Kruk

Name: Kruk
Rating: 7.55 (40 reviews)
ISBN: 9788327631268

Piotr Górski

7.6 /10

Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 40 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.6 /10

Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 40 ocen kanapowiczów

Opis

Na plaży w Jelitkowie znaleziono skórzany worek, przykryty warstwą podmorskich roślin i muszli. Przez rozdarcie wystawała z niego zniekształcona ludzka dłoń. Prokurator Marta Krynicka nalega, by śledztwo poprowadził komisarz Sławomir Kruk, który rozwiązał już niejedną równie makabryczną sprawę. Wezwany z urlopu policjant rozpoczyna żmudne zbieranie dowodów i przesłuchania świadków. Jednak, wbrew jego oczekiwaniom, największym problemem okazuje się współpraca z prokuraturą, która teraz sugeruje, by nie wnikał zbyt głęboko w sprawę i zakończył dochodzenie tak szybko, jak to tylko możliwe. Kruk nigdy nie był niczyją marionetką, dlatego nadal uparcie dąży do prawdy, ale ta sprawa zaczyna go przerastać. Nadepnął na odcisk bardzo wpływowym i niebezpiecznym ludziom.

Data wydania: 2017-07-05

ISBN: 978-83-276-3126-8, 9788327631268

Wydawnictwo: Harper Collins

Cykl: Sławomir Kruk, tom 1

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 496

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Piotr Górski

Urodzony w 1971 roku w Polsce (Morąg)

urodzony na Mazurach, polonista i syn polonistów. Autor charakterystyczny, którego gwiazda rozbłysła w latach 90. ubiegłego stulecia. Jego "Horda", "Megalomani" czy "Wycieczka" do dziś pozostają jednymi z ciekawszych tekstów z tamtego okresu. Publik...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Piotr Górski

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Kruk

7.08.2024

Tuż po premierze pierwszego tomu miałam ochotę przeczytać serię o komisarzu Kruku. Plan odłożyłam w czasie, a teraz części jest aż osiem. Z jednej strony żałuję, że tak późno sięgnęłam po cykl, ale z drugiej cieszę się, że już teraz mogę poznać dalsze losy bohaterów. W finale powieści spadła prawdziwa bomba. Pierwszy tom dostarczył rewelacyjną kr... Recenzja książki Kruk

@Logana × 37

Umarł Król, niech żyje... KRUK.

27.08.2024

Kiedy pomyślałem, że czas mi już odłożyć na boczny tor polskie kryminały, męczące, klepane od sztancy (z drobnymi wyjątkami, zdarzało mi się czasami takie trafić), i kiedy przekonany byłem, że nie czytam już recenzji innych niż swoje własne, pojawiła się w eterze polecajka od jednego z zaufanych czytelników, którego opinie sobie cenię. Nie mogłem ... Recenzja książki Kruk

@Johnson × 31

Kruk

1.09.2024

"Kruk" autorstwa Piotra Górskiego to pierwszy tom serii z komisarzem Sławomirem Krukiem. Książka przez dłuższy czas leżała na mojej półce, jakoś nie mogłam się za nią zabrać, mimo że nie było ku temu konkretnej przyczyny. Teraz żałuję, bo zapowiada się na naprawdę ciekawą serię kryminalną. Fabuła od początku intryguje, ponieważ nie jest typowym p... Recenzja książki Kruk

@Malwi × 28

Przygody niepokornego gliniarza

5.04.2022

To pierwsze moje spotkanie z Piotrem Górskim i komisarzem Krukiem pracującym w gdańskiej komendzie wojewódzkiej policji. Opowieść zaczyna się stereotypowo – komisarz mocno turbuje mężczyznę podejrzanego o pobicie żony i zostaje zesłany na podrzędne stanowisko. Potem Krukowi każą iść na zaległy dwutygodniowy urlop, przyjmuje tę propozycję z przeraż... Recenzja książki Kruk

