Wampir z MO

 Pilipiuka próbuję sobie co jakiś czas jak nową egzotyczną potrawę . Po małym kęsku sobie '' pogryzam '' nie do końca wiedząc czego się spodziewać . Tym razem padło na '' Wampira z MO '' . Przyznaję , jestem mile zaskoczona . Różne publikacje i książki już czytałam na temat '' tamtych '' czasów , lecz nigdy nie zastanawiałam się jak wtedy wiodło się wampirom :). Dostałam od autora odpowiedź , że im też wtedy wiodło się marnie . Nawet one pod groźbą różnych sankcji (np.likwidacji zbędnych bytów bionekrotycznych ) musiały współpracować z esbecja . Na przykład udając trupa milicjanta zabitego przez rządny krwi reakcyjny tłum . Nawet potwierdzony urzędowym dokumentem zgon delikwenta nie chronił przez odpowiedzialnością . Dowiedziałam się mnóstwa rzeczy o tamtych czasach z tej opowieści . Poznałam Gosię młodą i piękną wampirkę ateistkę . Dowiedziałam się czym różnią się imperialistyczne wampiry od socjalistycznych . Oraz jak wampiry w słusznej sprawie wykorzystały słynny i głośny ongiś horror japoński o tytule The Ring z 1998 roku . Aha , byłabym zapomniała , pewnie myślicie że wiecie skąd wzięła się równie sławna jak wyżej przywołany film , stonka ziemniaczana w naszym pięknym kraju w tamtych czasach ? Otóż , zaręczam że nie wiecie . Autor za to wie doskonale i w swojej książce o tym czytelnika informuje . Byśmy w końcu przejrzeli na oczy :) Te i inne ciekawostki bombardują czytającego z kart powieści i wywołują salwy szczerego śmiechu , choć czasy były wcale nie wesołe . Pr...

Andrzej Pilipiuk to fenomen. Pisze książki o tematyce, za którą nie przepadam, a mimo to z przyjemnością je czytam i aż nie mogę się oderwać. Jak on to robi? Nie mam pojęcia!
"Wampir z M0" - opowieść o wampirach z PRL-u. I fakt, wampiry to może i tematyka, która mnie interesuje, aczkolwiek PRL to już zupełnie nie moja bajka. W dodatku wampiry Pilipiuka to nie krwiożerce bestie, które w ciągu dnia śpią w trumnach, a w nocy wychodzą wysysać krew z nieświadomych niebezpieczeństwa śmiertelników. I właśnie dlatego nie rozumiem, dlaczego ten zbiór opowiadań tak bardzo mnie wciągnął. Ma nie tylko wspaniały styl, ale również wyobraźnię, dzięki której z czegoś pozornie nudnego, potrafi stworzyć historię od której nie sposób się oderwać.
Zdecydowanie polecam.