Dla śledzących moje piątkowe wyprawy - dziś "tylko" setka, na mojej ulubionej, najlepiej znanej trasie do Tczewa.
Za to z przygodą - dwa razy złapała mnie ulewa z gradobiciem. W połączeniu z odczuwalną temperaturą 4°C dość ekstremalne doświadczenie, poddające w wątpliwość sens dalszego pedałowania
Nie chcę sprawy jakoś przeduchawiać, ani wpisywać głębszego sensu w trywialne pedałowanie, niemniej miałem swoje refleksje. Jako, że siodełko stało się ostatnio moim ulubionym miejscem na zbieranie myśli, podobnie było i dziś...
Zdarza się, że w życiu spotykają nas niespodziewane przeciwności, które kwestionują sens dalszego zmagania. Zwłaszcza jeśli robimy coś, co nie jest naszym obowiązkiem, ale wynika z naszej wolnej woli.
Możemy coś robić regularnie i nie mieć wątpliwości. Zwłaszcza gdy świeci słońce i nie zmagamy się z wiatrem. Jednak pojawiające się trudności zasiewają zwątpienie.
Jest pewien werset z Przypowieści Salomona, który zachęca do wytrwałości:
"Jeśli zniechęcasz się w dniu trudności, trudno mówić o twojej sile" (Prz 24,10).
Ja wiem, że to tylko wyprawa rowerem. Ale przełamanie się i trzymanie się planu, mówi mi, że moja siła (ta fizyczna) ma się dobrze
Dziś testowałem jazdę z "pełnym" ładunkiem. Troszkę się czułem jakbym sunął czołgiem. Ale mimo tego i pogodowych zawirowań, udało mi się pobić mój rekord na dystansie 100 km
"Ja wiem, że to tylko wyprawa rowerem." To nie jest tylko wyprawa, to podejmowanie wyzwań. Dzięki nim, nawet jak nie dajemy czasem rady, stajemy się silniejsi.
