Chrzest ognia

Name: Chrzest ognia
Rating: 8.99 (344 reviews)
ISBN: 9788375780321

Andrzej Sapkowski

9.0 /10

Ocena 9.0 na 10 możliwych
Na podstawie 344 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

9.0 /10

Ocena 9.0 na 10 możliwych
Na podstawie 344 ocen kanapowiczów

Opis

CZY SPEŁNI SIĘ ZŁOWROGA PRZEPOWIEDNIA?
Andrzej Sapkowski, arcymistrz światowej fantasy, po raz kolejny zaprasza do swej krainy Nigdy-Nigdy i przedstawia trzeci tom wychwalanej przez krytykę i uwielbianej przez czytelników wiedźmińskiej sagi.
Geralt, wyleczony przez driady z ran odniesionych w czasie puczu na wyspie Thanedd, wyrusza na poszukiwanie przeznaczonego mu Dziecka Niespodzianki. Oprócz nieodłącznego Jaskra, trubadura i domorosłego filozofa, do kompanii wiedźmina przystępują: pełna temperamentu łuczniczka Milva, nilfgaardzki rycerz - koszmar ze snów Ciri - którego poszukują najlepsi szpiedzy Cesarstwa, sprytny gnom zwiadowca, pięciu rubasznych krasnoludów oraz noszący się staroświecko i pachnący intensywnie ziołami cyrulik - osobnik jakby nie z tej bajki.

ANDRZEJ SAPKOWSKI (ur. 1948) jest z wykształcenia ekonomistą i przez wiele lat pracował w handlu zagranicznym. Jako twórca fantasy debiutował w roku 1986 na łamach ?Fantastyki? opowiadaniem ?Wiedźmin?, które zapoczątkowało cykl opowieści o białowłosym pogromcy potworów, Geralcie z Rivii. Saga Sapkowskiego uznawana jest przez krytykę za literacki fenomen lat dziewięćdziesiątych; każdy z jej tomów zajmuje najwyższe miejsca na listach bestsellerów.
W roku 2002 ukazał się pierwszy tom trylogii husyckiej NARRENTURM, a później tomy kolejne: BOŻY BOJOWNICY i LUX PERPETUA.
Sapkowski jest laureatem licznych nagród, w tym Paszportu ?Polityki? i nagrody im. Janusza A. Zajdla (pięciokrotnie); w 2003 roku nominowano go do nagrody Nike. W roku 2009 jako pierwszy nieanglojęzyczny autor został uhonorowany David Gemmell Legend Award. Jego książki są wydawane w prawie wszystkich krajach europejskich i USA; szczególną popularnością cieszą się w Niemczech, Czechach, Rosji, Hiszpanii, na Litwie i na Ukrainie. Na motywach cyklu wiedźmińskiego powstały gry komputerowe WIEDŹMIN oraz WIEDŹMIN 2.
Oprócz cyklu wiedźmińskiego i trylogii husyckiej Sapkowski jest też autorem eseju z mikropowieścią ŚWIAT KRÓLA ARTURA. MALADIE oraz leksykonu literatury fantasy RĘKOPIS ZNALEZIONY W SMOCZEJ JASKINI. Opowiadania spoza cyklu zostały zebrane w tomie COŚ SIĘ KOŃCZY, COŚ SIĘ ZACZYNA. W 2005 roku jeden z najwybitniejszych polskich literaturoznawców i krytyków, prof. Stanisław Bereś, przeprowadził z Andrzejem Sapkowskim wywiad rzekę HISTORIA I FANTASTYKA, a w roku 2009 ukazała się ostatnia powieść twórcy ?Wiedźmina?, ŻMIJA.

Data wydania: 2010-12-27

ISBN: 978-83-7578-032-1, 9788375780321

Wydawnictwo: SuperNowa

Cykl: Wiedźmin Geralt z Rivii, tom 5

Nagrody: Nagroda Sfinks (Zwycięzca)

Kategoria: Fantasy

Stron: 334

Mamy 5 innych wydań tej książki

Autor

Andrzej Sapkowski

Urodzony 21 czerwca 1948 roku w Polsce (Łódź)

Polski pisarz fantasy. Urodził się i mieszka do dzisiaj w Łodzi. Zdobył wykształcenie ekonomiczne. Jest żonaty. Ambasador Łodzi w walce o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Od 9 lipca 2008 roku jest także honorowym obywatelem tego miasta. Twó...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Andrzej Sapkowski

