Krew elfów

Name: Krew elfów
Rating: 8.81 (439 reviews)
ISBN: 9788375780659

Andrzej Sapkowski

8.8 /10

Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 439 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.8 /10

Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 439 ocen kanapowiczów

Opis

Andrzej Sapkowski, arcymistrz światowej fantasy, zaprasza do swojego Neverlandu i przedstawia uwielbianą przez czytelników i wychwalaną przez krytykę wiedźmińską sagę! Tako rzecze Ithlinne, elfia wieszczka i uzdrowicielka: Drżyjcie, albowiem nadchodzi Niszczyciel Narodów. Stratują waszą ziemię i sznurem ją podzielą. Miasta wasze zostaną zburzone i pozbawione mieszkańców. Nietoperz i kruk w domach waszych zamieszkają, drzewo straci liść, zgnije owoc i zgorzknieje ziarno. Zaprawdę powiadam wam, oto nadchodzi czas miecza i topora, wiek wilczej zamieci. Miasto płonie, wąskie uliczki zieją ogniem i żarem. Narasta wrzask, odgłosy zajadłej walki, murem wstrząsają głuche uderzenia taranu. Krzyk, strach. Obezwładniający, paraliżujący, duszący strach.

Data wydania: 2014-10-28

ISBN: 978-83-7578-065-9, 9788375780659

Wydawnictwo: SuperNowa

Cykl: Wiedźmin Geralt z Rivii, tom 3

Nagrody: Nagroda Sfinks (Zwycięzca)

Kategoria: Fantastyka

Stron: 340

Mamy 5 innych wydań tej książki

Autor

Andrzej Sapkowski

Urodzony 21 czerwca 1948 roku w Polsce (Łódź)

Polski pisarz fantasy. Urodził się i mieszka do dzisiaj w Łodzi. Zdobył wykształcenie ekonomiczne. Jest żonaty. Ambasador Łodzi w walce o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Od 9 lipca 2008 roku jest także honorowym obywatelem tego miasta. Twó...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Andrzej Sapkowski

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

PIERWSZA WIEDŹMIŃSKA POWIEŚĆ

WYBÓR REDAKCJI

17.04.2023

Choć Krew elfów jest uznawana na pierwszy tom cyklu o Geralcie z Rivii, serię "wiedźmińską" zaczęły dwa zbiory opowiadań: Ostatnie życzenie i Miecz przeznaczenia. Wspominam o tych dwóch książkach dlatego, że jeżeli planujecie czytanie całości, to należy to zrobić od wspomnianych wyżej tytułów. Zwłaszcza Miecza przeznaczenia jest tu ważny, bowiem K... Recenzja książki Krew elfów

@mrocznestrony × 10

Krew elfów

28.07.2023

"Krew elfów" przeczytana zatem śmiało mogę obejrzeć najnowszy sezon Wiedźmina. A jak u Was? Oglądaliście? Ciekawa jestem, jakie tym razem będą różnice między książką a serialem. Po pierwszym odcinku, bo tylko tyle zdążyłam wczoraj zobaczyć, widzę, że już są. Tutaj nie mamy już opowiadań, ponieważ "Krew elfów" to pierwsza część sagi, w której hist... Recenzja książki Krew elfów

@stos_ksiazek × 3

Czy wierzysz w przeznaczenie?

20.08.2020

Saga o Wiedźminie to jedna z tych serii, przed którą zawsze się broniłam, a jednak gdy sięgnęłam po „Ostatnie życzenie” całkowicie przepadłam. Sapkowski wykreował świat tajemniczy, skomplikowany, a zarazem piękny. „Krew Elfów” pozwala nam na ponowne spotkanie z Geraltem, Yennefer, Ciri i Jaskrem. Każdego z nich uwielbiam, i chociaż dużo osób na... Recenzja książki Krew elfów