@almos × 25

Zobacz wszystkie (8) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Mackowy

2024-08-22

Przeczytane ebook

Chciałem się wstrzymać, z pisaniem opinii, ochłonąć po tej książce, przemyśleć to co przeczytałem na spokojnie, ale sobie daruję. Kruk to petarda, tak dobrego, dynamicznego i logicznego kryminału nie czytałem bardzo dawno. Ale to nie wszystko - warstwa obyczajowa, na której w dużej mierze polega fabuła "Kruka" jest skrojona w sam raz - nie ma dłużyzn nie ma bieda psychologii.

Mroczny, smutny klimat zimowego Gdańska jest zrównoważony poczuciem humoru, żarty sytuacyjne nie są może najwyższych lotów, ale jak ulał pasują do policyjnej komendy. Samo śledztwo jest poprowadzone po mistrzowsku, (wreszcie trafiłem na kryminał, w którym to prokurator kieruje śledztwem) to znaczy policjanci jeżdżą i gadają, a autor co i rusz rozrzuca przed nimi fałszywe tropy - "Kruk" praktycznie nie ma słabych punktów.

Jeszcze trochę o bohaterach: są świetni - komisarz Kruk to co prawda skrzyżowanie Harrego Hole z Philipem Marlowem ale to postać z krwi i kości, która wzbudza sympatię i czytelnik bardzo chce żeby dopadł mordercę, na drugim biegunie mamy za to Martę - młodą prokuratorkę, przełożoną Kruka, która stara się zrobić karierę dzięki protekcji ojca senatora jest postacią wielowymiarową i dobrze napisaną.

Wreszcie zakończenie - jest w pełni satysfakcjonujące i stanowi świetny punkt wyjścia dla drugiego tomu, po który niezwłocznie sięgam, a gdym miał napisać blurba dla tej świetnie zapowiadającej się serii byłoby to coś w ten deseń: Zapomnijcie o Chyłce- do miasta p...

» czytaj dalej

× 29 | Komentarze (4) | link |

@Eli1605

2023-10-29

7 /10

Przeczytane Polscy autorzy 2023 2023

Wreszcie trafiłam w bibliotece książkę pana Piotra. I jestem zadowolona. Dobry, wciągający kryminał. Trochę przejaskrawiona dla mnie postać prokurator Marty Krynickiej ale nie przeszkadza bardzo w odbiorze lektury. Natomiast szczerze polubiłam komisarza Sławomira Kruka, mimo jego wybuchowej natury i agresywnego chwilami zachowania. Pomimo tych wad jest to dobry, dokładny, dociekliwy i uparty śledczy. Nie dba o naciski z góry, jeśli chwyci trop to nie popuści, aż rozwiąże zagadkę. Zycie prywatne ma niezbyt pokładane ale to w większości standard w kreowaniu dobrych policjantów. mam nadzieję, że uda mu się także w tej dziedzinie osiągnąć sukces. Fabuła wciąga od początku i można się oderwać od czytania. Dużo samowolki pani prokurator, wartkiej akcji i różnych emocji. Już sięgnęłam po kolejny tom, ponieważ zakończenie tegoż trochę zaskoczyło i jednocześnie zapowiada ciekawy ciąg dalszy.

× 22 | link |

@Betsy59

2022-05-20

7 /10

Przeczytane 2022

Całkiem dobry kryminał. Bez przeskoków czasowych, rwania akcji, dygresji. Bez watowania i nadmiernej brutalności. Styl sarkastyczny, dowcip rodem z Chandlera, akurat to lubię. Intryga w miarę konsekwentna i logiczna. Komisarz Kruk daje się lubić. Wreszcie kryminał, który przeczytałam z przyjemnością. Zabieram się za drugi tom.

