Kuzynki

Andrzej Pilipiuk
7.5 /10
Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 116 ocen kanapowiczów
Kuzynki
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.5 /10
Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 116 ocen kanapowiczów

Opis

Intrygująca opowieść o trójce niezależnych i niezwykłych kobiet, między którymi nawiązuje się nić porozumienia przeradzająca się w przyjaźń. Katarzyna Kruszewska próbuje ustalić miejsce pobytu swojej prababki, która według rodzinnej legendy, nigdy się nie zestarzała. Stanisława Kruszewska wróciła do Polski po długim pobycie w Afryce, w prywatnej szkole pracuje jako nauczycielka francuskiego – jednego z wielu języków, które opanowała do perfekcji w przeciągu czterech stuleci. W międzyczasie oddział polskich żołnierzy w Serbii z rąk oprawców ratuje młodą dziewczynę - to Monika Stiepankovic – z pozoru niewinnie wyglądająca szesnastolatka, która skrywa niebezpieczną tajemnicę.
Data wydania: 2014-07-11
ISBN: 978-83-7574-915-1, 9788375749151
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Cykl: Kuzynki, tom 1
Kategorie: Fantastyka, Fantasy
Stron: 320
Mamy 9 innych wydań tej książki

Autor

Andrzej Pilipiuk Andrzej Pilipiuk
Urodzony 20 marca 1974 roku w Polsce (Warszawa)
Polski pisarz i publicysta, laureat nagrody literackiej im. Janusza A. Zajdla za rok 2002. Z wykształcenia archeolog. Pilipiuk najbardziej znany jest z, wykazującego w pewnym stopniu cechy gawędy[potrzebne źródło], cyklu opowiadań o przygodach Jakub...

Pozostałe książki:

Kroniki Jakuba Wędrowycza Czarownik Iwanow Weźmisz czarno kure Kuzynki Księżniczka Wieszać każdy może Zagadka Kuby Rozpruwacza Droga do Nidaros Wampir z M-3 2586 kroków Rzeźnik drzew Dziedziczki Homo bimbrownikus Srebrna Łania z Visby Operacja Dzień Wskrzeszenia Czerwona gorączka Drewniana Twierdza Pan Wilków Trucizna Aparatus Zaginiona Ucieczka Konan Destylator Upiór w ruderze Szewc z Lichtenrade Wampir z MO Triumf Lisa Reinicke Karpie bijem Carska manierka Faceci w gumofilcach Zły Las Obce ścieżki Sfera Armilarna Przyjaciel człowieka Wampir z KC Litr ciekłego ołowiu Reputacja Wilcze Leże Czarna góra Północne wiatry Deszcze niespokojne (Antologia opowiadań) Niech żyje Polska. Hura! Tom 2 (Antologia opowiadań) Przetaina Sowie zwierciadło Strefa Mroku: 11 Apostołów Grozy Czasy, które nadejdą Zło ze wschodu Jeszcze nie zginęła Bajki dla dorosłych (Antologia opowiadań) Epidemie i zarazy Małodobry (Antologia opowiadań) Po drugiej stronie książki Okiść Strasznie mi się podobasz Gladiatorzy (Antologia opowiadań) Raport z Północy Tempus Fugit. Tom 2 (Antologia opowiadań) Trupy Polskie Demony (Antologia opowiadań) Zabójca Dobić dziada Notes Wędrowycza Ufoki Verne Dzieje Doktora Skórzewskiego. Traktat o higienie Krasula Na nocnej Zmianie. Pióra Falkonu (Antologia opowiadań) Rok z Wędrowyczem 2015 Krasnoludy Miłość we Wrocławiu Nagroda im. Janusza A. Zajdla 2005 Utopay. Przyszłość wystawia rachunek Zajdel 2003. Antologia (Antologia opowiadań)
Wszystkie książki Andrzej Pilipiuk

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Długowieczne superbohaterki

9.04.2015

Andrzej Pilipiuk to jeden z najczęściej wznawianych polskich fantastów. Wydanie „Kuzynek” z 2014 roku, które posiadam jest już piątym, a książka ma zaledwie 12 lat. Choć sam o sobie mówi „Wielki Grafoman”, to zjednał sobie przychylność niejednego czytelnika, a jego rzesza wiernych fanów stale, regularnie się powiększa. Pierwsza część serii o Kuzynk... Recenzja książki Kuzynki

ME
@medicated

Kuzynki

13.10.2011

Katarzyna Kruszewska od lat pracuje dla CBŚ. Dzięki najnowszym technologiom za pomocą jednej fotografii potrafi ustalić tożsamość przestępcy. A po godzinach, za pomocą tego samego systemu próbuje ustalić miejsce pobytu jej prababki, która według rodzinnej legendy, nigdy się nie zestarzała. Stanisława Kruszewska wróciła do Polski z długim pobycie w ... Recenzja książki Kuzynki

@ven_detta@ven_detta

Superbohaterki w akcji.

