Prokurator Leopold Bilski po sprawie Skalpela zostaje zesłany z Sopotu do prokuratury w Kartuzach. Co prawda został uniewinniony, jednak podczas śledztwa działał niezgodnie z procedurami. Bilski nie najlepiej znosi tę degradację. Ania Górska tymczasem błyskotliwie zdaje egzaminy i rozpoczyna pracę jako samodzielny prokurator. Pierwszą poważną sprawą, jaką musi się zająć Ania, jest zaginięcie trzynastoletniej dziewczyny. Jeden z tropów prowadzi do Kartuz. Tymczasem do Kartuz wraca po wieloletniej nieobecności pisarka Julia Sarman, by stawić czoło swojej ciemnej przeszłości. Jest wdową samotnie wychowującą kilkuletniego syna. Kobieta skrywa jakiś mroczny sekret, a od jej przyjazdu w Kartuzach zaczynają dziać się niepokojące rzeczy.
Czerń
Małgorzata Oliwia Sobczak
7.8
/10
Ocena 7.8 na 10 możliwych
Na podstawie 83 ocen kanapowiczów
Na podstawie 83 ocen kanapowiczów
/dc9d1c80e85c0894803d9b4df293bd08/n/czern)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.8
/10
Ocena 7.8 na 10 możliwych
Na podstawie 83 ocen kanapowiczów
Na podstawie 83 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2020-04-30
ISBN: 978-83-280-7261-9, 9788328072619
Wydawnictwo: W.A.B.
Cykl:
Kolory zła, tom 2
Kategoria:
Kryminał i Literatura detektywistyczna
Stron: 446
dodana przez: ejwa1960
Mamy 1 inne wydanie tej książki
Autor
/237ebf6236130fda9bcad8edc714572c/n/malgorzata-oliwia-sobczak)
Małgorzata Oliwia Sobczak
Urodzona w 1982 roku w Polsce (Sopot)
Małgorzata Oliwia Sobczak – mieszkanka Sopotu. Skończyła klasę interdyscyplinarną w III LO w Gdyni, a następnie kulturoznawstwo na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracę magisterską pisała o animacjach Japończyka Hayao Miyazakiego. Przed ...
Pozostałe książki:
/5fc7c5c4-c980-40ad-9c59-e130ee5faa74/n/czerwien)
/5d058687-6115-4ec7-b7a1-8d537478111a/n/czern)
/e2ac08b1-d2c2-4e27-a6d5-2e27eeffdf9a/n/szelest)
/1b1f3b92-0b8e-4bb7-9e27-28eb439d1264/n/biel)
/9233822ef085e7d6aab02f6b77ee7d49/n/szum)
/45d4ffaa5e47e3fafa3313000be4b9f4/n/wigilijne-opowiesci)
/04e15fc3c9c9dd6af3a5854280fd1d1d/n/zolc)
/06b56fe85b4e44b0b5b94eaa4d0780fb/n/goraca-gwiazdka)
/e1be001bf5fe685a7fce5fedf60747be/n/szrama)
/aef84b90-aee0-49f1-a6bc-9f1a3c35cbd3/n/wyrobisko)
/60f457d72491a420d8a1b6c3cac8132c/n/ona-i-dom-ktory-tanczy)
Wszystkie książki Małgorzata Oliwia Sobczak
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
"Czerń oplatała go z każdej strony"
WYBÓR REDAKCJI
25.12.2021
„Czerń”…, jak by to powiedzieć…, trochę czarno to widzę. To już nie było to samo co w „Czerwieni”. Przyznam, że trochę się rozczarowałam. Czytanie szło mi strasznie opornie. Przy około setnej stronie złapałam się na tym, że konam z nudów. Niesamowicie nużące monologi i wspominki Julii, przydługie (i nic nie wnoszące) opisy niemal wszystkiego, akcj... Recenzja książki Czerń
@landrynkowa
× 12
Kolory zła: Czerń i ciemność
WYBÓR REDAKCJI
4.06.2020
Kolory zła, zatem po "Czerwieni" przyszła kolej na "Czerń" i prokuratora Bilskiego, co do którego nazwiska prywatnie, jak i literacko mam sentyment i samą postać z wcześniejszej części wspominam jako wyraźną, ludzką, bez nadmiernego przerysowania. Udało się wtedy stworzy autorce przyjemnie czytający się kryminał. Jak wobec tego wypada kontynuacj... Recenzja książki Czerń
@ksiazka_w_pigulce
× 10
Czerń ...
WYBÓR REDAKCJI
18.08.2020
"Czerń" to drugi tom świetnego cyklu pod tytułem "Kolory zła". I chciałaby powiedzieć, że tak jak pierwszy tom średnio mi wchodził, tak przy tym żadnych problemów nie było. Powieść, którą stworzyła Pani Sobczak trzyma poziom i robi na czytelniku naprawdę duże wrażenie. A czemu? Prokurator Leopold Bilski po wcześniejszej sprawie Skalpela zostaj... Recenzja książki Czerń
@Anna_Szymczak
× 8
„Życie tak szybko mija. Jak sen, który w jednej chwili się kończy.”, czyli mistrzowski powrót...
