Uśmiech anioła

„Nigdy nie jest za późno na naprawienie błędów. Nawet gdy minęło sporo czasu”.

Oskar i Katia są ze sobą od wielu lat, ostatnio jednak przechodzą dość poważny kryzys. Mężczyzna, postępując w zgodzie ze swoimi przekonaniami, proponuje rozstanie, ma nadzieję, że w ten sposób ocali przyjaźń. Katia zupełnie nie podziela jego przekonań, jego postępowanie boli, ale przyjmuje i akceptuje jego decyzję. Katia pomimo mocno odczuwalnej tęsknoty, postanawia z podniesioną głową ruszyć do przodu. Znajduje nowe mieszkanie, a nowi sąsiedzi nie pozwalają się jej nudzić. W parku siedmiu aniołów znajduje spokój i ukojenie. Obok mieszkają sympatyczni starsi ludzie. Pan Alojzy początkowo wydaje się oschły i nieprzychylny nowym znajomością, jego żona, Pani Róża szybko zaprzyjaźnia się z Katią. I mały Józek, który bardzo chce uratować swojego przyjaciela. Wszystko zmierza w nowym, dobrym kierunku, jednak Oskar nie daje Katii o sobie zapomnieć. Czyżby żałował swojej decyzji?

Upływ czasu, przyzwyczajenie, szara codzienność powodują, że miłość się kończy, powszechnieje. Brak szczerych rozmów, czułych gestów, wzajemnego dbania o siebie, powodują, że ludzie oddalają się od siebie, miłość nieuchronnie się kończy. Czy tak musi być? Czy można miłość zamienić na przyjaźń? Podjęte decyzje i ich konsekwencje. Wiara i ufność w drugiego człowieka. Tajemnice, pełen uroku i magii motyw aniołów.

Wzruszająca...

Podobno czasem trzeba coś stracić, aby docenić tego wartość.

Ta książka nie jest dla mnie typową powieścią świąteczną chociaż jest w niej śnieg, jest choinka, pachnie pysznymi pierniczkami i jest również ten świąteczny cud. Można to wszystko podpiąć pod powieść świąteczną, ale ja skupiłam się na psychologicznej stronie tej lektury, czyli na związku-przyjaźni Katii i Oskara, oraz na budowaniu relacji Katii z nowymi sąsiadami.

Książka mnie wciągnęła od pierwszych stron i nie ukrywam, że zauroczyła właśnie tą psychologiczną stroną.

Jak wiele można stracić nie doceniając tego co się posiada przekonał się jeden z głównych bohaterów, czyli Oskar, który w pewnym momencie bycia w związku z Katią „odkrył”, że odkochał się w dziewczynie i aby utrzymać z nią dobre relacje postanowił zamienić ich związek w przyjaźń.

Od jakiegoś czasu oddalali się od siebie. Oddalali? Czy po prostu żyjąc nie ze sobą, a obok siebie zaniedbali coś co powinni pielęgnować zamiast zostawiać samemu sobie. Rutyna i przyzwyczajenia do codzienności są największymi wrogami każdego związku. Moim zdaniem nie tylko powinniśmy tolerować wady partnerki/partnera, ale powinniśmy potrafić docenić jej/jego zalety.

Ani Katia ani Oskar w pewnym momencie nie potrafili ogrzać się ogniskiem miłości pozwalając, aby paliło się bez dorzucania do niego szczap emocji i uczuć. A w takim przypadku łatwo to ognisko zgasić. Czy oni ca...

,,Nigdy nie jest za późno, by coś nadrobić".

,,Teraz mi nie uciekniesz, gagatku! Czary-mary i mam cię!"

A czy wy wierzycie w Anioły? Podobno jeśli zaczniemy się nad tym zastanawiać, to jest szansa, że zaczną się pod pewnymi postaciami pojawiać i nam pomagać:-) Z pewnością nie wierzy w nie Oskar, który będąc w idealnym związku zastanawia się nad jego częścią. Wydaje mu się, że przestał odczuwać motylki i nie ukrywa tego przed swoją dziewczyną. Tylko dlaczego rozstał się z nią przed Świętami Bożego Narodzenia?
Katia to kobieta z duszą na ramieniu. Również czuje, że coś się między nimi nie układa, dlatego postanawia zaplanować wyjątkowy czas, by mogli ponownie się do siebie zbliżyć. Nie dochodzi jednak do tego. Po jego smutnych do niej słowach serce pęka jej na pół. Nie daje mu niczego dokończyć, tylko od razu się wyprowadza. Nie wie gdzie zrobili błąd, a do tego wciąż ma w kieszeni piękny prezent, który dla niego kupiła, lecz nie zdążyła mu dać. Przechodząc w parku spostrzega pięknego Anioła. Zaraz obok niego skrada się pewna staruszka, która twierdzi, że są magiczne i potrafią nieść pomoc, kiedy tylko człowiek jej potrzebuje. Wędrując po zakamarkach nieznanej ulicy natrafia na wynajem pokoi i od razu płaci, by móc się wprowadzić. Nie jest to jednak zwykłe miejsce, bowiem niegdyś zniknął tam mały chłopiec. Wieść tą przekazuje jej inny chłopiec, który bardzo za nim tęskni. Katia obiecuje mu pomóc odnaleźć go, choć tak naprawdę nic o nim nie wie. Koleje...

