Korowód

Intrygująca , niespotykana , wspaniała!
Jeszcze nigdy nie czytałam tak misternie skonstruowanej powieści.
Zaskakująca forma , mnogość wątków , które teoretycznie nie mają prawa połączyć się ze sobą. A jednak przeplatają się , przenikają , tworząc ZNAKOMITĄ całość.
Wielkie słowa uznania dla Autora , który kolejny raz udowodnił , że na takie perełki czytelnicze warto czekać.

"Korowód" Jakuba Małeckiego to poruszająca lektura, która skłania do refleksji i stawiania pytań natury egzystencjalnej. To historie co ludziach, na pozór ze sobą niezwiązanych, ale łączy je misterna i mocna nić. Poszczególne osoby pojawiają się w kolejnych opowieściach w sposób zawoalowany, ale czytelny, jakby przechodziły z jednej historii w drugą. Pojawiają się na moment, potem znikają, ale pamięć o nich pozostaje na zawsze. Bohaterom towarzyszy niby wyimaginowana, a może jednak prawdziwa postać, nazywana Kształtem.
Jakub Małecki pozostawia w swojej książce także puste przestrzenie, co było dla mnie sporym zaskoczeniem... ale i skłoniło do przemyśleń...
"Korowód" to piękna proza, która nie pozostawia obojętnym. Wywołuje wielorakie emocje, dotyka duszy i umysłu w sposób trudny do określenia. Pokazuje, że w życiu jest czas i miejsce na wszystko: zarówno na prawdę i fikcję, na ból i cierpienie, jak i na miłość i szalone marzenia.

Pięć (sześć) historii pozornie niezwiązanych ze sobą, a jednak wpływających jedna na drugą, czasami w bardzo subtelny sposób. Mam jednak nieodparte wrażenie, że pierwsze cztery zostały napisane tak, by ta piąta wybrzmiała najgłośniej. „Korowód” to książka piękna, ale bardzo nieoczywista, pełna niedopowiedzeń, wielokropków i pustych przestrzeni. Nie wszystkim się spodoba.

Jeśli znacie już twórczość Jakuba Małeckiego to myślę, że nie muszę Was namawiać do lektury jego najnowszej powieści, a jeżeli jeszcze nie znacie to polecam nadrobić.

„Korowód” to opowieść inna niż wszystkie dotąd napisane przez autora. To historia, w której elementy biograficzne misternie splatają się z literacką fikcją.

Postacie, które poznajemy w toku lektury przenikają do jej kolejnych części, gdyż łączy je ze sobą bardzo misterna nić. W ludzkim i egzystencjalnym korowodzie wszystko się ze sobą zazębia i współgra, choć nie zawsze jest to harmonijna i czysta melodia – dokładnie tak, jak w życiu.

Powieść skłania do refleksji nad istotą ludzką z jej fascynacjami, pragnieniami, marzeniami i tęsknotami. W „Korowodzie” Jakub Małecki w charakterystyczny dla swojej twórczości, subtelny i nieco zawoalowany, sposób ukazuje mistyczny krąg życia, który toczy się nieprzerwanie poprzez płynące wieki i kolejne pokolenia.

Pozycja sama w sobie niezbyt obszerna, jak zwykle w przypadku tego autora, a mimo to przepełniona niebagatelną esencją człowieczeństwa – wielowymiarowych emocji, uczuć, przeżyć i zachowań bohaterów.

Całość utkana finezyjnym, a jednocześnie wyrazistym językiem, z którego wyłaniają się obrazy, które każdy odbiorca może interpretować przez pryzmat własnych przeżyć i życiowych doświadczeń, a obserwacje te będą najzupełniej zgodne z jego postrzeganiem świata.

Korowód życia, a w nim postać chłopca składającego własny ...

Korowód to zbiór kilku historii bohaterów, które, choć ze sobą na pierwszy rzut oka nie są ze sobą powiązane, splatają się ze sobą w zaskakujący sposób.

Bardzo lubię pióra pana Małeckiego, więc przeczytanie jego kolejnej książki było jedynie kwestią czasu. Skusiłam się na Korowód w postaci audiobooka, bo nie sposób było przejść obojętnie obok takich nazwisk jak: Ogrodnik, Gruszka, Gieszał czy Gosztyła. Ich głosy cudownie prowadziły mnie przez fabułę, która muszę to przyznać z żalem, podobała mi się najmniej z dotychczasowych powieści autora. Korowód ma w sobie dużo wrażliwości, jest to bardzo emocjonalna powieść, jak każda autora. Jednak we mnie nie wzbudziła takich emocji. No może poza fragmentem biograficznym, który przeniósł mnie w czasy dzieciństwa. Reszta wywołała we mnie niezrozumienie. Mimo iż opowiadania się ze sobą łączą, nie zdołałam odkryć zamiarów autora. Ode mnie 6/10.