WYBÓR REDAKCJI
5.06.2020
Czerń to drugi tom Kolorów zła. W tamtym roku autorka debiutowała ze z Czerwienią, która na długo przed premierą dostawała same pozytywne recenzji. W przypadku Czerni jest podobnie. Poprzedni tom bardzo mi się podobał, dlatego bez wahania sięgnęłam po kolejny. Prokurator Leopold Bilski po sprawie Skalpela zostaje zesłany z Sopotu do prokuratury w... Recenzja książki Czerń
@withwords_alexx
× 2
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
2021
Podobała mi się „Czerwień”, więc zabrałam się za „Czerń”. I już na początku odrzuciła mnie, bo zorientowałam się, że będzie dotyczyć pedofilii i morderstw dzieci. (Nie jest to spoiler, bo autorka zapowiada temat już na pierwszych stronach). No żeszsz, ile można się tym katować? Z tego powodu nie czytam już Camilli Lackberg, bowiem takie zbrodnie sobie upodobała, a tutaj to samo w polskim wydaniu… Podobnie motyw porwania i przetrzymywania w piwnicy. No ile można?
Ale ponieważ książka ma bardzo dobre opinie, postanowiłam nie rzucać nią od razu o ścianę i dać jej szansę. I czytało się dobrze. Jest napięcie, jest nastrój, ciekawość, co będzie dalej. Tylko sceneria znana znów z niedawno przeczytanego przeze mnie „Chichotu” Grety Drawskiej. Nawet dom nad jeziorem, w którym mieszka tym razem nie pisarz, tylko pisarka kryminałów jakby ten sam… Ale „Czerwień” wyszła wcześniej, niż „Chichot”, więc może z tym ściąganiem było odwrotnie. Z punktu widzenia czytelnika jednak to żadna różnica: ma wrażenie, że wciąż czyta to samo.
Generalnie daję „dobry” za akcję i rzemiosło pisarskie, jednak polecam mniej zblazowanym i oczytanym wielbicielom kryminałów. Rzecz jest dobrze napisana, ale wtórna.
× 20
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Rasowy kryminał o wielowątkowej intrydze. Świetnie napisany, nie można się oderwać od czytania.
Akcja osadzona na Kaszubach, małe miasto z duszną atmosferą, pełną tajemnic. Opanowane zmową milczenia i ogólnego przyzwolenia na zło, toczące miasto od dziesiątków lat. Czy kaszubskie upiory dadzą się pokonać?
Modny ostatnio temat, wzbudzający wiele emocji, może wreszcie zaczniemy patrzeć uważniej wokół siebie i słuchać, tak by słyszeć zło grasujące wśród nas. Nie możemy dawać przyzwolenia na zło. Kiedy wreszcie, jako społeczeństwo, zrozumiemy, że od nas przede wszystkim zależy skuteczność tej walki.
Z niecierpliwością czekam na kolejną część cyklu.
Akcja osadzona na Kaszubach, małe miasto z duszną atmosferą, pełną tajemnic. Opanowane zmową milczenia i ogólnego przyzwolenia na zło, toczące miasto od dziesiątków lat. Czy kaszubskie upiory dadzą się pokonać?
Modny ostatnio temat, wzbudzający wiele emocji, może wreszcie zaczniemy patrzeć uważniej wokół siebie i słuchać, tak by słyszeć zło grasujące wśród nas. Nie możemy dawać przyzwolenia na zło. Kiedy wreszcie, jako społeczeństwo, zrozumiemy, że od nas przede wszystkim zależy skuteczność tej walki.
Z niecierpliwością czekam na kolejną część cyklu.
× 16
|
link
|
Przeczytane
Po słynnej sprawie Skalpela, Leopold Bilski został zesłany do prokuratury w Kartuzach. Nie jest z tego faktu zadowolony.
Tymczasem Anna Górska zostaje asesorem w sopockiej prokuraturze. Ma się zająć sprawą zaginięcia 13-letniej dziewczynki. Trop wiedzie do Kartuz.
Do miasteczka wprowadza się/powraca Julia Sarman z 7-letnim synkiem Piotrusiem. Niedługo potem jej syn zostaje porwany.
Przed paroma laty w kaszubskim lesie myśliwy znalazł zwłoki chłopca z uciętą głową lecz ktoś postarał się o to by sprawę wyciszono.
Nie wiem jak to się stało ale ta część wydaje się jeszcze lepsza niż pierwsza, choć i tamta bardzo mi się podobała. Autorka pisze lekko z ogromną pewnością tego co chce przekazać, czuć to w każdym zdaniu, na dodatek posiada tę niezwykłą umiejętność przykucia uwagi. Kolejnym plusem jest małomiasteczkowa atmosfera, którą uwielbiam we wszystkich powieściach. Oj Bielskiemu nie będzie łatwo się tu zaklimatyzować. Wszyscy się znają i są w jakiś sposób ze sobą spowinowaceni. Oczywiście kreacja postaci bez zarzutu, mamy kilka starych twarzy lecz i nowe, intrygujące jednostki, zwłaszcza Julię. To zagadkowa kobieta o tajemniczej przeszłości.
Podoba mi się to, że tak naprawdę nie ma tu jednego głównego bohatera, jest kilka bardzo ważnych postaci wokół których skupiona jest cała uwaga. Świetnie skonstruowana sieć powiązań, wydarzeń i wątków. Czekam na kolejne odcienie zła.
Tymczasem Anna Górska zostaje asesorem w sopockiej prokuraturze. Ma się zająć sprawą zaginięcia 13-letniej dziewczynki. Trop wiedzie do Kartuz.
Do miasteczka wprowadza się/powraca Julia Sarman z 7-letnim synkiem Piotrusiem. Niedługo potem jej syn zostaje porwany.
Przed paroma laty w kaszubskim lesie myśliwy znalazł zwłoki chłopca z uciętą głową lecz ktoś postarał się o to by sprawę wyciszono.
Nie wiem jak to się stało ale ta część wydaje się jeszcze lepsza niż pierwsza, choć i tamta bardzo mi się podobała. Autorka pisze lekko z ogromną pewnością tego co chce przekazać, czuć to w każdym zdaniu, na dodatek posiada tę niezwykłą umiejętność przykucia uwagi. Kolejnym plusem jest małomiasteczkowa atmosfera, którą uwielbiam we wszystkich powieściach. Oj Bielskiemu nie będzie łatwo się tu zaklimatyzować. Wszyscy się znają i są w jakiś sposób ze sobą spowinowaceni. Oczywiście kreacja postaci bez zarzutu, mamy kilka starych twarzy lecz i nowe, intrygujące jednostki, zwłaszcza Julię. To zagadkowa kobieta o tajemniczej przeszłości.
Podoba mi się to, że tak naprawdę nie ma tu jednego głównego bohatera, jest kilka bardzo ważnych postaci wokół których skupiona jest cała uwaga. Świetnie skonstruowana sieć powiązań, wydarzeń i wątków. Czekam na kolejne odcienie zła.
× 12
|
link
|
Przeczytane
Czerń to współczesny kryminał policyjny, którego fabuła umiejscowiona została w pewnym kaszubskim miasteczku.
Jeżeli ktoś czytał pierwszą część Kolorów Zła. Czerwień ten z całą pewnością sięgnie po kolejną część. Jeżeli pierwsza część była „petardą kryminalną” to ta druga jest kumulacją takich petard.
Kto czytał pierwszą część, ten z pewnością poznał już dwoje głównych bohaterów, czyli prokuratora Leopolda Bilskiego i Annę Górską.
Autorka przeprowadza czytelnika przez wiele lat, zaczynając mocnym akcentem kryminalnym od roku 2008, poprzez rok 2014, w którym umiejscowiony został wątek główny powieści, zatrzymując treść w 1986, 2004, 1982 i 1976 roku. Powrót wspomnieniowy do wcześniejszych lat bardzo realistycznie przenosi czytelnika w tamte czasokresy, z drobiazgowymi opisami nie tylko Sopotu i jego środowisk, miejsc i ludzi.
Fabuła przedstawiona została kilku torowo, co nie świadczy o tym, że opisywane zdarzenia nie łączyły się w całość. Autorka w zaskakująco tajemniczy sposób łączy ze sobą fakty mające miejsca nawet na przełomie kilkunastu lat.
W niesamowicie zagadkową i brutalną w swoim przekazie intrygę kryminalną wpleciony zostaje pięknie opisany region kaszubski z jego krajobrazem, stolicą Kaszub, czyli Kartuzami i ludźmi mieszkającymi w jednej z kaszubskich miejscowości, którzy znają się dobrze i potrafią świetnie bawić się podkreślając swoją przynależność. Piękna tego regionu nie jest w stanie przesłonić n...
× 6
| Komentarze (1)
|
link
|
@o_mamo_i_corko
2020-05-07
9
/10
Kiedy dowiedziałam się, że "Czerwień" będzie miała swoją kontynuację, zastanawiałam się którego bohatera będzie ona dotyczyła, bo typów miałam kilka. Już samo to pokazuje, jak autorka szczegółowo i drobiazgowo podchodzi do swoich dzieł - nie ma tam jednego, głównego bohatera, który odstawałby od reszty, ale kilku z nich jest równie ważnych dla całości fabuły. I to jest genialne!
Ale przejdźmy do konkretów. Okazało się, że w "Czerni" będziemy mogli śledzić dalsze losy prokuratora Leopolda i jego byłej asystentki Ani. Co wcale nie oznacza, że będzie sielsko i anielsko, bo Leopold po wcześniejszych wydarzeniach został wysłany do pracy w rejonowej prokuraturze w niewielkich Kartuzach, a Anna została w Sopocie, wspinając się powoli po szczeblach kariery. Młodej kobiecie zostaje przydzielona sprawa zaginięcia trzynastoletniej Amelii. Co dziwne tym faktem nie za bardzo przejęła się rodzina dziewczynki, uznając, że to wybryk spowodowany nastoletnim buntem. Czytelnik w międzyczasie poznaje również losy Julii i jej siedmioletniego synka, którzy sprowadzili się do Kartuz z USA. Wydawać by się mogło, że nic ich nie łączy z nastolatką z Sopotu, ale jak zawsze w książkach Sobczak, rzeczywistość zaskakuje.