× 20 | link |

@Airain

2022-02-02

6 /10

Przeczytane

Pierwszy tom serii o komisarzu Kruku, nieco gorszy od "Gorszego" (ach, nie mogłam sobie darować tej gry słów), ale to akurat jest uwaga pozytywna, bo oznacza, że możemy liczyć na rozkręcanie się, rozwijanie i polepszanie autora wraz z kolejnymi tomami. Kryminał przyzwoity, inteligentny, z sensem, plus bohater, któremu możemy kibicować. Mam tylko nadzieję, że w następnych tomach komisarz Kruk nie będzie dryfował za każdym ponętnym biustem, jaki zamajaczy na horyzoncie w związku ze śledztwem, bo to trochę powtarzalne już będzie, a jak na razie to tylko ma z tego powodu kłopoty.

× 19 | Komentarze (1) | link |

@oliwa

2020-04-22

8 /10

Przeczytane

Bardzo przyzwoity kryminał. Bez ambicji, by opowiedzieć coś ważnego o świecie, w którym się rozgrywa, ale nie szkodzi – jest to po prostu dobra rozrywka, która nie obraża inteligencji czytelnika. Autor z wyczuciem nawiązuje do Chandlerowskiej klasyki. Postaci są ciekawe, nawet jeśli czasem wkurzające, wszystko się spina, a zakończenie zaskakuje (co prawda w którymś momencie pomyślałam, że może pójść w ty kierunku, ale i tak ostatecznie dałam się autorowi wywieść w pole). Na pewno sięgnę po następną część.

× 18 | link |

@delta1908

2024-09-02

8 /10

Przeczytane

To jest kolejna pozycja, która zalegała mi na czytniku od wielu lat. Może nawet i od daty jej premiery. Sam nie wiem, dlaczego tyle zwlekałem z lekturą, gdyż „Kruk” to kawał porządnego kryminału. Mamy tu całą plejadę pełnokrwistych postaci, gdzie nikt nie jest krystaliczny. Główny bohater, Sławek Kruk, od razu przypadł mi do gustu i kibicowałem mu do samego końca. A trzeba powiedzieć, że nie ma on w życiu, zarówno zawodowym jak i prywatnym, łatwo. Intryga kryminalna bardzo dobrze skonstruowana. Czyta się z ogromnym zaciekawienie, a kartki same się przewracają. Choć moim zdaniem w końcówce jest ciut przekombinowana. Ale samo zakończenie mnie zaskoczyło. Do tego jeszcze mamy wyjście pod kolejny tom cyklu, który zapowiada się nie mniej fascynująco. Na pewno już wkrótce znów spotkam się z komisarzem Krukiem. A kto jeszcze nie czytał, temu szczerze polecam.

× 14 | link |

@Siostra_Kopciuszka

2024-04-14

7 /10

Przeczytane

"Zadawanie pytań bywa niebezpieczne, czasem można spytać kogoś, kto dla odmiany nie kłamie"

Nagabywana przez moich znajomych, "przeczytałaś w końcu tego Kruka?" i "mobilizowana" przez bardzo dobre opinie tych znajomych na kanapie, których opinie sobie cenię, w końcu i ja sięgnęłam po książkę Piotra Górskiego "Kruk".

Jest to tom pierwszy cyklu o komisarzu Sławomirze Kruku i powiem szczerze, że dawno nie miałam tak ambiwalentnych odczuć co to jakiejś lektury. Nie lubię takiego stanu. Zwykle wolę kiedy książka mi się podoba, albo nie podoba i wszystko jest jasne. W tym omawianym obecnie przypadku jest zgoła inaczej. Książka podoba mi się i to bardzo i jednocześnie, nie podoba... Ale po kolei, najpierw minusy

Po pierwsze, te schematy, o których pisali już też inni czytelnicy przede mną. Komisarz Kruk, wolny około czterdziestki, oczywiście bezapelacyjnie przystojny taki, do którego lgną wszystkie baby, nawet takie, które same przed sobą nie chcą się do tego przyznać. Wszystkie śliczne, zgrabne i wszystkie chętnie wlazłyby Krukowi do wyra. Łącznie z jego byłą żoną.