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, a drugie z "Aniołami", poprzednio czytałam książkę "Własny kawałek nieba", która ogromnie mi się podobała, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok "Uśmiechu Anioła". Styl autorki jest niezwykle przyjemny w odbiorze, a historię przez nią pisane czyta się jednym tchem. Pani Renata ma niesamowity dar do tworzenia niezwykle życiowych i wartościowych powieści, ukazując w nich losy niesamowicie realnych bohaterów - z którymi z powodzeniem możemy się utożsamić - mierzących się z trudami dnia codziennego, chcących zaznać jedynie szczęścia i miłości. Tak również było w tym przypadku! Fabuła książki została bardzo ciekawie nakreślona i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie świetnie wykreowani. Historia została przedstawiona z perspektywy obojga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, a tym samym lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Na uznanie zasługują również postaci drugoplanowe, to ogromnie różnorodni bohaterowie, którzy jak się okazuje odgrywają tutaj również istotną rolę i dostarczają czytelnikowi wielu emocji! Każdy z nich ma swoje małe lub większe sekrety, które stopniowo zaczynają wychodzić na światło dzienne, znacząco wpływając na teraźniejszość, pozwalając nam Czytelnikom z zupełnie innej perspektywy spojrzeć na pewne kwestie. Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych i ponadczasowych problemów, które wywołują w czytelniku mieszane odczucia. Pani Renata na pr...

Jak wiele można stracić, nie zdając sobie sprawy z tego co się posiada?

,,Czasami ludzie, widzą to, co chcą zobaczyć".

Oskar widząc że jego związek jest w trakcie rozsypki postanawia ukrócić to co się dzieje i decyduje o rozstaniu z Katią. Jednak chłopak sam nie wie co czuje i chce przyjaźnić się dziewczyną.
Katia bardzo przeżywa rozstanie i postanawia zmienić miejsce zamieszkania.
A to wszystko za sprawą spotkanych przypadkiem w parku aniołów.
Okazuje się że życie nie jest wcale takie złe. A to dzięki starszemu państwu którzy są sąsiadami dziewczyny i wprowadzają światło do jej życia. Jednak jest jeszcze jedna osoba która nie pozwala jej spokojnie zacząć cieszyć się pełnią życia.
Oskar. Który za wszelką cenę chce utrzymać przyjaźń z dziewczyną pomimo tego że ona stara się go unikać aby wyleczyć złamane serce.

,,Los zawsze może się, odwrócić każdemu niezależnie od wieku".

Czy Katii uda się rozpocząć w pełni nowe życie?
Czy Oskar wreszcie zrozumie?

Zacznę od tego że okładka jest śliczna.
Chodź w książce jakoś za bardzo nie czuć świątecznego klimatu pomimo choinki, zapachu pierników, 🤷 to wciąga od pierwszej strony. Według mnie książka jest bardzo pouczająca. Pokazuje jak to łatwo jest zniszczyć coś co budowało się bardzo długo, jak niepielęgnowane uczucia potrafią się zgubić. Fajne w książce pokazane jest też to jak wiele potrafi zdziałać cierpliwość do drugiego człowieka. Katiia pokazała ja w stopniowym...

"Uśmiech anioła" Renaty Kosin to pierwsza świąteczna książka przeczytana w tym sezonie i jak dotąd chyba najlepsza. To opowieść o utraconej miłości, o strachu przed wykonaniem pierwszego kroku i o wierze w szczęśliwe zakończenie. Początkowo nie mogłam "wejść" w tą historię, bo wydawała mi się trochę sztuczna, ale okazało się, że to mylne pierwsze wrażenie.

Bohaterowie początkowo nie wzbudziło mojej sympatii, ale z czasem zaczęli pokazywać swoje inne oblicze i nabierać cech, które czytelnik może odnaleźć również w sobie. Dzięki temu cała historia staje się bliższa sercu i wciągająca.

Książka jest wręcz przepełniona magią (i to w sensie dosłownym), tajemniczością i zimową atmosferą. Choć akcja dzieje się przed Bożym Narodzeniem, wyraźnie czuć świąteczny klimat. Jest śnieg, choinka, pierniczki i światełka. Są marzenia i nadzieja na lepsze jutro. Ale jest też pewna zagadka do rozwikłania i "trudniejszy" wątek. Nie jest to więc kolejna słodko-cukierkowa historyjka o miłości i różnych zbiegach okoliczności dzięki którym para się w sobie zakochuje. To coś więcej, to opowieść, która skłania do refleksji i pozwala zwolnić w tym szalonym i pelnym pośpiechu okresie.