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

W DRODZE PO CIRI

24.05.2024

Kolejna wiedźmińska przygoda już za mną, choć to właściwie jedynie następna niewielka część, ułamek wielkiej opowieści Andrzeja Sapkowskiego - Jego monumentalnego opus magnum. "Chrzest ognia" to trzecia powieść z cyklu o Geraldzie z Rivii i piąty tom wiedźmińskiej sagi, którą zapoczątkowały dwa zbiory opowiadań. Napisany w 1996 roku "Chrzest ognia... Recenzja książki Chrzest ognia

@mrocznestrony × 1

Chrzest ognia

4.11.2012

Andrzej Sapkowski polski pisarz fantasty urodzony w 1948 w Łodzi, z wykształcenia ekonomista. Debiutował w roku 1986 na łamach "Fantastyki" opowiadaniem "Wiedźmin", które zapoczątkowało serię opowieści o Geralcie z Rivii. "Wiedźmin" składa się z siedmiu tomów, w których dwa pierwsze to zbiory różnych opowiadań o pogromcy potworów. Sapkowski jest la... Recenzja książki Chrzest ognia

"Chrzest ognia"

11.07.2011

Będąc zachwyconym dopiero co przeczytanym „Czasem pogardy” niezwłocznie udałem się do biblioteki po „Chrzest ognia” –kolejną (już trzecią) część słynnej sagi o wiedźminie napisanej przez znakomitego polskiego pisarza literatury fantasy Andrzeja Sapkowskiego. Długo zabierałem się za napisanie do niej recenzji, ale jakoś nie miałem weny. Na szczęści... Recenzja książki Chrzest ognia

@armagedono

Zobacz wszystkie (3) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae

2021-07-31

7 /10

Przeczytane FANTAS...tycznie, ogólnie Mam w domu 📚

Drużyna Wiedźmina.

Geralt nadal próbuje odnaleźć Ciri, a przy okazji formuje się całkiem wesoła kompania. Wiedźmin, łuczniczka, bard, wampir... Nigdy nie wiadomo, co lub kto się może okazać przydatny w walce. Towarzystwo zmierza do druidów, którzy mogą im powiedzieć, gdzie szukać Ciri, bo nikt nie ma lepszego pomysłu, a Wiedźmin dostaje już na łeb i trudno reszcie znosić jego fochy. Po drodze oczywiście czeka ich wiele niespodzianek, a nagroda jaką Wiedźmin został uhonorowany po bitwie o most na Jarudze, była wyjątkowo zaskakująca :)

Bardzo dobrze się bawiłam, celny humor. Na pohybel skurwysynom!

× 15 | link |

@Eufrozyna

2023-06-04

9 /10

Przeczytane Fantasy / Science fiction

Mam za sobą już pięć tomów, a nadal nie mogę się nadziwić nad stylem Sapkowskiego. Jest on mistrzowski i to chyba musi przyznać każdy czytelnik bez względu na swoją opinię na temat całości. Gdy czytałam, miałam przed oczami całą opowieść. Taki pełnowymiarowy film ze wszystkimi możliwymi efektami, w którym brałam czynny udział. Bez problemu wyobrażałam sobie zdarzenia, rozmowy, czy bohaterów, których w każdej chwili jest więcej, ale poznałam ich na tyle dobrze, że nigdy nie pomyliłam się, kto jest kim.
Geralt cały czas jest dla mnie tajemniczą i wyjątkową postacią, która do końca będzie odgrywać najważniejszą rolę. Jest mutantem, który nie powinien czuć emocji, a tym bardziej uczuć. Jednak tak nie jest. Geralt jest bardzo ludzki. Jak każdy człowiek czuje miłość, nienawiść, ból, radość… Zawsze rozumiem, czym się kieruje i dlaczego postępuje tak, a nie inaczej. Jego zachowanie i decyzje nie zawsze są właściwe, ale w większości takich sytuacji też postąpiłabym tak pod wpływem emocji albo ich braku.
Autor wprowadza nowe postacie, kolejne stwory, przybliża swoje wyobrażenie o takich kreaturach jak trolle, wampiry, krasnoludy. Pokazuje różnice między rasą ludzką, a innymi, doskonalszymi. Przedstawia swoją teorię, że ludzie wszystko, co dla nich nienaturalne, lepsze, uważają za obleśne i brzydzą się tym, mimo, że marzą o pewnych tych zdolnościach, np o nieśmiertelności czy zdolności latania. Ciekawie czyta się taki punkt widzenia i nie sposób nie przyznać racji, chociaż ...

» czytaj dalej

× 9 | link |

@literackiespelnienie

2023-05-04

9 /10

Przeczytane Fantasy Polska

,,I świnia burmistrza ograła, gdy dobre karty miała''.