Po drugie, jakoś jak na mój gust, taki mądry i doświadczony śledczy zbyt późno odkrywa, że w ogóle i to w taki mało subtelny sposób pani prokurator sobie z nim pogrywa, ale jakoś jakby mało go to obchodziło. W ogóle nie stara się dowiedzieć, po co, na co i dlaczego, pyskata gówniara to robi. A on przecież taki jedyny sprawiedliwy kryształ.

Po trzecie to o co zawsze czepia...

» czytaj dalej

× 12 | Komentarze (2) | link |

@Antytoksyna

2022-05-17

7 /10

Przeczytane e-book 2022 Kryminał - thriller - sensacja/seria

Przemyślany, dobrze napisany, momentami zabawny kryminał. Bez zbędnych wulgaryzmów i z niewymuszonymi dialogami. Sławomir Kruk wzbudza sympatię. Pierwszy raz spotkałam w książce tyle bohaterek będących ideałem kobiecej urody - co jedna to piękniejsza, ach! Fragment, w którym trzy piękności dokonują nocnego "nalotu" na mieszkanie komisarza jakoś najbardziej zapadł mi w pamięć :) Niewielki minus postawiłabym za odrobinę przydużą objętość i raczej umiarkowane napięcie.

× 12 | link |

@sandrajasona

2019-11-05

6 /10

Przeczytane Przeczytane w 2018

Komisarz Sławomir Kruk i prokurator Marta Krynicka rozpoczynają śledztwo, on zawieszony, ona młoda, kto chce z kim pracować? Okazuje się, że ona z nim, dlaczego? Rozpoczyna się przepychanka, kto ma racje, na plaży znajdują w worku zwłoki mężczyzny, w worku węże, okazuje się, że ojciec denata popełnił niedawno samobójstwo, brat zginął. Mamy duże pieniądze, układy, układziki, narkotyki, ale w sumie tak zarysowane. Motyw zbrodni mnie nie zachwycił, zbyt prozaiczny. Jest to pierwsza część serii, końcówka wymusza czytanie dalej – nie lubię takich zabiegów, ale tutaj polubiłam Kruka więc chyba sięgnę po część następną.
Co do bohatera, mimo rozwodu, nie pije, nie chodzi po knajpach, wydaje się miły, reszta postaci też jest dość interesująca mam nadzieję, że pisarz rozwinie je w dalszych częściach, nawet tych stojących po ciemnej stronie. Całość dla pochłaniających kryminał będzie taka sobie, dla mało czytających takie lektury - niezła. Mnie zachęciła – nowy pisarz, zobaczymy co będzie dalej.

× 7 | link |

@beata87

2019-11-17

8 /10

Przeczytane Serie do kontynuacji

Naprawdę świetny kryminał. Dobrze skonstruowana intryga, pełna zwrotów, zakończenie zupełnie nieoczekiwane. Napisana w formie, którą bardzo lubię - króciutkich rozdziałów. Chyba będzie dalszy ciąg...:) Pozostało trochę otwartych wątków, no i to zakończenie...
Bohaterowie pierwszoplanowi dość wyraziści, nieco schematyczni, ale to mi nie przeszkadzało. Za to galeria postaci drugoplanowych niezwykle barwna. Uśmiałam się serdecznie nad wpadką Pawła i akcją jego żony... Też zdarzyło mi się wejść do cudzego auta i zaskoczyć właściciela (chociaż nie tak, jak w tym wypadku:)
Bardzo polubiłam tatkę Winiarskiego, a młodej, ambitnej suczce (moim zdaniem, to najgorszy wulgaryzm, jakim można określić kobietę) wcale nie współczułam. Mam okropny charakter - byłam usatysfakcjonowana zakończeniem... (Kto mieczem wojuje, od miecza ginie...).

