Bez pożegnania recenzja

Bez pożegnania

Autor: @Malwi ·1 minuta
około 5 godzin temu
Skomentuj
16 Polubień
Gdy sięgnęłam po „Bez pożegnania” Barbary Rybałtowskiej, poczułam, że oto rozpoczynam podróż – nie tylko w głąb historii, ale i w głąb ludzkiej duszy. Nie jest to zwykła saga rodzinna, lecz emocjonalny wir, który pochłania i nie pozwala o sobie zapomnieć. Historia Zofii i jej córki Kasi to zapis niezłomnej siły, macierzyńskiej odwagi i nieustępliwości wobec przeciwności losu.

Autorka splata surowe realia historyczne z subtelną tkanką emocji. Wywózka na Syberię, codzienna walka o przetrwanie, wszechobecna groza – a jednak między tym wszystkim tętni nadzieja. To nie tylko opowieść o bólu, lecz także o ludzkiej dobroci, która potrafi rozbłysnąć nawet w największym mroku.

Język powieści ma w sobie niezwykłe ciepło, a zarazem siłę. Każde słowo zdaje się pulsować emocjami, a każda strona przykuwa uwagę jak magnes. Styl Barbary Rybałtowskiej to kwintesencja polskiej literatury – nostalgiczny, refleksyjny, a jednocześnie pełen życia.

Choć „Bez pożegnania” otwiera sagę, już teraz czuję, że jej świat nie pozwoli mi odejść. Losy Zofii i Kasi splatają się z historią Polski, tworząc obraz pełen wzruszeń i niezwykłej głębi. To nie tylko książka – to świadectwo wytrwałości i miłości, które nie poddają się żadnym granicom.

I im dalej zagłębiałam się w lekturę, tym bardziej czułam, że historia tych kobiet w jakiś sposób splata się z moją własną. Każdy gest matczynej troski, każde słowo pocieszenia, każda chwila zwątpienia i walki o przetrwanie przypominała mi, jak silne mogą być kobiety w obliczu najgorszych dramatów. Przenikająca z kart książki intymność sprawia, że czytelnik nie jest jedynie biernym obserwatorem – staje się niemal członkiem tej niezwykłej podróży przez ból, nadzieję i miłość.

Nieczęsto trafiam na powieść, która zostawia w sercu tak wyraźny ślad. „Bez pożegnania” to książka, którą się czuje, którą się przeżywa i do której chce się wracać, by jeszcze raz poczuć ten sam dreszcz emocji. To więcej niż lektura – to doświadczenie, które pozostaje w człowieku na długo po przewróceniu ostatniej strony.


Moja ocena:

Data przeczytania: 2025-02-23
× 16 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Bez pożegnania
2 wydania
Bez pożegnania
Barbara Rybałtowska
8.5/10
Cykl: Bez pożegnania, tom 1

Pierwszy tom historii Zofii i jej córki Kasi. Młoda matka wraz z małą córeczką zostają wywiezione z Baranowicz na Syberię. Czas próby udaje im się przetrwać dzięki niezwykłemu hartowi ducha matki, p...

Komentarze
Bez pożegnania
2 wydania
Bez pożegnania
Barbara Rybałtowska
8.5/10
Cykl: Bez pożegnania, tom 1
Pierwszy tom historii Zofii i jej córki Kasi. Młoda matka wraz z małą córeczką zostają wywiezione z Baranowicz na Syberię. Czas próby udaje im się przetrwać dzięki niezwykłemu hartowi ducha matki, p...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

„Bez pożegnania” stanowi pierwszy tom sagi autorstwa polskiej pisarki Barbary Rybałtowskiej, która na kanwie swoich własnych przeżyć napisała wspaniałą, ciepłą i optymistyczną powieść o nieludzkich cz...

@MarKo @MarKo

Pozostałe recenzje @Malwi

Pomoc domowa. Z ukrycia
Pomoc domowa. Z ukrycia.

Gdy tylko zaczęłam czytać "Pomoc domową. Z ukrycia" Freidy McFadden, czułam, że wpadłam w wir niepokojących zdarzeń. Ta książka to thriller psychologiczny, który przypra...

Recenzja książki Pomoc domowa. Z ukrycia
Dziewczyna bez serca
Dziewuszka bez serduszka

Jagoda Wochlik w "Dziewczynie bez serca" serwuje nam opowieść z potencjałem na emocjonalny rollercoaster, ale ostatecznie dostajemy raczej przejażdżkę dziecięcą karuzelą...

Recenzja książki Dziewczyna bez serca

Nowe recenzje

Coffee on Ice
Coffee on Ice
@historie_bu...:

„Bo przecież pewne rzeczy mogą trwać wiecznie.” Mason sądził, że gorzej być nie może już być, po przegranym sezonie i ...

Recenzja książki Coffee on Ice
Kopia doskonała
Przyjaźń jest jak obraz, unikatowa, ale czasem ...
@ksiazkanapr...:

To nie jest moje pierwsze spotkanie z autorką i mając w pamięci poprzednią przeczytaną jej publikację, chętnie sięgnę...

Recenzja książki Kopia doskonała
Kłopoty Wyraju
Bogowie w XXI wieku, żyjący wśród nas, a jednak...
@justyna1dom...:

Lubicie słowiańskie klimaty? Tak. To mam coś dla Was. Książka, która jest powiewem świeżości na naszym rynku wydawniczy...

Recenzja książki Kłopoty Wyraju
© 2007 - 2025 nakanapie.pl