Chrzciciel recenzja

"Rzeka była wier­na, ale czło­wiek oka­zał się nie­lo­jal­ny. Po­prze­gra­dzał jej nurt za­po­ra­mi i ka­ska­da­mi, kradł jej wodę, gdy tylko miał ocho­tę, a kiedy zwra­cał, była brud­na i cuch­ną­ca. Nie dbał o nią, a prze­cież chcia­ła tylko pły­nąć sobie do­li­ną, przez ni­ko­go nie­po­ko­jo­na. Rzeka była wier­na, ale nie­zbyt cier­pli­wa."

"No taki… Ni to biały, ni to czar­ny, ni to mały, ni to duży. Od­pły­wa­li potem od niego, tro­chę się śmie­jąc, że zwa­rio­wał, ale tro­chę mu jed­nak współ­czu­jąc, bo kto nie ma w domu ta­kiej swo­jej Sier­ści, prze­cho­wu­ją­cej cie­pło i mi­łość?"

"To Sierść dał mu im­puls, by w końcu po­rzu­cić to miej­sce i wró­cić do swo­je­go domu w Ka­to­wi­cach. A teraz Sier­ści nie ma i de­mo­ny znów wy­czu­ły swoją szan­sę. Przez je­de­na­ście mie­się­cy uda­wa­ło mu się ba­lan­so­wać na rów­no­waż­ni losu, dba­jąc, by szala nie prze­chy­li­ła się w żadną ze stron, bo wła­śnie tam, do­kład­nie na środ­ku, w pół drogi po­mię­dzy szczę­ściem a nie­szczę­ściem, czuł się naj­bar­dziej u sie­bie. Ale to się skoń­czy­ło. Coś się zmie­ni­ło w gra­wi­ta­cji. Szala po ciem­nej stro­nie za­czy­na­ła prze­wa­żać w tej nie­rów­nej walce o jego duszę."

"Le­piej, żeby bo­la­ło, bo nie ma nic gor­sze­go niż ilu­zja uko­je­nia."

"Nie ma w całej ko­nur­ba­cji ślą­skiej bar­dziej po­sęp­ne­go miej­sca niż Czar­ny Staw. Jesz­cze nie­daw­no była tu za­drze­wio­na łąka, prze­cię­ta nawet szu­tro­wą drogą. Ale zie­mia się za­pa­dła, jak to czę­sto ma miej­sce na Gór­nym Ślą­sku. Czło­wiek myśli sobie, że może drą­żyć tu­ne­le, sza­bro­wać za­so­by, dziu­ra­wić li­tos­fe­rę, a geo­fi­zy­ka wy­je­dzie sobie na wcza­sy. No więc nie, nie wy­je­dzie. Do za­pa­dli­ska na­tych­miast na­pły­nę­ła woda i po­wstał staw w samym cen­trum ni­cze­go. Dawna szu­tro­wa droga zo­sta­ła za­la­na. Po­zo­stał je­dy­nie jej frag­ment, wbi­ja­ją­cy się w zbior­nik na dłu­gość pięć­dzie­się­ciu me­trów, z któ­rej za dnia wciąż widać jesz­cze gni­ją­ce drze­wa, sto­ją­ce po­środ­ku wody. Dla mało wraż­li­wych jest tu nawet ład­nie."