Tryptyk

Jest mroczno. Ciemno. Brudno. Niekiedy obrzydliwie. Bardzo, bardzo drastycznie. Nawet dla osób przyzwyczajonych do książek sensacyjnych bywa odrzucająco.
Ale pod względem sensacyjnym jest świetnie. Kilka razy patrzyłam z niedowierzaniem czy faktycznie dobrze zrozumiałam, bo jak to? Jak to możliwe? Możliwe, możliwe. Trzeci szok jest już bardziej prawdopodobny, bo czytelnik się przyzwyczaja. I na dodatek zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że im dalej tym będzie lepiej. I jednocześnie gorzej.
To brutalny obrazek czarnego i szarego światka. Dziwki, prostytutki, sutenerzy, alfonsi, gliniarze z pełnym bagażem okrucieństwa i skurwysy…ństwa o jakim nawet człowiekowi się nie śniło.
Dla mnie najcięższe była ta czerń i szarośc. W zasadzie „dobrych” jak na lekarstwo. Bo jak nawet jest jeden, no może dwóch, a niechby i czterech, to każdy z nich ma przeszłość tak traumatyczną, że starczyłoby na niejeden cykl sensacyjny. Życie obdarte ze złudzeń. Najbardziej optymistyczny może być fakt, że jednak jest ta czwórka, która żyje. Żyje i walczy, ze sobą, ze światem, ale niekiedy z podniesioną głową.
Nie wiem czy można zrozumieć zachowania bohaterów. Nie wiem czy można ich polubić. Ale trudno ich zignorować. Trudno przejść obok nich obojętnie. Bardzo wyraziści, bardzo przekonujący, i bardzo smutni.
Książka warta, mocno warta przeczytania. I podejrzewam, że sięgnięcia po dalsze części. Jak nie przeczytam historii Sary zaczynającej się w Zaślepieniu, tak ten cykl planuję. Może t...

Zdziwiłam się jakie komentarze tu widzę (właściwie tylko jeden). Według mnie książka jest naprawdę bardzo dobra. Momentami nie mogłam usiedzieć tak drżałam z emocji. Polecam i nie wahajcie się przed jej przeczytaniem! Sami zobaczycie, że warto. Ja sama dodaję do ulubionych.

Trochę mi się dłużyła, momentami była po prostu nudna. Jak na thriller słaba.