Kontynuujemy naszą przygodę z białowłosym. Dostarcza więcej mięska, a Geralta częściej widujemy na kartach książki. Mniej politykowania, a więcej zbójeckiej przygody (taki Rumcajs by pozazdrościł i sam dołączyłby do kampanii, gdyby uczestniczyli w jednym uniwersum). Wyjątkowy tom, bo przysiągłbym, że jest najzabawniejszy i ma plejadę zwariowanych charakterów. Zaczyna się nielicho, bo w lasach Brokilonu. Gdzie driady leczą poharatanego białego wilka, który doznał poważnej kontuzji w kolanie, przez co odczuwa bolesny ból podczas wyprawy. Pojawia się Milva - czołobitnie wyrazista łuczniczka, niby to wiejska dziewucha, a jaki charakterek, jaka drwina w głosie. Ubaw po pachy z dziewczyną. Od razu skradła serce, jak wyśmiewa samobójcze plany Geralta, a mimo to - postanawiają działać wspólnie na dalszej płaszczyźnie czasu. Dzieje się dużo, wywrotowo, a śmiechom nie było końca. No, i super, że Sapkowski odpuścił nieco z mędrkowania w polityce królów. Zrobił świetny krok. Pokazał nam, jak wojna wpłynęła na osiedla, na wojska czy przemierzany teren. Czujemy zapach ognia, jak wykarczowane miasta stają w płomieniu. Świetny zabieg, bo nie musisz przekazywać, co dzieje się za granicą, bo my wiemy, że sytuacja jest poza kontrolą podróżników. Zostajemy wrzuceni w tę łunę, spopielałej ziemi i zarazy, która panuje na wioskach.

Niewątpliwie dodanie krasnoludzkiej watahy podczas nielichej przeprawy do Nilfgaardu nabrał...

» czytaj dalej

× 6 | link |

@tea.books.fox

2020-10-08

9 /10

Przeczytane

Ciągle największą miłością darzę opowiadania o Wiedźminie, ale jeśli chodzi o samą Sagę, to ten tom jest jak dotąd moim ulubionym. Świetne nowe postacie- Milva, Regis, Zoltan, mnóstwo sarkastycznego humoru, akcji i po prostu pięknej prozy. Książkę przesłuchałam w formie aktorskiego słuchowiska i polecam je z całego serca, bo obsada jest genialna.

× 4 | link |

@ksiazkiagi

2020-03-24

8 /10

Przeczytane 2020 Legimi

Im bardziej się zagłębiam w powieści pana Sapkowskiego, tym bardziej doceniam jego kunszt, fantazję i poczucie humoru, jakie w tych książkach widać. Świat w nich opisany jest tak barwny, pełen różnorodnych postaci, bardzo rozbudowany, pełen głębi... W tej części mamy nowych bohaterów, którzy towarzyszą Geraltowi w poszukiwaniach Ciri, postaci ciekawe i wprowadzające do opowieści nieco kolorytu. Najbardziej polubiłam pewnego nietypowego wampira i spodobało mi się jak autor świetnie bawi się z naszymi wyobrażeniami o mitycznych postaciach, a także z różnymi mitami i legendami. Podobało mi się też, że ten tom był zdecydowanie poświęcony wiedźminowi, a Ciri i Yennefer, w przeciwieństwie do dwóch poprzednich książek, gdzie Geralt był nieco z boku. No i zakończenie tej książki jest świetne: gorzko-ironiczne... Z przyjemnością sięgnę po następny tom ;)

Książka przeczytana w ramach Olimpiady Czytelniczej

× 2 | link |

@janusz.szewczyk

2021-11-21

10 /10

Przeczytane 2011 i wcześniej Posiadam Safety

W ramach odświeżania sobie ulubionych książek przeczytałem kolejny raz "Chrzest ognia" (w trakcie trzech kolejnych kąpieli - niewiele ryzykowałem, bo książki Supernowej z tamtego okresu już dawno rozpadły mi się na pojedyncze strony i powinienem najwyraźniej kupić sobie jakieś nowe wydanie, zwłaszcza jesli wziąć pod uwagę, że dość często do nich wracam). Przy okazji podniosłem ocenę, bo nie ma w tej powieści niczego, co budziłoby u mnie jakiekolwiek niechętne odczucia. Sapkowskiego (jak prawie zawsze) czyta się wspaniale - akcja wciąga, złośliwości w dialogach czarodziejek aż szczypią po oczach, uczucia łatwo wnikają do krwiobiegu, postaci są żywe i naturalne, strzały i sihille zabójcze, motywacje działań bohaterów i ich konflikty ostro wyrysowane a humor przedni. Jeśli więc w książce są jakieś wady konstrukcyjne, nielogiczności czy co tam jeszcze wymyślą krytycy, to i tak nigdy nie potrafię ich dostrzec, bo za dobrze się bawię.
Jedyny mój problem to taki, że kąpiele z kolejnymi częściami cyklu Sapkowskiego prawie zawsze kończę w zimnej wodzie. :-(

× 1 | link |

@stos_ksiazek

2024-04-29

10 /10

Przeczytane

“Chrzest ognia” to naprawdę sztos. Podobała mi się podróż Geralta. Pełna przygód i ciekawych osobistości wędrówka po prostu mnie kupiła. Na razie to chyba mój faworyt, ponieważ poznajemy tu świetne postacie takie jak Milva, Zoltan czy Regis. Przyznam, że nawet jakoś nie specjalnie brakowało mi Yennefer i Ciri. Wesoła i niecodzienna kampania Wiedźmina zrobiła dobrą robotę.

Za sprawą Jaskra nie brakowało zabawnych sytuacji, postać łuczniczki Milvy nadała podróży pazura, krasnolud Zoltan jako herszt swojej bandy aż zachęca do przyłączenia się do wędrówki i zagrania przy ognisku w gwinta, a Regis dopełnił całe to towarzystwo nutką tajemniczości i mądrych sentencji. Nie pozostaje nic innego, jak pakować tobołek i ruszać z Geraltem po Ciri.

W tej części jest zdecydowanie więcej akcji niż polityki. Spodobała mi się również koncepcja Loży. Jej spotkanie było interesujące. Ciekawa jestem, co będzie dziać się dalej.

Oczywiście polecam.

× 1 | link |

@Maynard

2012-01-26

10 /10

Przeczytane U mnie na półce

Po kolejnym (trzecim już) spotkaniu z przechodzącymi chrzest bitewnego ognia bohaterami Sapkowskiego powoli zauważam, że tom trzeci zyskuje dla mnie wartość NAJLEPSZEJ części całej sagi a tym samym (wreszcie) muszę przyznać rację @frodowi. Atuty powieści to: - Mistrzowskie dialogi (trochę przydługie dysputy o wampiryzmie i genealogii Ciri równoważą teksty i powiedzonka kompanii Zoltana ze sztandarowym już "Na pohybel skurwysynom" oraz aluzją do góry Montsalvat i tajemniczym kielichu odnalezionym ponoć przez gnoma Percivala :-)) - Dużo więcej "Wiedźmina w Wiedźminie" niż w tomie poprzednim gdzie Geralta było jak na lekarstwo - Formowanie się drużyny vel. kompanii w składzie cudownym i niepowtarzalnym - Ponadczasowe przesłanie przyjaźni ponad podziałami - Dosadne, makabryczne czasami, bitewne obrazy a'la ryciny Goi - Przygoda, akcja, humor Minusy: - brak Polecam (kolejny raz)

× 1 | link |

@Basiek04

2020-01-01

9 /10

Przeczytane Domowy księgozbiór

Z każdą kolejną książką, świat wykreowany przez pana Sapkowskiego podoba mi się coraz bardziej.
Przy książce bawiłam się naprawdę dobrze. Niektóre rozdziały były "przegadane", ale specjalnie mi to nie przeszkadzało. Opowieść czytało się naprawdę dobrze i kilka rzeczy się wyjaśniło (m.in. gdzie po bitwie podziała się Yen). Nowi bohaterowie okazali się strzałem w dziesiątkę: Zoltan, Regis, Milva czy Feldmarszałek wnoszą sporo energii do historii. Tytułowy Wiedźmin ma wahania nastrojów, ale one też mi specjalnie nie przeszkadzały.
Minus: Ciri. Coś mi w tej postaci nie pasuje :/

Książkę zdecydowanie polecam :)

× 1 | link |

@19emilka93

2020-01-20

6 /10

Przeczytane

Najwiekszym plusem tej części jest niebanlana kompania Wiedźmina. Postacie są różne, ale przez to bardziej prawdziwe. Jest wojna, więc Ci którzy szukają nadziei powinni odłożyć tę książkę na inne dni. Ale w tej pełnej bólu, cierpienia, zła i smutku historii są też delikatne promyki dobra, pokazujące, że nawet w najgorszym czasie ludzie noszą w sobie solidarność, chęć wsparcia i pomocy drugiej osobie. Dowiadujemy się nieco więcej o Ciri, dlaczego jest aż tak ważna. To dobra część sagi, ale brak jej pewnych atutów z początkowych części. Może nieco bohaterowie ewaluowali: są zmęczeni, dojrzalsi, a przez to inni?

× 1 | link |

@Petit_hibou

2021-01-14

9 /10

Przeczytane Czytane wielokrotnie Fantastyka/horror Moja biblioteczka Polskie 2020

Trzeci tom sagi o Wiedźminie.
Akcja gęstnieje, humor nie zawodzi. Co raz poważniejsze komplikacje potykają naszych bohaterów. Sapkowski dobrze prowadzi bohaterów oraz akcję. Ich rozwój oraz przemiana jest bardzo dobrze zauważalna. Przygody, które ich spotykają nie są wymyślane na siłę, dzięki czemu cała historia wiarygodna.
Cały cykl przeczytałam kilkukrotnie i jeszcze wiele razy będzie dane mi podążać ścieżką wiedźmina, jego bliskich i jego przyjaciół.

× 1 | link |

@krzysia1999

2020-09-10

7 /10

Przeczytane Przeczytane - fantastyka

Kolejna część Wiedźmina czytała się dobrze, a nawet bardzo dobrze, jednak czegoś tu zabrakło. Podobała mi się kompania Wiedźmina i relacje między jej członkami, podobało mi się logiczne rozwiązanie dalszych losów Ciri. Mimo to, moim zdaniem, jest to najsłabsza (jak do tej pory) część sagi Sapkowskiego. Mam nadzieję, że kolejna wbije mnie w fotel!

× 1 | link |

@calamitas

2011-12-19

10 /10

Przeczytane Fantasy z przyległościami

Wspaniała, ciekawa, porywająca. 'Drużyna Geralta' wraz z moimi ulubionymi, rubasznymi i grubo ciosanymi krasnoludami oraz trącającym ziołem Gerisem to boska menażeria. Nic tylko czytać.

× 1 | link |

@Murtagh

2011-02-11

10 /10

Przeczytane

Kurde no, naprawdę niezła książka, najfajniejsze fragmenty z wampirem Regis'em i haha Geralt został pasowany na Rivijskiego rycerza, ironia losu, teraz naprawde jest Geraltem z Rivii

× 1 | link |

@independent

2014-09-08

10 /10

Przeczytane

Świetna i przezabawna drużyna Geralta. Wreszcie więcej rozdziałów poświęconych Geraltowi. Choć brakowało mi trochę przygód z Ciri w roli głównej. Jak zwykle 5 gwiazdek :).

× 1 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Nie pomyl nieba z gwiazdami odbitymi nocą na powierzchni stawu.”

“Gówno i kapusta zawsze w parze idą - rzekła sentencjonalnie. Percival Schuttenbach - Jedno popędza drugie. Perpetuum mobile.”

“Moją ogromną przywarą - wyjaśnił - jest niepohamowana dobroć. Ja po prostu muszę czynić dobro. Jestem jednak rozsądnym krasnoludem i wiem, że wszystkim wyświadczyć dobra nie zdołam, Gdybym próbował być dobry dla wszystkich, dla całego świata i wszystkich zamieszkujących go istot, byłaby to kropelka pitnej wody w słonym morzu, innymi słowy: stracony wysiłek. Postanowiłem zatem czynić dobro konkretne, takie, które nie idzie na marne. Jestem dobry dla siebie i dla mego bezpośredniego otoczenia.”

“– Na moim sihillu – warknął Zoltan, obnażając miecz – wyryte jest starodawnymi krasnoludzkimi runami prastare krasnoludzkie zaklęcie. Niech no jeno który ghul zbliży się na długość klingi, popamięta mnie. O, popatrzcie.
– Ha – zaciekawił się Jaskier, który właśnie zbliżył się do nich. – Więc to są te słynne tajne runy krasnoludów? Co głosi ten napis?
– „Na pohybel skurwysynom!””

“– Kompania mi się trafiła – podjął Geralt, kręcąc głową. – Towarzysze broni! Drużyna bohaterów! Nic, tylko ręce załamać. Wierszokleta z lutnią. Dzikie i pyskate pół driady, pół baby. Wampir, któremu idzie na pięćdziesiąty krzyżyk. I cholerny Nilfgaardczyk, który upiera się, że nie jest Nilfgaardczykiem.
– A na czele drużyny wiedźmin, chory na wyrzuty sumienia, bezsiłę i niemożność podjęcia decyzji – dokończył spokojnie Regis. – Zaiste, proponuję podróżować incognito, by nie wzbudzać sensacji.
– I śmiechu – dodała Milva. ”