Żółty tulipan recenzja

Nie wiedziałam czego się spodziewać po tej książce. Czy opis mnie zaciekawił? Troszkę. Na pewno nie na tyle, bym nie mogła doczekać się jej przeczytania.
Intrygująca okładka. Już sama ona sugeruje tajemnicę. Mnie zachęciła.
A później otworzyłam, zaczęłam czytać i przepadłam.
Nie patrzyłam na zegarek, czytałam, póki ne skończyłam.

Tytułowy "żółty tulipan" jest dla głównej bohaterki Weroniki symbolem bólu, cierpienia i miłości, która nie miała szans zakończyć się happy endem.
Mimo to Weronika się nie poddała. Walczyła o lepszą przyszłość, próbowała zbudować ciepły dom, a kiedy zaszła w ciążę, również kochającą rodzinę. Razem z Aleksem zaprzyjaźnili się nawet z uroczym małżeństwem: Edytą i Arturem. Wszystko zaczynało się układać, aż nagle na tym pięknym obrazku zaczęły pojawiać się rysy. Weronice wydawało się, ze słyszała coś, czego nie miała prawa słyszeć albo widziała coś, co nie miało sensu. Wszyscy wokół zaczęli na nią dziwnie patrzeć. I jeszcze pojawiające się w różnych miejscach żółte tulipany. Weronika stara się to wszystko jakoś poukładać. Musi, przecież jest matką malutkiego Filipa. Musi zapewnić swojemu dziecku bezpieczeństwo. Czy jej się uda?
Autorka porusza mnóstwo trudnych tematów: uzależnienie, przemoc, trudne dzieciństwo, brak zaufania w małżeńskich relacjach, depresja, toksyczne otoczenie, zdrada. Zagłębia się w ludzką psychikę, obnaża jej słabości i ciemne zakamarki.

W tej książce nic nie jest oczywiste, nic nie jest jakby mogło się wydawać i nic nie ma sensu. Wszystko świetnie spina się na koniec.
Autorka w genialny wręcz sposób utrzymała napięcie do ostatniej kartki. Tak zbudowała fabułę, że trudno było określić jednoznacznie kto jest złym, a kto dobrym charakterem. A zakończenie? Za to należą się autorce gratulacje. Jest zaskakujące i zupełnie inne, niż chyba większość czytelników się spodziewała. Za bardzo dobry pomysł uważam również napisanie kilku ostatnich rozdziałów z perspektywy innych bohaterów. To pozwala czytelnikowi zamknąć pewnie kwestie i wyjaśnia motywy ich działania.
Musze się jeszcze rozpłynąć nad stroną graficzną książki. Idealnie dopasowana okładka, idealna wielkość liter i te zdobione kartki. Wszystko to sprawiło, że książkę czyta się bardzo dobrze.
Pani Natalio czekam na więcej!