Bez przeszłości

Czar prysł!
Tak jak byłam oczarowana pierwszą częścią, tak tą jestem bardzo zawiedziona. Stało się to głównie za sprawą postaci. Były monotematyczne i albo zepsute do szpiku kości albo krystaliczne, bez szarości. Żadnej nie szło polubić. Negatywnych z wiadomych przyczyn, choć te były dobrze wykreowane. Bezwzględny Leonid, pozbawiona skrupułów Ksenia, brutalny Kirił. Za to pozytywni bohaterowie byli przeraźliwie irytujący. Autorka wylała na nich całe wiadro pomyj, bez przemyślenia, jakby chciała ich zarzucić wszystkimi problemami świata naraz.

W tej części cierpiący na amnezję Igor Kłymenko pracuje w Polsce na budowie. Na polecenie Leonida koledzy mają się nad nim znęcać psychicznie, by wydobyć z mężczyzny hardość. Z opresji ratuje go szef Marian oferując mieszkanie. Tam Igor poznaje Olgę. Udręczoną, żałosną dziewczynę, której nikt z rodziny nie szanuje. Ojciec alkoholik ją okrada i bije, młodsza siostra Oliwia wykorzystuje.
Olga to ofiara losu, która na każde perfidne zachowanie ojca, czy siostry reaguje szlochem, użalaniem się nad sobą i oddawaniem ostatniego grosza. Ojcu na alkohol, siostrze na kastingi, które okazują się imprezami z biznesmenami, w trakcie których Oliwia sprzedaje swoje ciało. Jedyną odpowiedzią Olgi na wyprowadzkę, prostytucję małoletniej, cynicznej żmiji jest "Boże, Oliwciu!".
Igor przez większość książki jest bezpłciowy, przegrany na starcie, niedorajda życiowa. Nagle staje się rycerski. Po dwóch dniach znajomości z Olgą zamies...

Katarzynę Grabowską to już chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. Jestem ogromną fanką Kasi i jej twórczości. Kibicuje przy każdej książce, trzymam kciuki przy każdej premierze. Tym razem przychodzę do was z drugim tomem serii-Gorszy syn „Bez przebaczenia” Kasia nie ukrywała, że jest to pierwsza taka książka, która jest inna niż wszystkie, ale to już sam musisz odkryć, co autorka miała na myśli. Zapraszam do siebie w celu poznania mojej opinii na temat pierwszego tomu, który dla mnie był super. Myślałam, że jak w pierwszym tomie miałam tyle emocji to drugi będzie taki uniwersalny emocjonalnie ani za dużo, ani za mało, lecz to jest Kasia i nie mogła tego tak zostawić, więc wylała na mnie kubeł zimnej wody w postaci akcji, wrażeń, emocji, jakie towarzyszyły mi podczas czytania książki.

Tym razem idziemy w ślady Igora, który po stracie pamięci wylądował w Polsce na budowie, a tam nie oszczędza chłopaka nikt oprócz..? Zawsze zastanawiałam się jak czuje się osoba, która nie może przypomnieć sobie tego, kim jest, jak się nazywa itp. Wszystko w książce jest wyważone, więc żeby wzmocnić bohatera pojawia się pewna dziewczyna, która mocno zamiesza Igorowi w głowie, ale czy dobrze, czy źle to już sami dowiecie się czytając tę książkę.

Pomimo że książka jest momentami brutalna dla bohaterów idealnie podkreśla to, co dla drugiego człowieka jest ważne a mianowicie pomoc, zrozumienie, wsparcie, bycie wysłuchanym przez inna osobę. Wróćmy do tajemni...

Mój czerwcowy patronat, z którego jestem bardzo dumna "Bez przeszłości". Jest to kontynuacja losów Igora, głównego bohatera.
Mężczyzna traci pamięć, nie wie, kim jest, nic nie wie o swojej przeszłości.
Od roku przebywa w Polsce pod zmienionym nazwiskiem i pracuje na budowie. Poniżany, gnębiony, znajduje spokój u swojego brygadzisty.
❗"– Dlaczego pan mi pomaga? – zapytał Igor.
– Dlaczego? Też mi pytanie! – obruszył się. – To raczej gdybym nie pomagał, mógłbyś zapytać, dlaczego tego nie robię. Postępuję tak, jak powinien zachowywać się każdy normalny człowiek. Dziś ja pomagam tobie, może ja też kiedyś będę potrzebował wsparcia. Wiesz, to naprawdę jest ważne, aby móc pomyśleć, że jeśli sam znajdę się w kłopotach, ktoś wyciągnie do mnie pomocną dłoń. Życie szykuje różne niespodzianki. Można mieć wszystko, a za chwilę stracić to. Dlatego nie wolno wywyższać się w tych chwilach, gdy jest się na szczycie. Bo wtedy, gdy się spadnie, nie będzie jak się podźwignąć. "
.
Pewnego dnia, poznaje Olgę, która nie ma lekkiego życia. Ojciec alkoholik, wieczne awantury, matka nie żyje, a młodsza siostra ma ją za nic.
W ramionach Igora odnajduje spokój.
Czy z tego coś będzie? Czy o przeszłości tak łatwo można zapomnieć? Co jeśli sama się o ciebie upomni? Co jeśli zburzy ład, nad którym tak dzielnie pracowałeś?
Zemsta silniejsza od uczuć... Intryga goni intrygę.
❗"Zemsta to zemsta. Nieważne, co nią kieruje. Chęć zniszczenia nigdy nie rodzi się pod wpływ...

Drugi tom cyklu "Gorszy syn" nie zawodzi, podobnie jak pierwszy. Cieszę się, że autorce udało się utrzymać poziom, a nawet jeszcze podnieść poprzeczkę. Zaserwowany nam rollercoaster emocjonalny chwilami wbija w fotel. Nie wiedziałam, w którą stronę autorka poprowadzi fabułę po wydarzeniach z pierwszego tomu. Muszę przyznać, że zaskoczylam się takim kierunkiem.
Nie jest to łatwa pozycja, sporo tu smutnych, okrutnych i przykrych wydarzeń, ale nie brakuje i tych dobrych. Nie brakuje również pikanterii w scenach łóżkowych. Ponownie spotykamy się z intrygami i manipulacjami, ze złem tak głębokim, aż oszałamiającym.
Uczciwie przyznam, że autorce udało się zagrać na moich nerwach, robiłam pauzy w czytaniu, bo najnormalniej w świecie musiałam się uspokoić. Ten przewrotny los chyba mnie tak denerwował.
Ciekawa dalszych losów bohaterów sięgam odrazu po kolejny tom.
Niby powieść o mafii, a jakże inna niż książki o podobnej tematyce.
Polecam serdecznie :)

P.S. Kolejność w tej serii ma bardzo duże znacznie więc, jeśli trafiliście na "Bez przeszłości" i macie ochotę go przeczytać, to polecam zacząć od pierwszego tomu pt. "W imię zemsty".

W książce „Bez przeszłości” po raz kolejny możemy przekonać się, że autorka świetnie pisze o emocjach – o zagubieniu, niezrozumieniu, braku akceptacji i poczuciu przynależności. Dalsze losy Igora są pełne intryg, knucia i wielu nieoczywistości. Dzięki tej części możemy sobie uświadomić, że wszystko co do tej pory posiadaliśmy może całkowicie zniknąć i wywrócić nasze życie do góry nogami. Życie, które nie zawsze bywa łatwe, a o które zechcą zawalczyć Igor i Olga.