@krzysia1999 × 2

Czas Białego Zimna i Białego Światła

16.01.2020

Trzecia część, chociaż tak naprawdę pierwsza. Po zafascynowaniu niezwykłym światem wiedźmina z opowiadań, spotykamy się z bohaterami książki w spójnej, jednolitej, wielowątkowej opowieści. Znowu jesteśmy członkami wydarzeń, które zmieniają wiedźmiński świat krok po kroku. Ta część w większości skupia swoją uwagę na małej Ciri (chociaż w porównani... Recenzja książki Krew elfów

@malyrudyjez × 2

Zobacz wszystkie (12) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Tanashiri

2020-08-04

7 /10

Przeczytane E-book Fantastyka Polscy autorzy Mistrzowie literatury

To pierwsza książka Andrzeja Sapkowskiego, która mnie autentycznie zaskoczyła. Pierwsza połowa książki nudna tak, że miałam ją już odłożyć. Następnie fantastyczny zwrot i zwieńczenie tomu. Ależ popełniłabym błąd, gdyby drugiej szansy "Krwi elfów" nie dała...
Sądzę, że przy kolejnych częściach nie będę miała podobnych rozterek, gdyż zapowiada się uczta dla wyobraźni 😉
I tak od kilku dni się zastanawiam, dlaczego z czytaniem Wiedźmina czekałam tak długo...?

× 25 | Komentarze (2) | link |

@Eufrozyna

2023-05-16

9 /10

Przeczytane Fantasy / Science fiction

Intryga jest prosta, a przynajmniej początkowo taka się wydaje. Wiedźmin odnajduje księżniczkę Ciri, cudem ocalałą z rzezi Cintry, i ukrywa ją w Wiedźmińskim Siedliszczu. Z czasem okazuje się, że dziewczynki poszukują nie tylko słudzy Nilfgaardu, którego władca odebrał jej tron. Lista jej wrogów stale się wydłuża. Wiedźmin ma zaś pełne ręce roboty, bo wychowywanie dzieci zdecydowanie nie jest tym, co wiedźmini potrafią najlepiej:) Wzywa więc na pomoc czarodziejkę Triss, a potem Yennefer...
Równolegle do wątku głównych bohaterów rozgrywają się polityczne gierki, w których stawką są nie tylko ziemie należne Ciri, lecz także pokój na całej Północy. I to właśnie bezlitosna walka o władzę zadecyduje o dalszych losach dziewczynki i jej przyjaciół. Ile warte jest życie jednego dziecka w porównaniu z przyszłością całych królestw? Im dalej zagłębiamy się w powieść, tym więcej znaków zapytania się pojawia. Kto naprawdę zagraża Ciri i Geraltowi?
Krew elfów to ponownie bardzo dobra książka – cudowny język (nie czepiam się wulgaryzmów, bo wyobrażacie sobie brodatego krasnoluda mówiącego – „o jejku jej”?), świetnie wykreowani i autentyczni bohaterowie oraz historia, którą chce się zgłębić, a wszystko to okraszone wspaniałymi detalami - zrozumieniem natury ludzkiej, poczuciem humoru i niezwykłymi sceneriami, które wyobrażamy sobie z niekłamaną przyjemnością.

× 12 | link |

@denudatio_pulpae

2021-07-19

7 /10

Przeczytane FANTAS...tycznie, ogólnie Mam w domu 📚

Kinder Überraschung – ciąg dalszy.

Ciri macha sobie mieczem w Kaer Morhen, ale że nie została zmutowana w małą wiedźminkę, wraz z jej dorastaniem zaczynają się problemy. Na pomoc wiedźmini wzywają więc czarownicę Triss Merigold, która uświadamia im dokładnie i szczegółowo, że Ciri jest księżniczką. W związku z tym Geralt i Triss postanawiają zabrać dziewczynkę z Kaer Morhen. Oczywiście, żeby nie było zbyt prosto, po drodze czeka ich trochę atrakcji. Ciri trafia w końcu do świątyni bogini Melitele, skąd zabiera ją Yennefer, aby pokierować jej dalszą nauką.

Ogólnie wszystko ok, nie mam się za bardzo do czego czepić, ale gadania o dziewictwie Ciri miałam już dość bardziej niż Yennefer. Dla kobiety w moim wieku czytanie o tym było ciut żenujące. Sapkowski nie umie w takie tematy, taka jest moja diagnoza.

