Pacjent

W związku z zamieszaniem w kolejności tomów postanowiłam zapoznać się z Uniwersum Reina Roja, Światem Czerwonej Królowej według kolejności sugerowanej przez autora. W trakcie czytania zdałam sobie sprawę, że znam tę historię. "Pacjent" wyszedł spod skrzydeł innego wydawnictwa w 2016. Czytając tę powieść kilka lat temu, pozostawiła po sobie wrażenie, że był to trafiony wybór czytelniczy. Teraz było podobnie, lecz nie jestem w stanie przypomnieć sobie różnic w tłumaczeniach.

Powieść stworzona jest w formie pamiętnika, opowiadana pierwszoosobowo przez doktora Davida Evansa, wziętego neurochirurga w prywatnym i horrendalnie drogim szpitalu, gdzie gros pacjentów stanowią wysocy rangą pracownicy placówek dyplomatycznych. Po śmierci żony Rachel Dave samotnie wychowuje córeczkę Julię. Wracając pewnego dnia do domu, odkrywa, że gosposia Swie­tła­na nie żyje, a jego dziecko zniknęło. Wkrótce z doktorem nawiązuje kontakt "Pan White". Stawia go przed dramatycznym wyborem — jeśli prezydent Stanów Zjednoczonych przeżyje operację, Julia zginie. Zegar zaczyna odliczać 63 godziny do zaplanowanej operacji.

Jak już wspomniałam, historia trafiła w mój czytelniczy gust. Trzymała w napięciu, akcja nie miała momentów stagnacji, a bohaterowie byli stworzeni z pieczołowitością. Pan White to główny antagonista cyklu, więc warto poznać jego sylwetkę już na początku.

Dla mnie to przeciętna pozycja dlatego, że nie przepadam za długimi wywodami, przemyśleniami, analizowaniem każdej sytuacji i każdego słowa. To thriller psychologiczny, w którym za mało się dzieje. Brakuje mi zwrotów akcji, wzrostu napięcia. Pomysł na fabułę był super. Mnóstwo rozterek, kłopotów. I tu muszę przyznać, że gdybym została postawiona w sytuacji głównego bohatera postąpiłabym tak samo. Nie dziwię się jego postawie i nie życzę nikomu, żeby musiał sprawdzać swoją postawę w podobnej sytuacji.

“Pacjent” Juana Gómeza-Jurado to thriller, który w Polsce wydany był dwa razy. W 2016 jako powieść osobna, w 2024 roku jako część uniwersum Reina Roja. Doskonale sprawdzi się w obydwu rolach, jednak dla czytelników zainteresowanych całym uniwersum polecam po tę lekturę sięgnąć po zapoznaniu się z trylogią z Antonią Scott, czyli dokładnie w takiej kolejności, na jaką zdecydował się aktualny polski wydawca tego autora.

Jest to połączenie thrillera medycznego, psychologicznego i sensacyjnego. Głównymi postaciami są mężczyźni, którzy stają naprzeciwko siebie: dobry doktor Evans i zły pan White. Ten drugi stawia pierwszego przed niemożliwym dylematem, jedną z wersji dylematu wagonika. A my obserwujemy co się wydarzy, do czego dobry będzie się w stanie posunąć, by uratować życia, o które walczy. Co okaże się ważniejsze - względy prywatne czy jednak dobro ogólne? Bardzo ciekawe refleksje wywołuje ta lektura, choć tak naprawdę nie ma na nie za wiele czasu - sama akcja jest dynamiczna, dużo się dzieje, raz po raz coś zaskakuje. Przez to czytelnik odczuwa te tak lubiane w tym gatunku napięcie.

Dlaczego więc lepiej czytać ten tytuł po trylogii? Ze względu na antagonistę - pana White'a. W trylogii to taki trochę duch, w “Pacjencie” to postać z krwi i kości. Czytając więc najpierw ‘Pacjenta” pozbawimy się poczucia tej niewiadomej w stosunku do tej kreacji.

David Evans to znakomity neurochirurg, który już niebawem będzie musiał stanąć przed najtrudniejszym zadaniem w swojej zawodowej karierze. Ma bowiem operować najpotężniejszego człowieka na świecie- prezydenta USA i będzie musiał zrobić wszystko, by… ten nie przeżył operacji. W przeciwnym wypadku życie straci jego mała córeczka, która znajduje się w rękach szaleńca. W życiu Davida rozpoczną się najważniejsze godziny jego życia, a każda z nich może przybliżyć lub oddalić jego córeczkę od śmierci…

Urodzony w Madrycie Juan Gómez-Jurado nie bez powodów przez wielu określany jest mianem najlepszego autora thrillerów w Europie czemu trudno właściwie się dziwić. Jego pozostałe książki z uniwersum Reina Roja to popis niezwykłej błyskotliwości oraz wyjątkowego talentu, które doprawione ambicją i pomysłowością, szturmem zaczęły podbijać miliony serc czytelników na całym świecie.

„Pacjent” to kolejna w dorobku książka autora, w której wyczuwalny jest charakterystyczny zastrzyk adrenaliny, tłoczącej krew w żyłach w odpowiednim tempie, raz po raz zmieniając jego siłę i natężenie, by koniec końców doprowadzić do finału, który zaskoczeniem dla mnie nie był żadnym. Uprzedzając szybko idące domysły dodam, że książkę oceniam na bardzo dobrą, co jest swego rodzaju paradoksem, bo w mojej opinii jest zarazem najsłabszą ze wszystkich części uniwersum. To z kolei pokazuje jak wybitnym autorem jest Juan Gómez-Jurado. Z tęsknotą w oczach będę wypatrywał kolejnej powieści, zachęc...

Moje pierwsze spotkanie z autorem, który bądź co bądź, ma już spore grono polskich fanów. Spodziewałam się hiszpańskiego klimatu, a dostałam rasowy amerykański thriller. Jakbym nie wiedziała że autor jest Hiszpanem - po stylu, obstawiałabym Amerykanina. Czy to dobrze? I tak i nie, bo chociaż książka podobała mi się, tak troszkę nastawiłam się na hiszpańskie realia.

Niepewność, napięcie, dylemat moralny, medycyna. Ta mieszanka sprawiała, że nie mogłam się oderwać od czytania. Nie przewidziałam zakończenia, a nawet podczas czytania kilka razy czułam się zaskoczona.
To thriller po części medyczny, po części psychologiczny. Dobrze wykreowani bohaterowie, mroczna atmosfera, poczucie, że autor od początku do końca wiedział jak to się skończy, a mimo tego wodzi nas za nos.

Kiedyś czytałam już coś podobnego, dlatego ta historia nie uderzyła we mnie tak jak powinna, jednak dobrze mi ją się czytało, akcja była wciagająca, a zakończenie niepewne. Myślę że fanów nie muszę namawiać, ale nowych czytelników zachęcam do sięgnięcia po ten thriller.