Jestem oczarowana tym, jak utkana jest cała fabuła. Jak już wspomniałam, brak tam wyrazistego głównego bohatera, podobnie jak w życiu - przecież w realnym świecie nie jest tak, że jedna tylko osoba gra pierwsze skrzypce, a...
Ale przejdźmy do konkretów. Okazało się, że w "Czerni" będziemy mogli śledzić dalsze losy prokuratora Leopolda i jego byłej asystentki Ani. Co wcale nie oznacza, że będzie sielsko i anielsko, bo Leopold po wcześniejszych wydarzeniach został wysłany do pracy w rejonowej prokuraturze w niewielkich Kartuzach, a Anna została w Sopocie, wspinając się powoli po szczeblach kariery. Młodej kobiecie zostaje przydzielona sprawa zaginięcia trzynastoletniej Amelii. Co dziwne tym faktem nie za bardzo przejęła się rodzina dziewczynki, uznając, że to wybryk spowodowany nastoletnim buntem. Czytelnik w międzyczasie poznaje również losy Julii i jej siedmioletniego synka, którzy sprowadzili się do Kartuz z USA. Wydawać by się mogło, że nic ich nie łączy z nastolatką z Sopotu, ale jak zawsze w książkach Sobczak, rzeczywistość zaskakuje.
Jestem oczarowana tym, jak utkana jest cała fabuła. Jak już wspomniałam, brak tam wyrazistego głównego bohatera, podobnie jak w życiu - przecież w realnym świecie nie jest tak, że jedna tylko osoba gra pierwsze skrzypce, a...
× 6
|
link
|
Przeczytane
Czy też po przeczytaniu pierwszej rewelacyjnej części jakiejś serii, macie obawy, że w drugiej autor może nie sprostać Waszym oczekiwaniom? Że pomysł na fabułę będzie słabszy i całość trochę na siłę, by tylko zaspokoić popyt? Takie obawy miałam przed przeczytaniem "Czerni". Czy uzasadnione?
Już od początku powieść budzi silne emocje, bo dotyczy krzywdy dzieci. W sielankowej kaszubskiej miejscowości, w której niewiele się dzieje, znika trzynastoletnia dziewczynka i siedmioletni chłopiec. Sprawę prowadzą, znani nam z pierwszej części, prokurator Leopold Bilski wraz z asesorem Anną Górską. Po początkowym braku tropów, wątki zaczynają się mnożyć kierując nasze i prokuratorskie kroki w różne strony. Sięgamy w przeszłość, by zyskać pełen obraz miasteczka, w którym każdy wie wszystko o każdym, ale obowiązuje zmowa milczenia. Miasteczka, które oplata sieć powiązań, a ręka rękę myje.
Autorka zwraca uwagę na specyfikę małych miejscowości z jej zamkniętą społecznością, na problemy i tragedie zamiatane pod dywan. Nie boi się poruszać tematów kontrowersyjnych i bolesnych, ze szczególnym naciskiem na krzywdę dzieci, fizyczną i psychiczną. Krzywdę wyrządzaną w miejscach, w których powinny czuć się bezpieczne, przez osoby darzone przez nie miłością, zaufaniem i szacunkiem. Krzywdę, którą noszą w sobie, odarte z niewinności i dzieciństwa, bezsilne.
Tło społeczne i rozwinięty wątek obyczajowy połączony z fascynującą sprawą kryminalną i realnymi bohaterami sprawi...
Już od początku powieść budzi silne emocje, bo dotyczy krzywdy dzieci. W sielankowej kaszubskiej miejscowości, w której niewiele się dzieje, znika trzynastoletnia dziewczynka i siedmioletni chłopiec. Sprawę prowadzą, znani nam z pierwszej części, prokurator Leopold Bilski wraz z asesorem Anną Górską. Po początkowym braku tropów, wątki zaczynają się mnożyć kierując nasze i prokuratorskie kroki w różne strony. Sięgamy w przeszłość, by zyskać pełen obraz miasteczka, w którym każdy wie wszystko o każdym, ale obowiązuje zmowa milczenia. Miasteczka, które oplata sieć powiązań, a ręka rękę myje.
Autorka zwraca uwagę na specyfikę małych miejscowości z jej zamkniętą społecznością, na problemy i tragedie zamiatane pod dywan. Nie boi się poruszać tematów kontrowersyjnych i bolesnych, ze szczególnym naciskiem na krzywdę dzieci, fizyczną i psychiczną. Krzywdę wyrządzaną w miejscach, w których powinny czuć się bezpieczne, przez osoby darzone przez nie miłością, zaufaniem i szacunkiem. Krzywdę, którą noszą w sobie, odarte z niewinności i dzieciństwa, bezsilne.
Tło społeczne i rozwinięty wątek obyczajowy połączony z fascynującą sprawą kryminalną i realnymi bohaterami sprawi...
