Wiersze miłosne niestety nie przynosiły Tadeuszowi sławy i popularności, dlatego poeta znalazł sobie niszę, w której świetnie się odnajdywał. Była to literatura skierowana do dzieci i młodzieży. Pisywał on do „Płomyka”, „Świerszczyka” i „Misia”. Były to podstawowe czasopisma dziecięce ówczesnych czasów. Dla dzieci wydał ponad dwadzieścia tomików z wierszami oraz kilka pojedynczych wierszy.