Post Scriptum

„Post Scriptum” po wieloma względami przypomina „Wrota”. Dobrej zabawy jest w tym jednak troszkę mniej. Punktem wyjścia tym razem jest nieco rozcieńczone urban fantasy przeniesione na polskie realia. Natomiast w roli motywu przewodniego występuje polowanie na potwory wtapiające się pomiędzy śmiertelników. Tyle tylko, że tym razem to zakamuflowane jednostki pochodzenia folklorystycznego tropią (a raczej starają się tropić) lokalnego łowcę potworów – samozwańczego opolskiego wiedźmina szkoły Wiedzy Znalezionej w Internecie. W okolicy ktoś zaczyna atakować istoty paranormalne, a sprawę postanawia rozwiązać dwójka nietypowych bohaterów.

Głównym orężem Wójtowicz są humor oraz lekkie pióro. Są one najważniejszym aspektem książki i niestety jedynym naprawdę dopracowanym. Autorka kreuje przerysowanych bohaterów, wypełnia dialogi uszczypliwościami, a opisy przeładowuje dygresjami, które wymykają się wszelkim zasadom komunikacyjnym. Sabina to specjalistka ds. BHP z jajami, kłami i ograniczonym czasem utrzymywania koncentracji. Lepiej jej nie fikać i przestrzegać higieny pracy, bo jak nie, to zbeszta delikwenta rozbudowaną sekwencją obelg. A jak któryś przegnie pałę, przepisy lub granice jej cierpliwości to po prostu urwie łeb przy samych pachach. Prowadzi ona szkolenia dla kultystów, rozpływa się nad braćmi Winchester i pochłania słodycze z zapałem, który nawet Willy’ego Wonkę przyprawiłby o mdłości. No i jest strzygą. Jej kompanem jest Piotr, zwany wielokrotni...

Rok 2023 rozpocząłem od lektury książki pt. Postscriptum. Autorką tego tytułu jest pani Milena Wójtowicz. Było to moje pierwsze spotkanie z jej twórczością i już teraz wiem, że nie była to jednorazowa przygoda. Postscriptum należy do gatunku fantasy oraz science fiction, ja natomiast dodałbym także komedia kryminalna. Czytając tę pozycje bardzo dużo się uśmiałem i poczucie humoru autorki przypominało mi to, który prezentuje Marta Kisiel.

Bohaterami tej pozycji, jak i cyklu o tym samym tytule, są Piotr Strzelecki i Sabina Piechota. Wspólnie prowadzą firmę PS Consulting. On jest coachem oraz psychologiem, ona jest specjalistką ds. BHP. Wszystko byłoby ok, gdyby nie to, że ich klientami są osoby nienormatywne czyli m.in. wilkołaki, wampiry, wiły itp. Na uwagę zasługuje fakt, że oboje również zaliczają się do osób nienormatywnych. Czym dokładniej są dowiecie się z kart powieści.

Wspomniana para rozpoczyna prywatne śledztwo, które ma odpowiedzieć na pytanie, kto czyha na życie mieszkających w Brzegu i okolicach nienormatywnych. Ta nietypowa para, która pozornie na każdym kroku chce siebie nawzajem udusić, tak naprawdę nie potrafi bez siebie funkcjonować. Mimo tak skomplikowanej sytuacji emocjonalnej wspierają się oni w swej nienormatywnej egzystencji, by prawda o nich nie wyszła na jaw. Wszystko to rodzi szereg śmiesznych sytuacji, a to z kolei powoduje, że od książki trudno się oderwać.

Na przeczytanie 304 stron tej książki potrzebowałem pięciu pos...