Name: Skrzydlata trumna
Rating: 6.5 (12 reviews)
ISBN: 9788377473504

Skrzydlata trumna

Marcin Wroński

6.5 /10

Ocena 6.5 na 10 możliwych
Na podstawie 12 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6.5 /10

Ocena 6.5 na 10 możliwych
Na podstawie 12 ocen kanapowiczów

Opis

W najnowszej powieści Marcin Wroński raz jeszcze zabiera nas do Lublina. Przedwojennego i powojennego. Rok 1945. Oskarżony o współpracę z hitlerowcami komisarz Maciejewski trafił do lubelskiego Zamku, w którym od kilku miesięcy jest rozpracowywany i przesłuchiwany przez okrutnego majora Grabarza. Towarzyszem Zygi w celi jest Adam Duski, który przed laty był świadkiem w sprawie samobójstwa w Lubelskiej Wytwórni Samolotów. Ponura atmosfera więziennych murów wywołuje falę wspomnień i skłania do rozmów. Maciejewski znajduje się w ciężkim położeniu, jego życie wisi na włosku. W marcu 1936 roku Zyga Maciejewski otrzymał wezwanie do fabryki samolotów, w której znaleziono ciało martwego strażnika. Z zeznań świadków wynikało, że przyczyną samobójstwa była nieodwzajemniona miłość do pewnej kobiety. Z pozoru wszystko wydawało się jasne, jednak gorączkowe starania wywiadu wojskowego, zmierzające do jak najszybszego zakończenia śledztwa, dają komisarzowi do myślenia. Drobiazgowe dochodzenie odsłania mroczną tajemnicę...
Z recenzji „A na imię jej będzie Aniela”:
Trzeci tom przygód komisarza Maciejewskiego pt. „A na imię jej będzie Aniela” pokazuje mało znany Lublin z czasów okupacji. Sensacyjna fabuła kryminału pełni rolę szkła powiększającego, w którym możemy zobaczyć miasto i Polskę w najmroczniejszym okresie. Autor przedstawia ją z całym dobrodziejstwem inwentarza. Poznamy szlachetnych idealistów i najgorsze kanalie.
Rafał Gdak, wiadomosci24.pl Wroński pisze smacznie i gęsto. Portretuje postaci bez freudowskiej głębi, za to barwnie. No i ten przedwojenno-okupacyjny Lublin, z niemieckimi patrolami na ulicach, biedą, bimbrem i szmuglem.
Paweł Smoleński, wyborcza.pl
Powieść „A na imię jej będzie Aniela” jest powieścią historyczną. Uzupełnijmy - znakomitą epicką powieścią historyczną, skonstruowaną z zegarmistrzowską precyzją.
Marek Krajewski, marek-krajewski.pl

Data wydania: 2012-02-22

ISBN: 978-83-7747-350-4, 9788377473504

Rodzaj: e-book

Wydawnictwo: W.A.B.

Nagrody: Nagroda Wielkiego Kalibru (Zwycięzca)

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 312

Mamy 4 inne wydania tej książki

Autor

Marcin Wroński

Urodzony 20 kwietnia 1972 roku w Polsce (Lublin)

W połowie lat 80. odkrył fantastykę i sam postanowił zostać pisarzem. Na szczęście jego ówczesne opowiadania sf ukazały się w nakładzie 3 egz. (tylko tyle dało się wystukać przez kalkę na maszynie do pisania). W latach 90. związany z nurtem trzeciego...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Marcin Wroński

Recenzje

Tańcz, jak ci zagrają – recenzja książki „Skrzydlata trumna” Marcina Wrońskiego

26.08.2012

Swoją znajomość i przygodę z kryminałem retro rozpoczęłam od Marka Krajewskiego i jego cyklu z Eberhardem Mockiem w roli głównej, który rozwiązywał zagadkowe morderstwa w pięknym mieście Breslau. Od tego czasu jeśli tylko przytrafia mi się sposobność, sięgam ochoczo po kryminały osadzone w historycznych realiach. Po pierwsze z ogromnej miłości do k... Recenzja książki Skrzydlata trumna

@zuzankawes × 1

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@ziellona

2023-10-12

7 /10

Przeczytane 24 |12 | Inne formaty

Daleko temu kryminałowi do pierwszych części cyklu. Ale jest to "wciąż i nadal" jak mawiala moja profesor - kapitalny Wroński. Z równie kapitalnym Maciejewskim. Co prawda, długo się zabierałam, bo chociażby wspomnienie wojennej i powojennej historii, działa na mnie jak płachta na byka. Sądziłam, że Wroński zaczął "odcinać kupony" od ulubionego przez rzesze fanów, Maciejewskiego... Ale nie.
Część trzecia (A na imię jej będzie Aniela) była "mocno słabsza". I sądziłam, że oto właśnie zakonczyla się passa - i niewiele z Maciejewskiego zostanie. Ale się mylilam. Na szczęście.
Skrzydlata trumna jest niezla. Ba! Jest nawet bardzo dobra.
I Lublina jest tu akurat. I układow i ukladziątek...
A to, za co naprawdę lubię kryminały Wrońskiego, to jego doskonała znajomość Lublina. A przynajmniej - niezwykła wręcz - umiejętność posługiwania się źródłami.

Jak sam autor pisze "z wdzięcznością przyjmuje okruchy historii" - tu akurat mowa o lubelskim policjancie z lat 30stych, Wojciechu Koszałce, który "został wpleciony w życiorys służbowy głównego bohatera.
I dalej cytując autora
"Jakkolwiek większość opisanych zdarzeń jest fikcją, to żeby było GIT, to nawet fikcja powinna mieć twarde fundamenty".
Za te twarde fundamenty... uwielbiam Wrońskiego.
Zresztą, co tu dużo gadac - jak nie zapalaliście afektem do komisarza Maciejewskiego, po dwóch pierwszych tomach, to już nie zapałacie :). Ale jeżeli tak, to Skrzydlata Trumna, jest bardzo dobrym powrotem do...

» czytaj dalej

× 13 | link |

@Renax

2020-05-03

Przeczytane Powieści historyczne Kryminały

Ta część cyklu o pechowym komisarzu rozgrywa się w dwóch planach czasowych, bo w 1945 i 1936. Tylko 9 lat, a świat Zydze zmienił się diametralnie! Jak zawsze u Wrońskiego kryminał napisany jest znakomicie. Zachwyca mnie ta oszczędność w narracji, ta umiejętność pokazywania indywidualności postaci poprzez ich gesty, zachowania, sposób mówienia. To naprawdę dobra proza i dopracowane książki. Przedwojenna intryga rozgrywa się w kręgach obronności, pojawia się też wątek narkotyków. Świetny jest wątek osobisty Zygi i Róży i ta jego walka wewnętrzna odnośnie ponętnej krawcowej. W tym 'odcinku' Wroński zwraca uwagę na analfabetyzm ludu, na ich ubóstwo i w zasadzie bezradność, bo ludzie, z którymi Zyga rozmawia w zasadzie nie mieli szans na wybicie się. Smutne jest też to, co mówi ten stróż. Miał skończone 'w zasadzie' 4 klasy i nie umiał czytać. A krytykuje się współczesnych nauczycieli za brak efektów!
Świetna, wciągająca seria.

× 8 | link |

@deana

2015-11-29

Przeczytane

,,Skrzydlata trumna" to moje czwarte spotkanie z komisarzem Zygmuntem Maciejewskim ale chyba pierwsze, które pochłonęło mnie bez reszty. Siedziałam i czytałam, czytałam aż w końcu, w rekordowym tempie dotarłam do końca. Tym razem Marcin Wroński zaserwował nam nietypową opowieść. Obserwujemy Maciejewskiego na dwóch płaszczyznach: przedwojennej i tuż po zakończeniu II wojny światowej. Płaszczyzny połączone są osobą współwięźnia. Budzi on wspomnienie niedokończonej sprawy z 1936 roku, która rozpoczęła się od pozornie łatwego do wyjaśnienia samobójstwa stróża w fabryce samolotów. Instynkt nie pozwala jednak bohaterowi odłożyć tego na półkę. Zaczyna drążyć, pytać aby odsłonić zaskakujący finał. Równocześnie jest to też historia Maciejewskiego-więźnia. Uwięziony na Zamku, przesłuchiwany, torturowany przez komunistycznego majora Grabarza w niczym nie przypomina postaci, którą poznaliśmy we wcześniejszych tomach. Jest wyniszczony, pozbawiony informacji o najbliższych, odarty z człowieczeństwa a mimo to nie gdzieś jeszcze kołacze się jego inteligencja i upór. W ,,Skrzydlatej trumnie" dostajemy naprawdę mocną i momentami brutalną historię. Jednak w pewien sposób fascynującą. Znowu spotykamy ulubionych bohaterów - fakt, większość w retrospekcji z 1936. Jak zawsze są wyraziści i pełnokrwiści. Cóż, nie trzeba też powtarzać, że świetnie wtapiają się w dobrze znane nam już tło społeczne. Po raz kolejny Lublin staje się miastem złym, mrocznym oraz pełnym tajemnic nad którym, na szczęście, cz...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@Catta

2019-11-24

8 /10

Przeczytane Półka M U mnie Kryminałki retro

Bałam się opisów pobytu Zygmunta Maciejewskiego w ubowskiej katowni, po lekturze cyklu o Edim Popielskim Marka Krajewskiego mroczne były moje przewidywania... Tymczasem opisy nie ociekają nadmiernie krwią, potem i innymi wydzielinami, a efekt osiągnięty - pełna identyfikacja z bohaterem, odbić bym go chciała, razem z Witoldem oczywiście, ocalić Natalię. Boli mnie, gdy czytam.
Konwencja dobrego horroru, w którym choćby bronić się zaciekle, wyobraźnia i tak podpowiada wszystko to, co niedopowiedziane, sprawdza się dużo lepiej niż szczegółowe, krwawe opisy obrażeń ciała i technik ich zadawania.
U Marka Krajewskiego niepokoi mnie jego potrzeba naturalistycznych opisów tych wszystkich tortur, którym poddaje swoich bohaterów,a najbardziej Edwarda Popielskiego, którego przecież od początku do końca uwielbiam. Jest mi przykro, gdy Autor w kolejnym tomie cyklu ("Arena szczurów") maksymalnie dręczy pozytywnego bohatera, nie wiem czemu ma to służyć, to dobrze prowadzony wątek kryminalny, a nie sadystyczne opisy, powinien być cechą rozpoznawczą powieści.

× 3 | Komentarze (1) | link |

@sandrajasona

2019-11-09

4 /10

Przeczytane Przeczytane w 2016

Pierwsza książka autora, niestety nie porwała mnie. Lubię historię wplataną w pozycje kryminalne, jednak ta mi nie odpowiadała. Może jestem przesycona Krajewskim, więc mam trochę spaczony osąd. To samo retro, inne miasto, bohater tak samo tragiczny. Jeśli znajdę na półce inne pozycje, może sięgnę, szukać jednak nie będę.

× 3 | link |

@frodo

2015-03-04

Przeczytane 2020

Lubie skacowanych bohaterów prozy Wrońskiego. I duszny klimat Lublina w przededniu II wojny światowej. A i intryga kryminalna całkiem udana. Dobra kryminał.

× 3 | link |

@Bazia13

2012-08-21

8 /10

Przeczytane zagadki kryminalne ;)

wszystkie książki Marcina Wrońskiego z Lublinem w roli głównej polecam gorąco :D Ale jako mieszkanka Lublina nie jestem nazbyt obiektywna :D

× 3 | link |

@PonuryDziadyga

2021-12-25

6 /10

Przeczytane 2013

Po skończeniu tej raczej cienkiej części (jakieś 300 stron) odczułem spory niedosyt. Już poprzednia część ("A na imię jej będzie Aniela") wywoływał dziwny niepokój, że z książki na książkę jakość niemal nieodczuwalnie, ale jednak troszkę spada.
Pan Wroński znalazł sobie bardzo ciekawą niszę na rynku wydawniczym, bo chyba tylko on pisze z taką werwą klimatyczne kryminały w stylu retro.
No właśnie- klimat.
Gdzieś zanikł po drodze. Od takiego "Kina Venus" nie sposób się było oderwać, cały czas akcja, cały czas do przodu, inteligentnie, z humorem i pomysłem. W "Skrzydlatej trumnie" jakoś tej akcji mało, właściwie wcale, tempo ospałe. Nie czytałem jej dlatego, że mnie wciągnęła jak poprzednie, czytałem ją właściwie z tego względu, że akurat miałem ją pod ręką. Może się deko tematyka wyeksploatowała, sam nie wiem. Mamy zagadkę.

× 1 | link |

@Eli1605

2019-11-11

5 /10

Przeczytane 2019

Ta część podobała mi się najmniej ze wszystkich dotychczas przeczytanych. Nie mniej jednak losy podkomisarza Maciejewskiego nadal bardzo mnie interesują, szczególnie przy takim zakończeniu z dużym znakiem zapytania.
Odrobina wiedzy o Lubelskiej Wytwórni Samolotów też nikomu zaszkodzić nie może. Ale klimat starego, międzywojennego i tuż powojennego Lublina został zachowany. I znajomość miejsc, w których dzieje się akcja ułatwia jej poznawanie. Oczywiście sięgnę po kolejną pozycję z cyklu.

× 1 | link |

@Bozena_T

2020-04-15

6 /10

Przeczytane

@alentasa

2020-03-21

6 /10

Przeczytane