Dlatego kłamaliśmy

Karin Slaughter uważana jest za jedną z najodważniejszych autorek thrillerów , dbającą o szczegóły i nazywanie emocji. Po przeczytaniu tej powieści rozumiem tę opinię i w pełni zgadzam się z nią.
Ośrodek wypoczynkowy położony w górach , niby taki sam jak wiele innych , a jednak ile kryje w sobie mroku , bolesnych tajemnic i czarnych charakterów. I jeszcze zbrodnia , okrutna i niewyobrażalna. Inna od wszystkich . Przerażająco niezrozumiała i mroczna.
I ta wciąż przewijająca się refleksja i pytanie retoryczne : ile może znieść człowiek pozostawiony sam sobie , pozbawiony wsparcia , wykorzystywany i krzywdzony. Mimo , że rozpada się na kawałki , to jednak walczy do końca. I nie tylko o siebie. Taka jest Mercy McAlpine - kobieta naznaczona trudną przeszłością.
Na podkreślenie zasługuje wartka akcja tej znakomitej powieści oraz to , w jak misterny sposób autorka wodzi czytelnika za nos. Już wydaje Ci się , że wiesz, obstawiasz , typujesz kto jest mordercą, a jednak wciąż się mylisz. Napięcie i emocje pozostają na granicy wytrzymałości. I jeszcze to pytanie , które gdzieś pojawia się w tle , na przekór tytułowi książki : dlaczego kłamaliście ?
Polecam tę perfekcyjnie napisaną powieść.

Karin Slaughter lubi odziewać swoje kryminały w dużą dawkę wątków obyczajowych. W tej książce nie jest inaczej, a ja to lubię.

Trent i Sara zamierzają spędzić swój miesiąc miodowy w rodzinnym ośrodku McAlpin Lodge, jednak ich romantyczna sielanka kończy się w chwili gdy znajdują umierającą menadżerkę ośrodka, Mercy. Ta para nie potrafi oddać sprawy w ręce miejscowych, chcą znaleźć mordercę i to jak najszybciej.

Przeczytałam tę powieść jakiś czas temu i do dziś mam w głowie obraz tej rodziny. Oni wszyscy to jak psujące się od środka owoce. Ogrom zepsucia, brutalności i manipulacji po prostu mnie przytłoczył. Obudziła się moja wewnętrzna niezgoda na takie postępowanie, na los jaki spotkał Mercy.
Balansowałam na granicy złości i rozpaczy, wszystko krzyczało we mnie nie chcę by tak to się skończyło. Tylko czy może być w takiej sytuacji jakaś namiastka nadziei?
Poruszająca, wciągająca, emocjonująca!!!

Mogę Wam powiedzieć, że #wartojakpieron , ta książka łapie w swoje sidła i trzyma w nich nawet długo po lekturze.

,,Wtem nocne powietrze przeszył ostry, donośny krzyk."
,,Łącznie na terenie kompleksu przebywało osiemnaście osób. Krzyknąć mogła każda z nich."

Kilka lat temu zaczęłam się wczytywać w pióro autorki i już wtedy wiedziałam, że natrafiłam na kogoś, kogo książki nigdy sobie nie odmówię. We wszystkich kryminałach czy thrillerach mamy przeważnie pokazane jedną stronę, albo medyczną albo policyjną. Karin Slaughter stworzyła niesamowitą parę, która wypełnia się z każdej strony. Poznajemy Willa, który jest bystrym człowiekiem, lecz ze skrzywdzoną przeszłością. Co dokładnie się u niego wydarzyło poznamy w opowieści. Obecnie jest policjantem i broni sprawiedliwości. Oczywiście sam nie ma się za ideał, my wiemy z czym sobie radzi i z czym ma problemy. Jednak instynkt nie zawodzi go nigdy. Takim idealnym dopełnieniem jest miłość jego życia o imieniu Sara, która jest lekarzem sądowym. W momencie styczności z trupem oboje łapią swoje tropy, ona podpowiada mu prawdopodobną przyczynę zgonu, on na tej podstawie szuka winnego zbrodni. Obecnie historia rozpoczęła się przedstawieniem ich, co splatało się z treścią, oraz miłosnym uniesieniem, które przerwał głośny krzyk, a później wezwanie pomocy. Żadne z nich nie zastanawia się nad konsekwencjami, ich instynkty nakazują im zawsze nieść pomoc. Tutaj zanim postać wydała ostatnie tchnienie, przekazała ważne informacje. Później zastanawiałam się czy od razu on spełni jej prośbę, lecz nie dane mi było od razu tego doświadczyć, gdyż ...