× 12 | Komentarze (1) | link |

@tsantsara

2019-11-26

8 /10

Przeczytane W moim mp3 Fantastyka Rozrywka Fantastyka Literatura polska (1800-1990) E-audiobook Literatura polska (współczesna)

Początkowo interpretacja Rocha Siemianowskiego (właściwie on nie czyta a gra!) wydawała mi się przesadzona, przeszarżowana - każda z postaci w jego odczytaniu ma swój głos, styl mówienia - ale po kilku księgach w pełni to zaakceptowałem. Ma znakomite wyczucie ironii, co przy Sapkowskim jest ważne, bo takich momentów jest wiele. Zwłaszcza w scenach grupowych: na początku dyskusja o sztuce - głosy z tłumu po koncercie Jaskra, kapitalna rozmowa Geralta z bakałarzem-biologiem Linusem Pittem o nauce i ekologii na szkucie, przed dopłynięciem do Ochsenfurtu, albo znakomite odczytanie pełnego złośliwiści listu Yennefer...

Wydanie, przy którym zostawiam tę opinię jest słuchowiskiem, a ja słuchałem wcześniej nagranego audiobuka, wykonanego w 1994 przez Zakład Niewidomych, ale już dwukrotnie, a bez efektu próbowałem dodać właściwe wydanie, a nowy formularz wysyłał wszystko w kosmos internetu, więc komentuję przy niewłaściwym - więcej próbować nie będę, szkoda mi czasu.

× 2 | link |

@ksiazkiagi

2020-02-27

8 /10

Przeczytane 2020

"Krew elfów", podobnie jak dwa tomy opowiadań pana Sapkowskiego, wciągnęła mnie i jeszcze bardziej zainteresowała losami wiedźmina Geralta, czarodziejki Yennefer, mojego ulubieńca Jaskra i oczywiście dziecka-niespodzianki Ciri ;). W tej książce mamy nieco więcej polityki i intryg, sporo tajemnic, ale też wiele ciekawych wydarzeń i postaci, a to wszystko opisane lekko i intrygująco, a czasem nawet nieco zabawnie, przez co czyta się ją szybko i z przyjemnością. Trochę żałuję tylko, że tak naprawdę w tej części jest tak mało Geralta, bo lubię tę postać, za to cieszę się, że bardziej poznajemy Ciri i Triss, która w opowiadaniach tylko mignęła gdzieś w tle. Na pewno sięgnę po następny tom tej serii ;).

Książka poznana w ramach Olimpiady Czytelniczej

× 2 | link |

@fantastyka.na.luzie

2020-02-04

9 /10

Przeczytane 2020 Posiadam Fantastyka

Gdyby ktoś mi kiedyś powiedział, że będę odnajdywać przyjemność z czytania historii o Wiedźminie, to bym go wyśmiała. Nie zamierzałam sięgać po książki. Nie zamierzałam, głównie przez samego autora, o którym nie mam pochlebnej opinii. To jednak dla mnie nauczka, że nie należy oceniać książki jak się okazuje nie tylko po okładce ale również po samym autorze ;P.

Pierwszy tom właściwej historii o Wiedźminie zdecydowanie różni się konstrukcją od opowiadań. To nie jest dziwne, ale chwilę zajmuje nam to, że głównym bohaterem historii przestaje być tak w 100% Wiedźmin.

Jednakże już w tym tomie czujemy, że wszystko będzie bardziej skomplikowane niż mogłby być.

Więcej tu polityki, planów, bohaterów. W końcu poznajemy czarodziejkę Triss. Mamy więcej Yennefer no i samej Ciri.
Osobiście uważam, że duet Ciri i Yenn jest tak cudowny, że mogłabym o nim wciąż słuchać/czytać i w ogóle.

