżów prawa: pije, nie przykłada s... Recenzja książki Polowanie na psy

@m_mikos × 4

Zobacz wszystkie (6) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Eli1605

2024-09-15

9 /10

Przeczytane Polscy autorzy 2024 2024

Według mnie to najlepsza z dotychczas przeze mnie przeczytanych książek Pana Mieczysława Gorzki. Przy okazji do gry wraca mój ulubieniec komisarz Marcin Zakrzewski. Akcja rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych, w latach 1981-1982 i aktualnie. Czy stare i aktualne morderstwa są w jakiś sposób ze sobą powiązane? Czego właściwie pragnie morderca wracając do starych morderstw? Czy aby na pewno warto się nie zagłębiać. Autor świetnie odwzorował czasy PRL-u, pamiętam te czasy i mogę to potwierdzić. Akcja jest burzliwa, napięcie sięga zenitu a emocje buzują. I gdy wydaje się, że sprawa jest rozwiązana, morderca złapany to wówczas następuje całkowicie zaskakujące i nieprawdopodobne zakończenie. Przez chwilę nie przyszło mi do głowy. Autor potrafi budować napięcie. Cieszę się, że jest to trylogia i będę mogła czytać książki z cyklu dalej. Natychmiast rezerwuję kolejny tom.

× 19 | link |

@Vernau

2021-07-10

Przeczytane Kryminał

Co mają ze sobą wspólnego morderstwa z czasów stanu wojennego i te popełniane obecnie ?

Kto zabija policjantów ? Czy to zemsta za zbrodnię sprzed lat i nie wykrycie sprawcy ?

To trudne śledztwo prowadzi komisarz Marcin Zakrzewski, bohater debiutanckiej trylogii Mieczysława Gorzki „Cienie przeszłości”: „Martwy sad”, „Iluzja”, „Totentanz”.

Akcja powieści dzieje się dwutorowo. Obserwujemy śledztwo z czasów stanu wojennego prowadzone przez kapitana milicji Marka Piekło i drugie współczesne, w sprawie zabójstw policjantów, które nadzoruje prokurator, jego syn.

Autor umiejętnie wplata w swoją powieść fakty, np. handlowanie przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa dziełami sztuki. Ci którzy interesują się historią powojennej Polski i jej tajnych służb na pewno znają termin „Afera Żelazo”.

„Polowanie na psy” to bardzo dobra powieść pod względem warsztatowym, z przemyślaną wielowarstwową intrygą kryminalną, wywołująca prawdziwe emocje u czytelnika podobnie, jak świetny film sensacyjny. Dobrze pokazano Polską z lat osiemdziesiątych i tą współczesną, gdzie wielkie pieniądze i układy polityczne przegrywają ze sprawiedliwością.

Komisarz Zakrzewski i jego zespół walczy z naprawdę z potężnym przeciwnikie...

» czytaj dalej

× 18 | link |

@pebro

2024-09-14

7 /10

Przeczytane

Zostają zamordowani dwaj policjanci. Wygląda na przypadek, ale trop prowadzi do zbrodni sprzed lat. Jak się łączą te dwie sprawy? Pojawiają się kolejne zbrodnie, łączące te popełnione w przeszłości z teraźniejszością. Dobry, sprawnie napisany kryminał. Komisarz Zakrzewski w formie. Tylko zakończenie... aby nie spojlerować napiszę tylko, że pozostawia lekki niesmak.

× 13 | link |

@beata87

2023-03-13

10 /10

Przeczytane

Chyba najlepsza książka Autora. Akcja w dwóch planach czasowych. Zdarzenia wybuchają czytelnikowi w twarz raz za razem. Prawdziwy rollercoaster. Pochłonęłam bez opamiętania.

× 10 | link |

@Malwi

2021-08-08

6 /10

Przeczytane

Ostatnio trafiam na rozwlekłe , ciągnące się w nieskończoność książki. Lubię grube powieści ale tylko wtedy gdy fabuła mnie pochłonie. Jak było tym razem?

Początek dobry, nawet bardzo. Podobał mi się pomysł na fabułę. Akcja toczy się w środowisku policyjnym i nawiązuje do wydarzeń z 1981/1982 roku. Bardzo ciekawe śledztwo i wydaje mi się wiarygodne odzwierciedlenie rzeczywistości milicyjnej z okresu stanu wojennego.

Niestety podczas czytania, pomimo w/w zalet, książka bardzo szybko mnie znużyła. Powieść dość monotonna. Brakuje zwrotów akcji i napięcia a postępowanie policjantów/milicjantów przewidywalne.

Zakończenie intrygujące. Zachęca do sięgnięcia po kolejną część.