× 6 | link |

@mala_mi

2021-12-30

7 /10

Przeczytane 2021

Dobry kryminał z klasycznym układem on z problemami, ona z pretensjami a w tle trup, zagadka i pieniądze. Nic nowego ale sprawnie poprowadzona intryga zaciekawia i wciąga, a zakończenie naprawdę zaskakuje. Tylko....te kobiety. Z każdą jest coś nie tak. O ile wśród męskich bohaterów jest kilku prowadzących normalne życie i dających się polubić to kobiety u Piotra Górskiego są tak pokrzywione i antypatyczne że nie można ani ich polubić ani im współczuć, a zrozumieć po prostu się odechciewa. Zastanawiam się czy to zamierzony zabieg czy wynik ukrytych frustracji i lęków autora. Przede mną drugi tom cyklu o komisarzu Kruku. Poczytamy, zobaczymy 😉.

× 6 | link |

@ania_gt

2022-01-02

6 /10

Przeczytane

Powieściowy debiut Piotra Górskiego otrzymuje u mnie solidną 6. To kryminał na poziomie, który nie epatuje przemocą i wulgaryzmami. Choć sam motyw zbrodni nieco oklepany, czyta się bardzo szybko i dobrze. Duży plus za nawiązanie do rzymskiej kary/rytuału poena cullei dało to efekt niezwykłego morderstwa. Podsumowując - intrygujący główny bohater, wkurzająca prorok i klasyczna forma kryminału. Biorę się za tom 2.

× 6 | link |

@Zuell_Zuell

2019-11-12

9 /10

Przeczytane

Mam ostatnio szczęście do dobrych kryminałów. A może nosa do dobrych wyborów.
Zaczyna się intrygująco. Jest dziwne morderstwo (rytualne?), jest śledztwo, twardy policjant i ostra pani prokurator. Dowiadujemy się, że policjant ma swoje demony przeszłości, a młoda prokurator zrobi wszystko, aby zaistnieć inaczej, niż jako córka znanego ojca. Aczkolwiek wątki obyczajowe nie dominują, jesteśmy bardzo skupieni na poszukiwaniu sprawcy.
Czyta się szybko i lekko.
Postaci są przedstawione tak wiarygodnie, i w takich proporcjach, że ciekawią, a nie rozpraszają. Dobre dialogi i celny humor słowny brzmią naturalnie, tym samym napędzają akcję i świetnie zastępują opisy, a są zróżnicowane technicznie i estetycznie, ze względu na różne środowiska.
Śmiałam się w głos przy opisie poczynań temperamentnej żony jednego z policjantów, która – wzburzona – obnaża swoje wdzięki przed obcym (pomyłkowo!) facetem! Potem śmiałam się w głos, gdy ów policjant wpadł na komendę celem zemsty za nagłośnienie sprawy...
Podsumowując.
Lubię w powieściach kryminalnych taki styl.
Konkretny, skoncentrowany. Rzeczowy i logiczny. Prawdziwe męskie granie.
I nie zarzucam tu wcale gruboskórności ani braku wrażliwości. Autor potrafi przekonująco dać wyraz uczuciom i emocjom:
"Spał krótko, a potem obudził się, nie mógł zasnąć i leżał, patrząc w sufit. Sylwia spała odwrócona tyłem, okryta kołdrą stanowczo zbyt lekką, by mogła zamaskować jej kształty. Sławek czuł spokój. Był jak człowiek,...

» czytaj dalej

× 5 | link |

@Beata_

2019-11-11

8 /10

Przeczytane E-booki Posiadam

Bardzo dobry kryminał. Nie ma w nim zbędnych szczegółów, każda informacja ma znaczenie, choć akurat niekoniecznie takie, jakie czytelnik skłonny byłby przypisywać jej w pierwszym odruchu. Zagadka kryminalna satysfakcjonująco rozwiązana i zamknięta, a jednocześnie jest przestrzeń na kontynuację. Świetne dialogi. I jeszcze na dodatek akcja toczy się w moim mieście. :) Nazwisko autora trafia na moją krótką listę.