6.03.2011

[Ten fragment to narzekania upierdliwej baby] Biorąc pod uwagę swoje wcześniejsze doświadczenia z twórczością pana Pilipiuka podchodziłam do Kuzynek dość nieufnie. Obawiałam się nudy jak w "Rzeźniku drzew" czy powielonego humoru z przygód Wędrowycza. Nabytek otrzymałam od swojego mężczyzny, bo wystarczyło raz nieopatrznie i z grzeczności stwierdzić... Recenzja książki Kuzynki

@Mary_Rose@Mary_Rose

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Maynard
@Maynard
2011-02-21
10 /10
Przeczytane Fabryka Słów

Wielkie brawa dla pana Andrzeja. Książkę połknąłem w jeden dzień. Tematyka nowatorska ale nawiązująca, jak zawsze, do historii, tradycji, polskości i popkultury. Barwni bohaterowie, wartka akcja, alchemicy, długowieczność, element wampiryczny oraz współczesna Polska. Na pewno bardziej udana od niewyważonego Wędrowycza i lepsza o niebo od "Oka Jelenia". Z pewnością sięgnę po kolejne tomy i mam nadzieję już nie zawieść się na prozie pana Pilipiuka. Element dydaktyczny i DIY, jak zawsze widoczny u AP, tym razem bardziej rozbudowany. Z kuzynek możemy dowiedzieć się jak uwarzyć domowe piwo, uwędzić szynkę, zbudować szałas i znaleźć meteoryt. Co więcej finałem powieści jest, słusznie wspominany wcześniej i doceniany, opis alchemicznej transmutacji. Polecam!

× 3 | link |
@Banshee22
2023-01-19
6 /10
Przeczytane Przesłuchane w audiobooku Polska fantastyka

Książka z 2003 roku i mogę przysiąc, że czytałam ją bardzo blisko tamtego roku. Kiedy więc zobaczyłam, że wyszedł czwarty tom, wiedziałam, że będę musiała go przeczytać. Problem był tylko taki, że kompletnie nie pamiętałam, o czym były poprzednie trzy części. No może nie tak kompletnie, coś tam pamiętałam. Postanowiłam przypomnieć sobie więcej, słuchając audiobooka.

Katarzyna Kruszewska pracuje w CBŚ. Dzięki zastosowaniu najnowszej technologii odnajduje swoją prababkę, która... się nie starzeje. Okazuje się, że powodem tego jest kamień filozoficzny, niestety ten już się kobiecie kończy. Musi odnaleźć swojego mistrza Michała Sędziwoja, by otrzymać więcej tynktury. Katarzyna postanawia pomóc "kuzynce". Wkrótce do dość nietypowego duetu dołącza trzecia osoba, wampirzyca Monika.

Książka nie jest długa, ale kto zna pióro Andrzeja Pilipiuka, ten wie, że jest to styl, który trzeba lubić. Ja zawsze potrzebuję chwili, żeby się w niego wczuć, także początki u mnie zawsze są trudne. Autor ma niebywałą wiedzę, którą wplata w swoje powieści. Tym razem nie było inaczej. Alchemia, historia kamienia filozoficznego, techniki CBŚ... No powiem, że ani przez moment się nie zawahałam, ani jedna myśl wątpiąca w opisywane metody nie pojawiła się w mojej głowie podczas słuchania powieści.

× 1 | link |
EK
@EwaK.
2023-05-05
6 /10
Przeczytane

Pilipiuk to dla mnie ojciec mojego idola: Kuby Wędrowycza. A tu proszę - całkiem inna odsłona.
Ponieważ fantastyka to nie moja bajka i raczej od niej stronię, nie bardzo mam z czym porównać tę sympatyczną opowieść. Czytałam z dużą łatwością, jeszcze większą przyjemnością, z dużym zaciekawieniem i niedowierzaniem, że takie bajki-mikołajki mogą mnie wciągnąć. I że mi nie szkoda czasu. Zauroczyło mnie przede wszystkim powiązanie przeszłości z nowoczesnymi technologiami, Kraków, który znam i którego nie znałam oraz tytułowe kuzynki, a tak przy okazji nie umiem określić, którą z nich polubiłam najbardziej. Wszystkie mają w sobie to „coś”: i agentka CBŚ, i posiadaczka kamienia filozoficznego, i sympatyczna wampirzyca. Ależ mieszanka, nieprawdaż?
Może i marzyłoby mi się, by dziewczyny były pokazane mniej powierzchownie, by powieść skrzyła się humorem, którego brak odczuwam. By była trochę mniej infantylna, choć może to opowieść dla młodzieży? Ale i tak nie jest źle, z pewnością niebawem sięgnę po kolejne tomy. A poza tym może się czepiam? Przecież ja się nie znam na fantastyce.

