Diabeł na wieży

„Diabeł na wieży”, to zbiór opowiadań Anny Kańtoch. Tej książki nie można nazwać nowością, gdyż jest to wznowienie kolejne już. Jednak jak dla mnie nie ma to znaczenia. Lubię kryminały, a opowiadania-w których intryga jest rozwiązywana znacznie prędzej niż w jakiejś grubej powieści- nawet bardziej przypadają mi do gustu. Księga zawiera aż sześć historii, które łączy postać głównego bohatera, jakim jest szlachcic i medyk Domenic Jordan. Bohater ten-oprócz zajmowania się sprawami związanymi ze swoim zawodem-jest swego rodzaju detektywem, który tropi sprawy niezwykłe i paranormalne.

Jordan pozornie jest zwykłym medykiem. Jednak jego postać wyróżnia się niebanalną osobowością i wrażliwością na niezwykłe zjawiska, których jest świadkiem. Można by rzec nawet, że w jakiś sposób przyciąga je do siebie. W tytułowym opowiadaniu nasz przyjaciel wyjaśnia sprawę pewnych dziwnych zjawisk na wieży. Sprawa jest jednak trochę bardziej skomplikowana, niż można by się spodziewać. W kolejnym Jordan pomaga kobiecie, którą ściga demon, usiłujący ją zabić i eliminując wszystkich w jej otoczeniu. Jednak i tutaj, nie wszystko jest takie proste jakby się mogło wydawać. Zachęcam do lektury.

Widać tutaj uwielbienie autorki do klasycznych opowieści kryminalnych, w których napięcie budowane jest stopniowo, a rozwiązanie zagadki, praktycznie zawsze zaskakuje czytelnika.
Istotnym motywem tych opowiadań jest także to, że praktycznie każde ma jakieś nawiązanie do zjawisk uznawanych pows...

Opowiadania zaiste z ciekawą fabułą, detektywistycznym smaczkiem, fantastycznymi i mroczno-gotyckimi bohaterami i "świeżym powiewem" jaki wnosi do polskiej fantastyki Pani Kańtoch. Małe minusy za chaotyczność niektórych opowiadań, zbyt małe zapoznanie czytelnika z wymyślonym światem i regułami w nim panującymi oraz zbyt dużą przewidywalność niektórych wątków. Czytałem dość dawno temu, ale pamiętam że opowiadania, które najbardziej utkwiły mi w pamięci to: "Długie noce" i "Pełnia lata" więc te rekomenduje.

Genialne opowiadania fantasy. Ja przeczytałam 2 tomy zbiorów w odwrotnej kolejności i stwierdzam, że lepiej jest je czytać w prawidłowej numeracji. Zbyt szybko dowiedziałam się, jakie tajemnice ma Domenic Jordan, ekscentyryczny i intrygujący bohater walczący z niespotykanymi istotami, demonami, wilkołakami itd., wyjaśniający dziwne zjawiska i wydarzenia. Pokochałam ten niesamowity klimat opowiadań, zaskakujące wyjaśnienia i samego Domenika, tak różnego od typowych bohaterów fantasy.

Niezła rzecz. "Szkiełko i oko" rozwiązują nadprzyrodzone, a może tylko tak wyglądające zagadki. Polecam.

Wydawnictwo Powergraph wydało opowiadania Anny Kańtoch w twardych okładkach na porządnym kredowym papierze, dzięki czemu skłoniło mnie do nabycia kilku jej książek, na co nie mogłem się zdobyć widząc poprzednie szmatławe paperbacki Fabryki Słów. Pierwszy tom opowiadań o Domenicu Jordanie zawiera sześć niezbyt długich tekstów, połączonych osobą głównego bohatera, smętnawym nastrojem i alternatywną Europą, w której obok szpad i broni palnej funkcjonuje magia, pojawiają się wróżki, demony, wilkołaki i istoty przenikające przez bariery wymiarów. Główny bohater jest niezbyt intensywnie praktykującym lekarzem, naukowcem badającym magię (z opowiadań wynika, że zdecydowanie preferuje badania terenowe niż siedzenie za biurkiem) a przede wszystkim człowiekiem nie potrafiącym powściągnąć swojej ciekawości. Treść opowiadań stanowią próby rozwikłania różnych tajemnic łączących elementy typowe dla opisywanych w literaturze grozy, kryminałach, fantastyce i utworach obyczajowych. Obecność diabła w tytule książki oraz demonów i wilkołaków w fabułach opowiadań sugerują, że stylistyka horroru jest dominująca, ale to nieprawda. Elementy typowe dla horrorów są obecne w treści większości tekstów, ale są one opisane przez autorkę z dystansem pozbawiającym je cech potencjalnie mogących wywołać przerażenie u czytelników. Świat z utworów Kańtoch wydaje się wyblakły, odległy, pozbawiony emocji i ponury. Nie jestem całkiem pewien, czy był to zamierzony przez pisarkę efekt. Ogranicza on jednak dość mocno...

Znakomity debiut. Domenic jest niezwykle ciekawym i barwnym bohaterem - nie ma nic wspólnego z rąbiącym mieczem mistrzem magii.... Po prostu używa rozumu.W moich wyobrażeniach nieodmiennie ma twarz Johny'ego Depp'a w roli dochodzeniowca z "Jeźdźcy bez głowy". Ubrany zawsze na czarno, tajemniczy (niwiele dowiadujemy się o jego przeszłości), trzeźwo myślący, rozwiązujący zagadki dla innych zbyt przerażające, by wogóle do nich podejść.Czyta się bardzo przyjemnie.

Interesująca i zdecydowanie godna uwagi pozycja. Groza i kryminał czyli dokładnie to połączenie, które lubię najbardziej. Ciekawy i dość tajemniczy bohater jest bez wątpienia dużym atutem tej książki: pobudza wyobraźnię czytelnika i sprawia, że ma się ochotę na więcej. Ja w każdym razie mam:)

Książkę czytałam ponad 1,5 roku temu. Zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie, przygody Jordana, choć związane z magią i fantastyką były opisany w taki sposób, że całość stawała się lekka, łatwo przyswajalna i dobra dla każdego, nawet dla osób, które nie lubią fantasy.

Świetna książka ciekawa i wciągająca.Charakterystyczny główny bohater.Warto przeczytać

Narobiliście mi smaka! A właśnie zerknąłem, że będzie wznowienie