Cappuccino z cynamonem

 Przeciętne życie Patrycji z 15-letnim stażem małżeńskim, trochę znudzenie a bardziej zaniedbywanie przez męża prowadzi do niezbyt pochlebnych myśli o sobie i braku satysfakcji z czegokolwiek. Rozstanie tych dwojga będzie sprzyjać pojawieniu sie innych mężczyzn w otoczeniu Patrycji. Tylko dlaczego wszystko tu jest takie przewidywalne i to aż do bólu, bo od razu odgadłam, z którym nawiąże bliższe relacje. Zresztą odniosłam wrażenie, że całość jako treść jest pogonią za mężczyzną, bo bez niego kobieta nie istnieje. Rozumiem, iż dobrze mieć obok bliską osobę, która nas może wspierać na różnych poziomach, jednak u pani Świętek sprowadza się to do roli kogoś, bez kogo kobieta nie dałaby sobie rady w życiu. Poza tym problemy Patrycji, jej odrealnienie od przyziemnych spraw bardziej męczyło niż dodawało skrzydeł. Zresztą bohaterka jest z tych co to trafiają na niedoskonały model, ale ma myśl: ja cię zmienię! Przyszły mąż w sprawach seksu nie był ogierem, ba, nawet wyznawał daleko posuniętą wstrzemięźliwość przed ślubem, ale ona stwierdziła, że tak nań podziała, rozpali, iż latami nie będą wychodzić z sypialni. Teraz nie wiem czy tak to sugestywnie autorka podała, czy ja mam taką intuicje,że zaraz zorientowałam się o co tu chodzi, a dalej tylko czekałam kiedy Sebastian się przyzna.
 Mnóstwo monologów głównej bohaterki. Zresztą praktycznie całość, z małymi wyjątkami serwowana jest nam z jej punktu widzenia, co daje jednostronnie postrzeganą rzeczywistość, bez możliwości konfr...