× 6
|
link
|
"Czerń" Sobczak to drugi tom cyklu "Kolory zła". Pierwszy pt. "Czerwień" swoją premierą miał niecały rok temu i zbierał bardzo entuzjastyczne opinie. Ja nie byłam nim aż tak zachwycona, chociaż nie ukrywam, że czytało mi się go dobrze. Czułam jednak, że autorkę stać na więcej. I nie pomyliłam się! Sobczak w "Czerni" nie tylko poprawiła swój warsztat literacki, ale nadała swoim bohaterom głębi, wyciągnęła z miejscowości, w której dzieje się akcja ile tylko się dało, osadziła historię w prawdziwych wierzeniach tamtego regionu i oczywiście poruszyła ważny, trudny temat krzywdzenia i zbrodni na dzieciach. „Czerń” to powieść dopracowana, głęboka i poparta solidnym researchem. To kryminał napisany zdecydowanie pod mój gust, mocny, przemyślany i głęboki! Najmocniej polecam!
× 6
|
link
|
Przeczytane
#103 @malgorzataoliwiasobczak @wydawnictwo_wab słuchałam dzięki @empikgo
"Czerń" to druga część wspaniałej serii: Kolory zła..
Czytaliście "Czerwień"? Lepiej to nadróbcie 😍 W tej części mamy możliwość śledzenia dalszych losów prokuratora Leopolda Bilskiego. Tym razem Leopold zostaje zesłany do prokuratury w Kartuzach. Od 10 lat w tym rejonie nie było uprowadzeń dzieci... Tylko czy to są aktualne dane? Czy może ktoś tuszuje sprawy porwań? 13 letnia Amelia Stępień zaginęła... Uciekła sama? Czy może ktoś ją porwał i popsuł statystyki miasta? 7 letni Piotruś razem ze swoją mamą Julią poszli na festyn dożynkowy. Dobrze się bawili. Po jakimś czasie Julia zobaczyła mężczyznę z bliznami i zaczęła się bać. Powiedziała synkowi, że już wracają do domu. Chłopiec biegł do domu, mama znacznie wolniej...tajemniczy mężczyzna także szedł w tym samym kierunku. Nagle... Piotruś zniknął... nigdzie go nie ma...Policja, prokurator Bilski poszukują chłopca... Wyparował...Kolejne dziecko, które w krótkim czasie zaginęło w Kartuzach...
Do sprawy Amelii wkracza znana nam prokurator Anna Górska. Była dziewcz Leopolda Bilskiego.
Jaką mroczną tajemnicę ukrywają mieszkańcy Kartuz? Czy dzieci odnajdą się żywe? Jakie tajemnice ukrywa Julia? Czy jej mama ma coś wspólnego z porwaniem Piotrusia?
Książka wciąga od pierwszych stron 😍 Akcja rozgrywa się powoli. Za dużo jest opisów. Co nie zmienia faktu, że powieść jest wspaniała. Idealne dopasowanie postaci - bardzo dobrze przed...
"Czerń" to druga część wspaniałej serii: Kolory zła..
Czytaliście "Czerwień"? Lepiej to nadróbcie 😍 W tej części mamy możliwość śledzenia dalszych losów prokuratora Leopolda Bilskiego. Tym razem Leopold zostaje zesłany do prokuratury w Kartuzach. Od 10 lat w tym rejonie nie było uprowadzeń dzieci... Tylko czy to są aktualne dane? Czy może ktoś tuszuje sprawy porwań? 13 letnia Amelia Stępień zaginęła... Uciekła sama? Czy może ktoś ją porwał i popsuł statystyki miasta? 7 letni Piotruś razem ze swoją mamą Julią poszli na festyn dożynkowy. Dobrze się bawili. Po jakimś czasie Julia zobaczyła mężczyznę z bliznami i zaczęła się bać. Powiedziała synkowi, że już wracają do domu. Chłopiec biegł do domu, mama znacznie wolniej...tajemniczy mężczyzna także szedł w tym samym kierunku. Nagle... Piotruś zniknął... nigdzie go nie ma...Policja, prokurator Bilski poszukują chłopca... Wyparował...Kolejne dziecko, które w krótkim czasie zaginęło w Kartuzach...
Do sprawy Amelii wkracza znana nam prokurator Anna Górska. Była dziewcz Leopolda Bilskiego.
Jaką mroczną tajemnicę ukrywają mieszkańcy Kartuz? Czy dzieci odnajdą się żywe? Jakie tajemnice ukrywa Julia? Czy jej mama ma coś wspólnego z porwaniem Piotrusia?
Książka wciąga od pierwszych stron 😍 Akcja rozgrywa się powoli. Za dużo jest opisów. Co nie zmienia faktu, że powieść jest wspaniała. Idealne dopasowanie postaci - bardzo dobrze przed...
× 5
|
link
|
Przeczytane
Drugi tom serii Kolory Zła, w której spotykamy prokuratorów Leopolda Bilskiego i Annę Górską. Dosadny, mroczny kryminał, w którym przeszłość ma duży wpływ na bieżące wydarzenia.
Leopold, rozpoczyna właśnie pracę w Kartuzach, do których został skierowany w ramach degradacji, z Sopotu. Nie bardzo odnajduje się w nowym miejscu. Boleśnie odczuwa zesłanie, nowi współpracownicy mu nie ufają, a pierwszą noc spędza na podłodze z powodu rozpadającego się łóżka w mieszkaniu.
