Avatar @mewaczyta

Czytająca Mewa

@mewaczyta
63 obserwujących. 3 obserwowanych.
Kanapowicz od ponad 4 lat. Ostatnio tutaj około godziny temu.
czytajacamewa
Napisz wiadomość
Obserwuj
63 obserwujących.
3 obserwowanych.
Kanapowicz od ponad 4 lat. Ostatnio tutaj około godziny temu.

Cytaty

Optymiści kończą jako alkoholicy.
Istnieje zasadnicza różnica między zmienianiem poglądów a zmienianiem punktu widzenia.
– Uważasz się za szczęśliwego człowieka?
– Frances, proszę cię.
– O co ci chodzi?
– Nie możesz tak po prostu pytać o takie rzeczy.
– Dlaczego nie?
– A ty? Jesteś szczęśliwa?
– Czasem jestem.
W życiu każdego podróżnika przychodzi taki moment, kiedy trzeba wyruszyć w drogę.
Opowiadania nie zawsze dostarczają zakończeń, nawet jeśli wydaje się to dziwne. Czasami są równie nudne jak życie poza nimi.
Jak żyć? Tak żeby nie odliczać dni do końca.
Nikt nie jest całością. Wszyscy jesteśmy brakującymi częściami.
Nie zawsze, kiedy działo się coś dobrego, musiało potem nastąpić coś złego. Świat był miejscem, w którym ludzi wcale nie musiała spotkać kara za to, że zaspokajają swoje pragnienia.
– Tęsknisz za czymś, czego nie potrafisz sprecyzować. To, za czym tęsknisz to inny świat, który już kiedyś odwiedziłaś. Wiesz, że ten, w którym jesteś, nie jest jedynym.
Za wszystkimi heteronormatywnymi obyczajami kryła się obietnica wzajemności. Ty wydasz pieniądze na moje wesele, ja wydam na twoje. Dziś podaruję ci dziecięce ubranka, które oddasz mi, gdy sama będę miała dziecko. Zmuś się do zostania chrzestną, proszę, moja matka naciska, wytrzymam na chrzcinach twojego bobasa. Zorganizuję twoje panieńskie, wiedząc, że się odwdzięczysz, kiedy przyjdzie czas na mnie.
Z jednej strony wszystko to jest naturalne. Z drugiej - lekko paskudne.
Za dużo w tym mieście ścieżek, za dużo tropów, ulice zmieniają się w biblioteki wypełnione podziwianymi książkami. Czytane strony prowadzą do miejsce o odmiennym dziś wyglądzie, linie papilarne literatury i życia nie nakładają się na siebie.
To, co nas niszczy, tworzy nas na nowo. Desperacja, lęk, ból, rozpacz, oto definicja współczesnego świata, w oczach tych, którzy nie boją się widzieć.
W gruncie rzeczy zawsze zdajemy sobie sprawę, czym tak naprawdę jesteśmy. Dlatego tak trudno jest patrzeć innym w oczy, bo niczym lustro, odbijają to, czego tak bardzo nie chcemy widzieć.
Ból to naj­lep­szy no­si­ciel stra­chu.
Nie ma nic bardziej niebezpiecznego od wspomnień.
Bieda ma dzieci bogato.
Ludzkie strzępy - oto czym byliśmy. Polipy i cysty, w dodatku usunięte. A zgłaszaliśmy pretensje do bycia żywymi nerkami i sercami.
Za dużo to to samo co za mało.
Cóż, wszystkie wspomnienia czemuś służą. Czym są, jeśli nie historiami, które sami sobie opowiadamy?
Pamiętać czyjeś słowa to jak pamiętać tego kogoś, prawda?
(...) Nie możemy uciekać przed tym, czego się boimy. Musimy o tym rozmawiać, bo inaczej te strachy jak trucizna zżerają nas od środka.
(...) Krzywdzenie i ranienie kogoś pozostawia taki sam ślad na napastnika. Niewidoczny, ale on tam jest.
Czasami musimy walczyć z własnym umysłem.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl