Muszę przyznać, że powrót na Podlasie sprawił mi ogromną radość. Przeszłe wydarzenia wciągnęły mnie bez reszty swoją magią, tajemniczością i... niedopowiedzeniami, które powoli, krok po kroku zaczynają odkrywać przed nami prawdę o historii rodu Śmiałowskich w tamtych odległych już czasach.
Z drugiej strony byłam mocno podekscytowana zdarzeniami bardziej współczesnymi, tymi z lat 90-tych XX wieku, które podziałały na mnie sentymentalnie, niczym piękne wspomnienia z dzieciństwa i wczesnej młodości. Michalina jest tak naprawdę niemal moją rówieśnicą, starszą o rok, czy dwa, więc jej przeżycia związane z liceum, maturą, studiami są zbieżne z moimi wspomnieniami, a początek lat 90-tych to tak naprawdę czas, do którego bardzo chętnie wracam w myślach i rozmowach. Jestem bardzo wdzięczna pani Renacie, za to że w sposób tak rzetelny i dokładny, dbając o najmniejsze detale i niuanse postanowiła oddać specyfikę tamtych czasów.
Dzięki pani Renacie i cyklowi "Siostry Jutrzenki" czytelnik może prawdziwie zakochać się w podlaskiej ziemi tak niepowtarzalnej i osobliwej, gościnnej, barwnej i przepełnionej tradycją. Co więcej... Autorka zachowała daleko posunięty realizm i wiernie oddała koloryt tego zakątka Polski. Takich wiosek jak Przytulisko, czy miasteczek jak Bujany jest w tym regionie całkiem sporo.
Takie powieści jak "Słowiański amulet", czy wcześniej "Nić Arachny" dostarczają wielu ciejawych wrażeń, zachęcają do zgłębiania historii własnej rodziny, kry...