-
Do Kartuz przybywa też Julia Sarman. Kobieta wraca w rodzinne strony po długoletnim pobycie w Nowym Jorku, wraz ze swoim siedmioletnim synem- Piotrusiem. Oboje wprowadzają się do malowniczo położonego, nad jeziorem, domku, gdzie mają od tej pory wieść spokojne życie, na uboczu.
-
Niestety podczas zabawy dożynkowej Piotruś ginie, a śledztwo w tej sprawie prowadzi właśnie Bilski. Okazuje się również, że do śledczego dołącza Anna, którą do Kartuz sprowadza śledztwo w sprawie zaginięcia 13-letniej dziewczynki. Na jaw wychodzą też informacje o innych zaginięciach dzieci, która miały miejsce w okolicy, w przeszłości.
Całość dodatkowo owiana jest zmową milczenia okolicznych mieszkańców, na których duży wpływ mają miejscowe wierzenia i zabobony.
-
Tematy tabu, ciemne fragmenty przeszłości mieszkańców, retrospekcje rzucające światło na bieżące wydarzenia oraz trudne zagadnienia - to wszystko znajdziecie w "Czerni". Ta historia wciąga ogro...
× 5
|
link
|
Przeczytane
Czerń to druga część trylogii Kolory Zła i chyba klątwa drugiego tomu tym razem nie zadziałała. Fakt faktem, nie czytałam pierwszej części (ale nadrobię), mimo tego bez problemu odnalazłam się w tej powieści.
To na pewno nie jest delikatny kryminał. To z jednej strony żmudne śledztwo, które zdaje się, nie ruszać z miejsca, a z drugiej strony korupcja, zaściankowość i wiejskie zabobony. Autorka bardzo sprawnie połączyła takie trochę standardowe elementy tego gatunku i powstała powieść mroczna, trochę psychologiczna, ale na pewno nie schematyczna i przewidywalna. Powieść jest dobrze napisana, trochę w takim "męskim" stylu. Nie ma tutaj miłostek czy romansu, tylko trudna droga do odkrycia prawdy. Zaginięcia dzieci to zawsze temat, który będzie oddziałowywał na naszą psychikę i autorka wykorzystała ten motyw.
Możemy czuć się trochę wodzeni za nos, dużo bohaterów, miejsc, niewyjaśnione sprawy sprzed lat nie pozwolą nam "przelecieć" przez książkę bezmyślnie. To nie jest lekka powieść, bo wymaga od nas skupienia, jednak wciąga i niedaje się odłożyć. Wystarczyły dwa wieczory, żeby odkryć kto stoi za porwaniami dzieci. Książka jako całość, bardzo mi się podobała, ale jest jedno "ale". Totalnie nie pasuje mi ta osoba odpowiedzialna za złe rzeczy, ale to już mój problem.
To na pewno nie jest delikatny kryminał. To z jednej strony żmudne śledztwo, które zdaje się, nie ruszać z miejsca, a z drugiej strony korupcja, zaściankowość i wiejskie zabobony. Autorka bardzo sprawnie połączyła takie trochę standardowe elementy tego gatunku i powstała powieść mroczna, trochę psychologiczna, ale na pewno nie schematyczna i przewidywalna. Powieść jest dobrze napisana, trochę w takim "męskim" stylu. Nie ma tutaj miłostek czy romansu, tylko trudna droga do odkrycia prawdy. Zaginięcia dzieci to zawsze temat, który będzie oddziałowywał na naszą psychikę i autorka wykorzystała ten motyw.
Możemy czuć się trochę wodzeni za nos, dużo bohaterów, miejsc, niewyjaśnione sprawy sprzed lat nie pozwolą nam "przelecieć" przez książkę bezmyślnie. To nie jest lekka powieść, bo wymaga od nas skupienia, jednak wciąga i niedaje się odłożyć. Wystarczyły dwa wieczory, żeby odkryć kto stoi za porwaniami dzieci. Książka jako całość, bardzo mi się podobała, ale jest jedno "ale". Totalnie nie pasuje mi ta osoba odpowiedzialna za złe rzeczy, ale to już mój problem.
× 5
|
link
|
@kamilaxddd
2020-05-06
9
/10
Przeczytane
Autorka znów zaskoczyła swoich czytelników bardzo pozytywnie!
Akcja toczy się w małej miejscowości na Kaszubach.
Porwane dzieci, znalezione zwłoki i brak sprawcy. Jak wiadomo w małych miejscowościach każdy wszystko o wszystkich wie czy aby
na pewno?
Sprawa łudząco podobna do zdarzeń sprzed kilkunastu lat lecz wtedy wszystko zostało zamiecione pod dywan. Ktoś kogoś krył czy teraz
jest tak samo?
Jeśli jeszcze nie poznaliście pióra autorki to zachęcam do przeczytania Czerwieni i Czerni. Nie zawiedziecie się i miło spędzicie z nimi czas.
Czerń zawładnęła mną już od pierwszych stron. I tak było aż do samego końca. Mam nadzieję,że to nie ostatni kolorzła bo po przeczytaniu
tych dwóch, chce się więcej!
Akcja toczy się w małej miejscowości na Kaszubach.
Porwane dzieci, znalezione zwłoki i brak sprawcy. Jak wiadomo w małych miejscowościach każdy wszystko o wszystkich wie czy aby
na pewno?
Sprawa łudząco podobna do zdarzeń sprzed kilkunastu lat lecz wtedy wszystko zostało zamiecione pod dywan. Ktoś kogoś krył czy teraz
jest tak samo?
Jeśli jeszcze nie poznaliście pióra autorki to zachęcam do przeczytania Czerwieni i Czerni. Nie zawiedziecie się i miło spędzicie z nimi czas.
Czerń zawładnęła mną już od pierwszych stron. I tak było aż do samego końca. Mam nadzieję,że to nie ostatni kolorzła bo po przeczytaniu
tych dwóch, chce się więcej!
× 4
|
link
|
Przeczytane
Bardzo podoba mi się styl pisania Autorki, płynność języka i rozbudowana warstwa obyczajowa. Jednak czytając „Czerń” co chwila kołatało mi się z tyłu głowy „ale to już było”. Trochę mi to przypomina Mortkę, trochę Szackiego, a pewnie po drodze masę innych książek. Choć nie można przyczepić się do pomysłu na fabułę, to do wysokiej oceny nie wystarczy rzucenie kontrowersyjnego, oburzającego i bardzo smutnego tematu (pedofilii). Wydaje mi się też, że mało prawdopodobne jest, żeby prokurator w Polsce co rusz trafiał na sprawy seryjnych morderców…
Podsumowując – czytało się przyjemnie, ale nic poza tym. Kolejny kryminał, o którym za kilka tygodni nie będę potrafiła powiedzieć za dużo, bo zmył mi się z innymi.
Podsumowując – czytało się przyjemnie, ale nic poza tym. Kolejny kryminał, o którym za kilka tygodni nie będę potrafiła powiedzieć za dużo, bo zmył mi się z innymi.
× 4
|
link
|
Przeczytane
W ostatnim czasie upewniłam się, że najbardziej optymalne są dla mnie historie rozciągnięte na trzy tomy, z których każdy oparty jest na jednej sprawie, a wszystkie połączone są głównymi bohaterami. Taką właśnie trylogią są "Kolory zła" Małgorzaty Oliwii Sobczak.
"Czerń" to druga jej część. Spotykamy znanych już bohaterów w nowych dla nich rolach, a miejsce akcji zostaje rozszerzone o Kartuzy. Choć sprawa kryminalna była niezwykle intrygująca, by nie napisać, że najciekawsza ze wszystkich, to najmniej zapadła mi w pamięci. Może zadziadziała tutaj ta słynna klątwa drugiego tomu? Byłoby to wygodne wytłumaczenie, ale myślę, że problem leżał gdzieś indziej.
Męczył mnie nastrój "Czerni". Cała trylogia jest dość ponura, ale w tym tomie prokurator Bilski szczególnie działał mi na nerwy z tym swoim negatywnym nastawieniem. Nie potrafiłam polubić tego bohatera, nie odnalazłam w nim żadnej cechy, która czyniłaby go postacią, o jakiej się pamięta jeszcze długo po lekturze. Trylogia "Kolory zła" będzie mi się już zawsze kojarzyć ze świetnymi intrygami kryminalnymi, ale na ich tle bohaterowie wypadają jeszcze bardziej blado. Nie rozumiem też, dlaczego Leopold i Anna pracują w prokuraturze, a zachowują się jak policjanci, bo przez to sprawiają wrażenie kompletnie niewiarygodnych.
Trzeba zaznaczyć, że w "Czerni" autorka podejmuje bardzo trudną tematykę związaną z krzywdą dzieci i robi to w bardzo adekwatny sposób, z dużym wyczuciem oraz delikatnością. W niektórych momentach...
"Czerń" to druga jej część. Spotykamy znanych już bohaterów w nowych dla nich rolach, a miejsce akcji zostaje rozszerzone o Kartuzy. Choć sprawa kryminalna była niezwykle intrygująca, by nie napisać, że najciekawsza ze wszystkich, to najmniej zapadła mi w pamięci. Może zadziadziała tutaj ta słynna klątwa drugiego tomu? Byłoby to wygodne wytłumaczenie, ale myślę, że problem leżał gdzieś indziej.
Męczył mnie nastrój "Czerni". Cała trylogia jest dość ponura, ale w tym tomie prokurator Bilski szczególnie działał mi na nerwy z tym swoim negatywnym nastawieniem. Nie potrafiłam polubić tego bohatera, nie odnalazłam w nim żadnej cechy, która czyniłaby go postacią, o jakiej się pamięta jeszcze długo po lekturze. Trylogia "Kolory zła" będzie mi się już zawsze kojarzyć ze świetnymi intrygami kryminalnymi, ale na ich tle bohaterowie wypadają jeszcze bardziej blado. Nie rozumiem też, dlaczego Leopold i Anna pracują w prokuraturze, a zachowują się jak policjanci, bo przez to sprawiają wrażenie kompletnie niewiarygodnych.
