Tatarka

Nastawiłam się na świetną, odprężającą lekturę, w sam raz na zakończenie urlopu. Co dostałam? Naiwną historię, bezbarwnych bohaterów, zero emocji, chociaż właściwie nie, emocje były - złość, jak można tak schrzanić fajną historię? Bo to naprawdę mogła być świetna lektura. Niestety, autorce zabrakło warsztatu, żeby ten temat w pełni wykorzystać. Do Pani Renaty na pewno nie wrócę.

Na zakończenie 2017 roku zdecydowałam zaznajomić się z twórczością rodzimej autorki - Pani Renaty Kosin. Rozpatrując kilka potencjalnych lektur zdecydowałam się na "Tatarkę" i muszę przyznać, że był to rewelacyjny wybór. Powieść dosłownie mnie oczarowała i jestem pewna, że niebawem sięgnę po kolejną historię opowiedzianą przez panią Renatę, a mam w czym wybierać...

"Tatarka" to klimatyczna opowieść o niesamowitych kobietach, zatajonej przeszłości i rodzinnych tajemnicach, które prowadzą wprost do polskich Tatarów zamieszkałych po dziś dzień na Podlasiu w okolicach Kruszynian, Bohonik i Supraśla. Powieść dosłownie zaczarowała mnie od pierwszej strony i z żalem żegnałam się z bohaterami tej przesympatycznej historii.

Ksenia przebywając w rodzinnym dworku w Bujanach pragnie poznać dotąd niezbadaną i owianą milczeniem przeszłość swojego przodka - pradziadka Ignacego, który jak głoszą rodzinne przekazy mógł się wywodzić z rodu polskich Tatarów. Sprawa jest o tyle skomplikowana, że Ignacy wiele lat temu sam próbował dotrzeć do prawdy, ale mu się to nie udało. Nikt z żyjących nie znał jego biologicznych rodziców, a i dzieciństwo okryte było mgłą niepamięci. Tymczasem po latach jego prawnuczka Ksenia odnajduje w pobliskich Kruszynianach ślady dawnej przeszłości, która odkrywa przed nią kolejne tajemnice. Dążenie do prawdy prowadzi ją do tatarskiej zagrody w Kruszynianach, gdzie bohaterka odnajduje stare zdjęcie kobiety bliźniaczo do niej podobnej...

Kim je...