Historia się nie kończy i ja również nie zamierzam z nią skończyć. Kolejny tom już się grzeje :P

× 1 | link |

@Banshee22

2020-12-04

9 /10

Przeczytane Polska fantastyka

W tej części możemy lepiej poznać Ciri, która jest pod opieką Geralta. Mała, rezolutna dziewczynka, wpatrzona w swojego opiekuna, swojego idola. Trenuje pod jego czujnym okiem, bo chce zostać wiedźminką. Ale czy zostanie? A może los ma wobec niej inne plany?
Geralt z Rivii. Wyprany z uczuć wiedźmin... A przynajmniej taki powinien być, bo tacy są wiedźmini. Nasz bohater jednak zdaje się mieć uczucia, a już zdecydowanie ma poczucie obowiązku. Skoro więc jego obowiązkiem jest zaopiekować się Ciri i zapewnić jej bezpieczeństwo, zrobi wszystko, aby to uczynić. Ale czy mu się uda? Czy da radę uchronić dziewczynkę przed grożącym jej niebezpieczeństwem?
Andrzej Sapkowski jest niewątpliwie mistrzem polskiej fantastyki. Stworzył nie tylko barwnych bohaterów, ale również tak mocno rozbudowany świat, że trudno uwierzyć, że jest on tylko wytworem wyobraźni. Czytając, ma się wrażenie, że czyta się o odległym kraju, w którym dawno, dawno temu żyli Geralt z Rivii i Ciri.

× 1 | link |

@czytelniczyzamet

2022-01-20

10 /10

Przeczytane

Cieszę się, że "przebrnęłam" przez tomy opowiadań. Dużo bardziej wolę formę powieści, którą jest 3. tom, a tutaj widać że Sapkowski podrasował swój styl pisania. Podoba mi się humor wpleciony w opowieść i poziom żartów. Autor skupia się na bohaterach, nie na zabijaniu potworów i mimo, że nie pałam miłością do wątków obyczajowych w książkach, tak tutaj był bardzo dobrze poprowadzony. Ciri dorośleje, już nie jest małą kapryśną dziewczynką – jest kapryśną nastolatką. Mimo tego motyw opieki nad "dzieckiem" bardzo mi się podobał. Dziwnie wręcz czytało się o Geralcie jako o opiekunie Ciri. Tłem powieści jest wojna z Nilfgaardem, która miejscami przypominała klimat rodem z Gry o tron. Nie zawiedli też Yennefer i Jaskier. Cóż tu dużo pisać, bierzcie to i czytajcie, bo warto.

× 1 | link |

@Gapcio

2007-09-03

Przeczytane

Saga o "Wiedźminie" zmieniła moje spojrzenie na fantasy i wpłynęła nawet lekko na moje życie. Ukazuje ona bohaterów fantasy w świetle bardziej przystępnym zwykłym ludziom. Moim zdaniem pobudza bardziej wyobraźnię niż klasyka "władcy pierścieni". Bohaterowie mają ludzkie problemy i ludzkie odczucia. Geraly jest wielkim wojownikiem, ale nie trzeba być mu równym, żeby go zabić. Bohaterowie sagi klną, piją, bawią się i myślą jak zwykli ludzie. Nie są całkowicie mityczni. Gdyby oprzeć się tylko na tym spojrzeniu, to książka była by zwykła. Do tego wszystkiego dochodzi również filozofia, którą porusza Sapkowski poprzez postać Geralta. Porusza on wiele tematów kłopotliwych dla ludzi, którzy starają się trzeźwo myśleć w tym dziwnym świecie.

× 1 | link |

@Petit_hibou

2021-01-14

9 /10

Przeczytane Moja biblioteczka Fantastyka/horror Czytane wielokrotnie Polskie 2020

Pierwszy tom sagi o wiedźminie.
Towarzyszymy głównym bohaterom w ich życiowej historii. Pierwszy tom jest zawiązaniem konkretnej akcji. Wprowadza większość najważniejszych postaci, opisuje podstawowe tło dalszych wydarzeń. Bohaterzy są bardzo dobrze napisani. Każde z nich jest charakterystyczne, delikatnie przerysowane, ale bez zbytniej przesady. Książkę czyta się lekko, chociaż ściśle zarysowująca się akcja i coraz poważniejsze tematy poruszane z biegiem czasu sprawiają, że nie jest to aż taka przyjemna i niezobowiązująca lektura jak opowiadania. Humor nadal jest obecny, dialogi i zwroty akcji potrafią zaskoczyć.
Pomimo wielokrotnego czytania z pewnością jeszcze nie raz wrócę do tej pozycji.

