Szczęście na wagę

,,Nie umiała być mądrą matką, tak jak zapewne nie umiała być mądrą żoną. Nie potrafiła rozmawiać z nastolatką i kompletnie jej nie rozumiała. Brzmiało to paradoksalnie, jeśli wziąć pod uwagę, że w pracy całkiem nieźle dogadywała się z dzieciakami w różnym wieku."

To jedna z takich książek, które powinien przeczytać każdy człowiek na świecie. Porusza ogrom tematów dotyczących ludzkości. Pierwszy z nich to otyłość. Kobieta opisuje jak bardzo chce namówić córkę na jakiekolwiek ćwiczenia na które ona i tak nie chodzi. I tutaj bardzo ważną rzeczą było to, że nie pytała tak zwyczajnie dziecka o cokolwiek, tylko od razu nakazywała coś robić. Nie bardzo radziła sobie z rozmową, jej ton bardziej naskakiwał aniżeli przymierzał się do zrozumienia. Córce w pewnym momencie było wszystko jedno, zamiast odpowiedzi wzruszała tylko ramionami. Jakby nie pozwalała jej być sobą, tylko kilogramy przeliczała na wszystkie sprawy. Brakowało tutaj ich rozmowy, ale jak wiadomo, nie zawsze mamy w sobie tyle siły, by potrafić robić wszystko tak jak należy. Drugą sprawą było tu niezrozumienie pokoleń. Podczas gdy matka chciała pisać pamiętnik w zeszycie, w celach oczyszczających, córka przekonywała ją do założenia bloga, gdyż w obecnych czasach właśnie w tej formie wyrażali swoje myśli. Następnie będąc nauczycielką poznała pewnego rodzica, który poprosił ją o pomoc w zapanowaniu nad synem. Okazywało się bowiem, że i szkoła i ojciec znali jego dwie wersje, zupełnie przeciwne. Tutaj zwróciła ...

Mądra powieść o tym, że trzeba odważyć się walczyć o swoje szczęście, nie dać się zwieść pozorom i zastraszyć hejterom… I zawsze szukać właściwego wyjścia, bo takie istnieje – nawet z najbardziej skomplikowanego życiowego labiryntu...

Ewę poznajemy w momencie, kiedy postanawia „przemeblować” swoje życie. Do tej pory jak „niespełniona siłaczka” - pracuje jako nauczycielka języka polskiego, prowadzi dom i chociaż doskonale łączy te światy, to nie jest szczęśliwa. Czuje się przytłoczona codziennością, zmęczona, sfrustrowana. Marzy o kursie języka angielskiego, o tym, aby być lepszą matką, bardzo chciałaby mieć psa. Otyłość córki odbiera jako osobistą porażkę. Przykro jej, że nie rozumie Klaudii, nie potrafi do niej dotrzeć, nie wie, jak jej pomóc. Ma również wrażenie, że jej małżeństwo popadło w rutynę, chociaż sama przyznaje, że atmosfera między nią i Mirkiem nigdy nie była supergorąca. Spokojnie więc znosi jego częste wyjazdy, godzi się z nieobecnością… Skutki tego wszystkiego okazują się, dosłownie, opłakane… Problemy piętrzą się, gromadzą, aż przychodzi kryzys i okazuje się, że Ewa to jednak silna babka!

Autorka delikatnie przekazuje, że każdy ma inną historię, ale ma też prawo do popełniania błędów. A już z pewnością każdy potrzebuje zainteresowania i przyjaciół.