Trzeba zaznaczyć, że w "Czerni" autorka podejmuje bardzo trudną tematykę związaną z krzywdą dzieci i robi to w bardzo adekwatny sposób, z dużym wyczuciem oraz delikatnością. W niektórych momentach...
× 3
|
link
|
Przeczytane
Mocna i wstrząsająca historia, która mogła wydarzyć się naprawdę...
× 3
|
link
|
Przeczytane
Prokurator Leopold Bilski po głośnej sprawie seryjnego mordercy o pseudonimie Skalpel zostaje zesłany z Sopotu do Kartuz. Niestety swoją degradację traktuje jak potwarz. Tymczasem Ania Górska rozpoczyna pracę jako asesor prokuratorski. Jej pierwszą sprawą zostaje zaginięcie trzynastoletniej dziewczynki, która już nie po raz pierwszy uciekła z domu. Jednak jej aktualne zaginiecie, staje się dużo poważniejsze, a tropy prowadzą do Kartuz, gdzie znika chłopiec, a sprawą zajmuje się Bilski. Czy te dwie sprawy coś ze sobą łączy?
Po tym, jak Czerwień przeczytałam trzy lata temu, powróciłam do tej serii za sprawą ekranizacji pierwszego tomu. Nadal uważam, że jest to dobra seria, ale jednak druga część cyklu Kolory zła podobała mi się znacząco mniej. Dlaczego? Czerwień na tamten to był kryminał, który zmiótł mnie z planszy. W przypadku Czerni liczyłam na to samo. Niestety nie do końca się to udało. Gdybym miała wskazać jedną rzecz, która wpłynęła na odbiór książki, chyba nie potrafiłabym. Po prostu, podczas przeczytania ostatniego zdania w tej powieści, poczułam przeogromny niedosyt. Główna bohaterka od samego początku nie przypadła mi do gustu, Leopold był cieniem samego siebie. Cieszę się, że autorka zdecydowała się poruszyć temat molestowania dzieci, zrobiła to, jak najtaktowniej się dało. Jednak nie zmienia to faktu, że coś mnie zatrzymywało, by oddać się w pełni tej historii, dlatego oceniam ją 7/10, bo choć historia mnie nie porwała, doceniam warsztat autorki i wiem, że...
Po tym, jak Czerwień przeczytałam trzy lata temu, powróciłam do tej serii za sprawą ekranizacji pierwszego tomu. Nadal uważam, że jest to dobra seria, ale jednak druga część cyklu Kolory zła podobała mi się znacząco mniej. Dlaczego? Czerwień na tamten to był kryminał, który zmiótł mnie z planszy. W przypadku Czerni liczyłam na to samo. Niestety nie do końca się to udało. Gdybym miała wskazać jedną rzecz, która wpłynęła na odbiór książki, chyba nie potrafiłabym. Po prostu, podczas przeczytania ostatniego zdania w tej powieści, poczułam przeogromny niedosyt. Główna bohaterka od samego początku nie przypadła mi do gustu, Leopold był cieniem samego siebie. Cieszę się, że autorka zdecydowała się poruszyć temat molestowania dzieci, zrobiła to, jak najtaktowniej się dało. Jednak nie zmienia to faktu, że coś mnie zatrzymywało, by oddać się w pełni tej historii, dlatego oceniam ją 7/10, bo choć historia mnie nie porwała, doceniam warsztat autorki i wiem, że...
× 2
|
link
|
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Być może to zbieg okoliczności, ale na płaszczyźnie przestępczej nie ma przypadku, są jedynie tropy kształtujące mapę zbrodni.”
/237ebf6236130fda9bcad8edc714572c/n/malgorzata-oliwia-sobczak "Małgorzata Oliwia Sobczak")
“Dyscyplina… tak, bez dyscypliny w domu
jeszcze żaden porządny katolik nie wyrósł.”
“(...) czasami jednoznaczne tropy są najmniej znaczące.”
“Czasami się wydaje, że to, co się wydaje, naprawdę jest.”
“Zawsze gdy poznawał nową osobę, natychmiast przeprowadzał jej psychologiczną ocenę. Szkicował w myślach charakterystykę, którą uzupełniał przy kolejnych spotkaniach. ”
Pozostałe książki z cyklu
/2202f372-d18a-478e-857f-605bc2e6ec48/n/czerwien)
Czerwień
Małgorzata Oliwia Sobczak
7.6/10
W połowie lat 90. w Sopocie dochodzi do tajemniczej zbrodni… Ginie dziewczyna, a jej ciało zostaje p...
/1b1f3b92-0b8e-4bb7-9e27-28eb439d1264/n/biel)
Biel
Małgorzata Oliwia Sobczak
7.6/10
Pewnego zimowego poranka z okna sopockiej kamienicy skacze studentka prawa. Ślady na jej ciele wska...
/04e15fc3c9c9dd6af3a5854280fd1d1d/n/zolc)
Żółć
Małgorzata Oliwia Sobczak
7.8/10
Sopot. W wynajmowanym mieszkaniu odnalezione zostają zwłoki mężczyzny z podciętymi żyłami. Ślady kr...