× 1 | Komentarze (2) | link |
@Nina
2019-11-23
7 /10
Przeczytane 2017 E-book

Dlaczego ja nigdy wcześniej nie sięgnęłam po Pilipiuka? Pewnie dlatego, że zawsze myślałam, że z fantastyką mi nie po drodze, że to dla dzieciaków, że nigdy mnie nie zainteresuje. Przeczytałam kilka opinii na temat twórczości autora, zupełnie przypadkiem zresztą, i pomyślałam sobie, hmmm a może spróbuję? Spróbowałam, i wiecie co? Byłam wściekła, że musiałam iść do pracy, że nie mogłam po prostu spędzić dnia z Pilipiukiem. Bo to bardzo dobry kompan jest :) Książka leciutka, może nawet banalna, ale czyta się znakomicie. Trzy świetne bohaterki - Księżniczka wampirka urodzona w 866 roku, Stanisława, która ma na koncie już 400 lat a wciąż jest młoda i piękna, i całkiem współczesna Katarzyna - agentka CBŚ. Ach, zapomniałabym o Alchemiku :)
A wszystko dzieje się we współczesnym Krakowie, jest zaprawione dużą dawką humoru i nawet jeśli są pewne niedociągnięcia, mnie nie przeszkadzały.
Nie znam twórczości Pilipiuka więc nie mam porównania, czy ta akurat seria jest lepsza, gorsza czy nijaka. Dla mnie super i już się zabrałam za kolejną część.

× 1 | link |
@aniczka_z
@aniczka_z
2009-02-25
Przeczytane

Przez całe "Kuzynki" czekałam na rozwój wydarzeń bo wszystko odbywało się w atmosferze wstępu, przedstawiania postaci i sytuacji... Czekałam i czekałam aż się coś rozwinie, ale fabuły trochę w tym mało. Może dlatego że jest to pierwszy tom trylogii? Nie wiem. Ciekawy jest pomysł połączenia wampirów i alchemików z najnowszymi technologiami, komputeryzacją oraz postawienie bohaterów sprzed lat w jak najbardziej współczesnej Polsce - i to wszystko w sposób płynny, nie na zasadzie podróży w czasie. Generalnie czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Mam nadzieję, że w dwóch kolejnych tomach troszkę więcej się dzieje, bo szkoda by było takich fajnych bohaterów pozostawić samym sobie żeby się nudzili. Niech mają coś z życia! ;)

× 1 | link |
@ShowEmotion
@ShowEmotion
2011-02-04
5 /10
Przeczytane

Z tą książką mam pewien problem - jak na moje gusta jest dość słaba, ale mam do niej przeogromny sentyment. Po raz pierwszy czytałam ją zaraz jak wyszła, a niedawno odświeżyłam sobie całą trylogię i okazało się, że w sumie nic z książek nie pamiętałam. Jednak sentyment jest, bo właśnie od "Kuzynek" zaczęłam swoją przygodę z polską fantastyką. Dziś Pan Andrzej Pilipiuk jest wysoko postawiony na mojej liście ulubionych autorów za niebywały humor, który gości w każdej jego książce, ale w tej trylogii troszkę zawalił. I w sumie jedynie za ten lekki humor warto przeczytać tę pozycję. Jest lekka, jednak jak dla mnie zbyt, hmm... naiwna? Ot, do przekartkowania i zapomnienia.

× 1 | link |
@saya
@saya
2008-12-31
8 /10
Przeczytane

Nie czytam fantastyki, ale dałam się namowić. Nawet nie wiedziałam, że to Polska Fantastyka (dopiero doczytałam we wcześniejszych komentarzach:). No ale do rzeczy. Historia ciekawa, wciągająca, ale w sposób naiwny. Wszystko w niej jest poukładane i przewidywalne. Działa jak taki film z serii "odmóżdżających", czyli oglądasz sobie, zbyt dużo nie musisz mysleć...Nie krytykuję tej książki, a jedynie zaznaczam, jaki to rodzaj literatury. Jest dobrą rozrywką, chętnie się ją czyta, ale równie szybko jak przelatuje się palcami po kartkach, pewnie tak szybko się o niej zapomni. Mimo to mam zamiar kontynuować trylogię. No i kot wie, może zacznę czytać Fantastykę....

× 1 | link |
@WehikulCzasu
@WehikulCzasu
2011-07-31
8 /10
Przeczytane Świetne okładki!

Bardzo przyjemna książka ;) Na początku wydawała mi się trochę zagmatwana, ale to tylko początek. Polubiłam Katarzynę i Monikę, Stanisława odrobinę mnie denerwuje- chyba za bardzo stara się być idealna. Ogólnie książka jest lekka, przyjemna i ciekawa :) Ps. Na okładce napisano: "PRODUKT WOLNY OD JAKUBA WĘDROWYCZA". Ja jednak dopatrzyłam się nawiązania- gdy Katarzyna poleciła Stanisławie książkę o pijaku- egzorcyście... Nie mogłam się w tym momencie nie uśmiechnąć :D

× 1 | link |
@coconut
@coconut
2011-05-26
3 /10
Przeczytane

Przebrnęłam. Z wielkim trudem, ale udało się. Historia sama w sobie jest nawet ciekawa. Ale czytanie strasznie mnie męczyło. Nawet nie wiem dlaczego. Poza tym ciągnęło się niesamowicie - niby dość cienka książka, a tu takie zaskoczenie, bo czytałam i czytałam, a końca nie było widać. Jednym słowem: przeciętna.

× 1 | link |
@akabishop
@akabishop
2010-10-27
10 /10
Przeczytane

Udało mi się wypożyczyć trzy tomy i dawno nie czytałem książek tak zachłannie. Wartka akcja, ciekawy wątek i niesamowici bohaterowie z niezwykłymi perypetiami, które rozwiązują z niesamowitą łatwością. To wszystko sprawia, że chce się być wśród bohaterów lub nawet jednym z nich.

× 1 | link |
@Aiwlys
@Aiwlys
2009-04-24
8 /10
Przeczytane

Wreszcie coś nowego, osobiście po czytaniu szkolnych lektur aż zasyca mi w gardle.Ale tutaj mamy naprawdę coś ciekawego, o kamieniu filozoficznym i MichaleSędziwole (o którym kilka dni póxniej pisałam referat ). Dziewczyny z mocnymcharakterem i osobowością. To lubię.

× 1 | link |
@atram_78
@atram_78
2020-02-03
3 /10
Przeczytane 2009 🏠 Posiadam 🏠

Książka lekka, łatwa i nawet przyjemna. Jednak mnie nie zachwyciła. Taka bajka dla młodzieży i dorosłych.
Mam z biblioteki drugą część trylogii pt. "Księżniczka", ale nie wiem czy będzie mi się chciało przeczytać... Pożyjemy, zobaczymy! ;)

× 1 | link |
@enedtil
@enedtil
2010-01-06
Przeczytane Fantastyka U mnie na półce ...

Książka lekka i przyjemna, miła w czytaniu. Można się z niej dowiedzieć kilku ciekawych rzeczy. Mnie osobiście bardzo wciągnęła. Humor, wartka akcja, dopracowane szczegóły i ciekawi bohaterowie. Warto przeczytać i sięgnąć po dalsze części.

× 1 | link |
@evvi
@evvi
2009-03-04
1 /10
Przeczytane

Styl - totalna porażka. Ten suspens tworzony wielokropkami....................... I to zastępowanie imion - zamiast Kasia - informatyczka, agentka etc, zgodnie z wytycznymi pani od polskiego by broń Boże nie powtórzyć tego samego wyrazu w obrębie strony. Historyjka naiwna, postaci bez duszy - słowem KAPLICA:(

| link |
@SaucerheadTharpe
@SaucerheadTharpe
2009-09-29

A ja mam do tej serii ogromny sentyment. Być może dlatego, ze nie oczekiwałem od tej książki "prostowania życia" czy innych akrobacji. Czytałem "na dobry nastrój". Opis alchemicznego procesu tworzenia kamienia filozoficznego - wspaniały

| link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Złość to najczęściej oznaka lęku. A lęk to bardzo destruktywna siła. Strach jest najbardziej obrzydliwą ze słabości, a każdą słabość przeciwnika można obrobić na swoją korzyść.
Dawno nie było wojny, mężczyźni zniewieścieli, a dziewczęta...lepiej nie mówić. Miękkie toto, rozlazłe, ciapowate. Rozleniwione.
Nie lubi czuć się jak zombi, jest przecież wampirem..
Życie jest świętem.
Dziewczyny z wszystkich epok są w zasadzie podobne do siebie, tylko z pokolenia na pokolenie coraz bardziej dziecinne.
Dodaj cytat

Pozostałe książki z cyklu

Księżniczka
Księżniczka
Andrzej Pilipiuk
8.1/10
Katarzyna, Stanisława, Monika i Michał mieszkają razem i starają się prowadzić normalne życie. Trud...
© 2007 - 2024 nakanapie.pl