× 9 | link |

@andrzej.trojanowski

2021-06-30

8 /10

Jak wspomniałem w ostatnim wpisie, że jestem w trakcie powieści, przy której rozdziawiłem gębę. Ba, teraz to mogę śmiało napisać, że nie jeden raz. Ktoś napisał, że petarda. Pani Katarzyna Bonda, że najlepsza książka autora. Dlaczego tylko tego autora? Rozumiem, że Pani Kasia poczuła się zagrożona, podzielam te obawy. Tak, Mieczysław Gorzka „Polowaniem na psy” udowodnił, że facet po czterdziestce debiutując na rynku kryminalnym może odnieść sukces. Tym bardziej, że ja autora postrzegam jako pisarza hobbystę. Ot, facet, który postanowił urzeczywistnić chłopięce marzenia. Hobbysta, przy którym niejeden zawodowiec mógłby się czegoś nauczyć. Miałem pewne obawy jak dalej potoczą się losy Marcina a tym samym w jakim kierunku pójdzie autor. Szczerze, nie zazdrościłem autorowi, sam nie miałem pomysłu na miarę dotychczasowego sukcesu. Mistrzowsko autor prowadzi czytelnika po dwóch planach, współczesnym jak i tym PRL-owskim. Planach esbecko-milicyjno-policyjnych na towarzyskich kończąc. Nie gubiłem się w postaciach i wątkach. Ba, nawet smak Carmenów poczułem. Do dzisiaj pamiętam te opowieści dorosłych, żeby nie palić Carmenów bo … (śmiech). Przekonywująco też wybrzmiewa rola kpt. Piekły, alkoholika do szpiku wątroby, wiem, że ciężko było ale udało się autorowi wejść i w te buty. Iluż to Jurków Ostaszewskich było i jest? Zemrze bez rozliczenia, mam nadzieję, że chociaż z wyrzutami sumienia. A tymczasem martwiąc się o zdrowie Marcina czekam na kolejny tom Panie Mieczysławie.

» czytaj dalej

× 3 | link |

@intermission4reading

2024-05-24

Przeczytane

☕Uwaga! Wściekłe psy! Zaczęło się polowanie...Polowanie na psy. Uciekniecie przed tym co nieuniknione? Ukryjecie się przed wymierzeniem sprawiedliwości? Przed żądzą zemsty? Myślicie, że się uda? Kogo jesteście w stanie poświęcić? Uważajcie bo dopadnie was przeszłość.
📚 Zakrzewski to terminator. Liczy się dla niego tylko praca. Służba jest dla niego czymś, co pochłania go bez reszty. Jednocześnie nadal jest zosią samosią i uważa, że każde śledztwo jest w stanie rozwiązać sam.
☕ Śledczy muszą znaleźć mordercę policjantów. Ktoś na nich poluje i zanim zginie następny - Zakrzewski i jego ekipa, muszą rozwiązać zagadkę sprzed lat.
📚 Pan Mieczysław stworzył fantastyczną historię. Skomplikowaną, wielowątkową a przy tym wciągającą. Bo kiedy jest spokojnie to wiesz, że za chwilę coś pie... się wydarzy. Takich plot twistów było kilka. Duże brawa za umiejętność tak poprowadzenia fabuły, że czytelnik nie ma prawa się nudzić.
☕ I jeśli miałabym się do czegoś przyczepić, to nie wiem, czy to ja nie ogarnęłam, czy nie było finalnego rozwiązania zagadki? Chyba, że była i to co się wydarzyło, to taki celowy zabieg, żeby mieć wątpliwości, i z większą ciekawością usiąść do kolejnych części? Może rozwiązanie pojawi się w drugim tomie?Nie wiem, mega to dziwne.
📚 Chociaż! "Polowanie na psy" w końcówce - sztos! Można zebrać szczękę z podłogi. A jeszcze lepszy byłby efekt gdybym nie znała dalszych losów bohaterów. Bo jednak to, że przeczytałam Nie anioła, mogło mi popsuć zabaw...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@aellirenn

2022-01-18

10 /10

Przeczytane

Komisarz Zakrzewski powraca. Tym razem ma do rozwiązania nie tylko sprawę aktualną, ale i taką z początku lat osiemdziesiątych.

Nawet nie wiem co napisać o tej książce. To było tak dobre, a tak trudno coś powiedzieć nie zdradzając fabuły.

Fabuła biegnie dwutorowo - mamy teraźniejszość i wydarzenia z czasów tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego. Klimat PRLu Gorzka oddał idealnie. Co najlepsze, tamten klimat wcale nie odszedł tak do końca w zapomnienie, bo wiele podobieństw możemy znaleźć i dziś.

To była arcyciekawa sprawa. Autor dał czadu i tak wywiódł mnie w pole, że muszę od razu złapać za kolejny tom, bo teraz to ja nie wiem jak wrócić z tego pola. Zakończenie rozłożyło mnie na łopatki. To jest jawne torturowanie czytelnika 😉 Naprawdę. Kiedy już myślałam, że to koniec książki, Gorzka postawił mnie do pionu, zaśmiał się szyderczo i szepnął, że nigdy nie przewidzę jego pomysłów na rozwiazanie zagadki. No dobra, tak to wyglądało w mojej głowie 😉

Kreacja Zakrzewskiego jest genialna! To nie jest typowy policjant znany z 90% powieści kryminalnych. Autor pozwolił komisarzowi na rozwój w bardzo ciekawym kierunku i to mi się podoba.

A co ja Wam będę mówić, czasu nie mam, bo muszę czytać „Dziewięć” ☺️ Krótko zatem podsumuję: to jest jedna z najlepszych serii kryminalnych, z jakimi miałam do czynienia. Czytajcie!

» czytaj dalej

× 2 | link |

@izka91201

2024-12-11

8 /10

Przeczytane

@stokrotka22

2024-09-23

7 /10

Przeczytane

@jan.t.w-cki

2024-09-05

4 /10

Przeczytane

@agnieszka.filon

2024-07-15

9 /10

Przeczytane

@jado67

2024-07-14

7 /10

Przeczytane

@wilsonbasket6

2024-05-09

8 /10

Przeczytane Posiadam

@k_andrzejewska

2024-04-18

6 /10

Przeczytane

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Krawiec nie znał policjanta, który by nie przeklinał albo nie pił. W przyrodzie takie zjawiska jak niepijący i nieprzeklinający policjant nie istniały, to byłby cud na miarę spaceru po wodzie albo przemiany wody w wino. ”