× 1 | link |

@Basiek04

2020-01-01

10 /10

Przeczytane Domowy księgozbiór

Podobało mi się :) Im więcej "wiedźmińskich" książek za mną, tym lepiej rozumiem wszystkie zachwyty pod adresem serii. Szczególnie podoba mi się tło opowieści - elfy, krasnoludy, mieszczanie, kupcy, szpiedzy i zawiłości polityczne. Wszystko przemyślane i podkreślające główne wydarzenia. Trochę mało wiedźmina w tym "Wiedźminie", a momentami książka przypomina poradnik pt. "Jak wychować Ciri i nie zwariować?", ale absolutnie mi to nie przeszkadzało. Przy lekturze bawiłam się naprawdę dobrze i z czystym sumieniem polecam :)

× 1 | link |

@szarikow

2012-06-07

8 /10

Przeczytane Przeczytane Na Kundziu :))) Przeczytane z zimną krwią

Przez 3/4 książki uważałam, że jest o wiele lepsza od opowiadań, jednak po pewnym czasie zmieniłam zdanie. Przygody Ciri i Geralta w Kaer Morhen oraz podróż z Yarpenem poprzez niebezpieczne lasy, w których ukrywały się Scoia'tael pochłonęła mnie bez reszty. Odkąd z fabuły zniknęła Triss akcja zwolniła i czytało się opornie. Zakończenie było urwaniem w pewnym momencie akcji, ale jak to ujął Maynard, podczas czytania odczuwa się "że coś się zbliża... i coś się kończy", dlatego też już zacieram ręce przed drugą częścią.

× 1 | link |

@Bea

2007-08-30

"Krew elfow" to pierwszy tom sagi o Wiedzminie, nie mozna go oderwac od calosci dziela. Proponuje sprobowac, recze ze wiekszosc wsiaknie w temat na calego. Pelnokrwisty bohater Geralt, plejada krasnoludow, czarownikow, elfow i potworow, a wszystko skonstuowane przewrotnie i wzruszajaco. Jezyk soczysty, niby odlegly a tak nam bliski.Nalezy przeczytac takze dwa tomy opowiadan o Wiedzminie, ktore wprowadzaja w swiat sagi: "Ostatnie zyczenie" i "Miecz przeznaczenia".

× 1 | link |

@suavemente

2011-08-03

5 /10

Przeczytane Fantastyka

Szczerze, tyle slyszalam o cyklu Sapkowskiego i w ogole o autorze, wiedzminie itp., ze kiedy w koncu siegnelam po Krew elfow przewracalam kazda strone z uczuciem oszukania. A pod koniec ksiazki zadawalam sobie pytania w stylu "I to ma byc wszystko?". Rozczarowalam sie, niestety. Krew elfow niczym nie zachwyca, niczym nie porywa. Siegne po nastepna czesc, ale to w nadziei, ze w koncu znajde to "cos", co tak zachwyca rzesze fanow Sapkowskiego.

× 1 | link |

@Jjolka

2014-02-07

5 /10

Przeczytane

Przez prawie całą lekturę wynudziłam się. Jedynie końcówka nie była aż tak nużąca. Tylko nie jestem pewna czy dlatego, że już nie mogłam doczekać się końca powieści? I liczyłam na jakieś wielkie: bum! ? Wielkie rozczarowanie. Wielkie wynudzenie. I choć straciłam czas, przekonałam się co do treści, jakże to super,niesamowitej, etc sagi Sapkowskiego! Lecz muszę dodać, że jestem ciekawa rozwoju uczuć między bohaterami.

× 1 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej