Sacrum et profanum

Patrzyła na wzburzone morze i zastanawiała się gdzie zgubiła duszę.
Nie każda prostytutka jest osobą z marginesu i każda miała inne powody by zacząć uprawiać najstarszy zawód świata.

Agata Donrowolska jest piękną i mądrą dziewczyną wywodzącą się z wielodzietnej rodziny i marzy by wyrwać się ze szponów biedy.
Dziewczyna zaraz po świetnie zdanej maturze wyruszyła do Gdańska, gdzie podjęła studia psychologiczne.
Z racji swej urody nigdy nie narzekała na brak zainteresowania ze strony mężczyzn, przedstawicielki jej własnej płci były raczej wrogo nastawione i niechętne.
Wyjątkiem jest współlokatorka młodej kobiety z akademika, Anka.
Początkowo obie trzymają się na dystans , a gdy Agata podejmuje dorywczą pracę kelnerki nie bardzo ma czas na zacieśnienie więzi towarzyskich.
To właśnie podczas jednego z wieczorów, który młoda kobieta spędza w restauracji poznaje Marcjna i Rafała, dwóch młodych prawników, którzy w kilturalny sposób proponują jej seks za pieniądze.
Właśnie ta sytuacja staje się impulsem do podjęcia decyzji o zostaniu call- girl.
Wkrótce potem studentka poznaje dwóch mężczyzn, którzy diametralnie odmienią jej dotychczasowe życie.
Jan jest zamożnym biznesmenem po pięćdziesiątce i choć bohaterka ma wątpliwości odnośnie do mężczyzny ten okazuje się elokwentnym rozmówcą i całkiem niezłym kochankiem.
Szybko nawiązuje się między nimi nić wzajemnej sympatii i zrozumienia, a Zieliński powierza swej przyjaciółce kolejne ...

Przez przypadek piękna studentka psychologii zostaje ekskluzywną call girl. Ma sporo klientów, ale to z pierwszym zaczyna ją łączyć inna relacja. Jan proponuje jej układ i wyjazd do Normandii, aby mógł się poddać eksperymentalnej terapii. Anastazja zgadza się i rozpoczyna najpiękniejszą przygodę życia. Jednak jak to zwykle bywa nie może być za kolorowo i kobieta nie może zapomnieć o innym mężczyźnie. Co wyniknie z jej układu z Janem oraz jej fascynacją tajemniczym Maurycym?

Książkę słuchało mi się dobrze, ale bez jakiś większych emocji. No może w jednym momencie, bo było mi trochę żal Anastazji. Myślałam, że jej historia skoczy się trochę inaczej.

Jednak jest to książka do przeczytania i zapomnienia. Przynajmniej w moim odczuciu.

Bohaterowie byli dla mnie obojętni. Nikogo szczególnie nie polubiłam, ale też nie wywoływali u mnie negatywnych emocji.

Niemniej jednak pióro autorki jest całkiem przyjemne, więc książkę mi się dobrze słuchało. Pewnie w przyszłości sięgnę po inną książkę autorki, aby przekonać się czy spodoba mi się inna historia.

Ostatnio polubiłam sięgać książki autorów, których jeszcze nie znam. Zwłaszcza polskich.