× 5 | link |

@Kurtho

2024-01-03

Przeczytane

Do „Kruka” i „Gorszego” dodaję taką samą opinię, bo to jest jedna powieść. Mogłaby być wydana w dwóch tomach, ale to oznaczałoby wyższą cenę, a dla klienta większe ryzyko, bo jak się powieść nie spodoba, to więcej kasy wywalone w błoto. Poza tym powieści dwutomowe nie mają ceny detalicznej podwójnej; bardziej opłaca się wydać dwie osobne książki. I coś takiego zrobił Piotr Górski. W najciekawszym momencie przerwał powieść, a resztę, ciąg dalszy, wydał jako nową książkę. Powinny istnieć jakieś granice, ale w Polsce, od kilkudziesięciu lat, widocznie nie istnieją.

Sławomir Kruk to dziwaczny komisarz policji. Mimo znajomości z przełożonym utrzymuje się w firmie, choć powinien z niej wylecieć dyscyplinarnie i trafić do więzienia za znęcanie się nad ludźmi i wymuszanie zeznań biciem.

W części pierwszej, czyli w „Kruku” Kruk zajmuje się zabójstwem historyka, Stefana Rakowieckiego. Dochodzenie prowadzi pod nadzorem młodej, ustosunkowanej prokuratorki, Marty Krynickiej. Z czasem okazuje się, że trupów jest więcej, pojawiają się powiązania ze zorganizowaną przestępczością w żałosnym polskim wydaniu.

Pod koniec „Kruka” prokuratorka Marta Krynicka zostaje aresztowana, jako podejrzana o zastrzelenie Alberta Adamiaka. Krynicka, już z aresztu, dzwoni do komisarza Kruka z prośbą o pomoc. Kruk odwiedza ją w areszcie kilkadziesiąt godzin później, ale… Ale to już jest inna książka, pod tytułem „Gorszy”. Komedia po prostu.

...

» czytaj dalej

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Mogę dać ci urlop albo cię zawiesić (...). Jesteś psycholem, który pobił niewinnego człowieka. Od miesięcy ustawia się kolejka waniaków, z których każdy chce zrobić dwie rzeczy: kazać cię ujebać i polecieć do mediów z informacją, że to on kazał cię ujebać. A wiesz, kto jest samotnym szeryfem, który stoi im na drodze z gołą dupą do kopania i smutną fujarą zamiast colta?”

“Tamta sytuacja nauczyła Martę kilku rzeczy. Że za najpiękniejszymi uczynkami mogą kryć się najpodlejsze motywy. Że zemsta smakuje słodko i że najwyższą formą zemsty jest sprawiedliwość, bo za sprawiedliwość uważała wyrównanie przez nią rachunków. Że nienawiść nie znaczy nic, jeśli ustawisz człowieka na straconej pozycji. I że wszystko może ujść jej na sucho. ”

“-Jak urlop?
-Świetnie się bawię.
-Poznałeś kogoś?
-Codziennie mam inną dupę.
(...) Matylda mówi, że samotność ci nie służy. Że ty jesteś takim typem, który szuka samotności i znajduje ją, ale na własną zgubę.”

“Życie zawsze nas dogoni. Piękne miejsce nie uczyni człowieka szczęśliwym, jeśli człowiek nie przyniesie tam szczęścia ze sobą.”

“-Jak mówiłam, Tadeusz jest prostolinijny i szlachetny. To cechy, które lubimy u wrogów, bo zwiększają nasze szanse wdeptania ich w ziemię, dlatego krzyczymy głośno, że to wspaniałe cechy, nawet jeśli po cichu nimi gardzimy.”